คมัภีรฉ์นัทศาสตร์

แพทยศ์าสตรส์งเคราะห์

จัดทาํโดย น.ส.ขวัญฤทยั คงพล

ม.๕/๑ เลขที� ๒๘

เสนอ คุณครู นิตยา ทองดยีิ�ง

โรงเรียนรัษฎานุประดษิฐ์อนุสรณ์

ปีการศกึษา ๒๕๕๖ ภาคเรียนที� ๒

รู้แล้วอย่าอวดรู้ พนิิจดูอย่าหมิ�นเมินควรยาหรือยาเกนิ กว่าโรคนั5นจึ�งกลับกลาย

ถนอมทาํแต่พอควร อย่าโดยด่วนเอาพลันหายผิโรคนั5นกลับกลาย จะเสียท่าด้วยผิดที

บ้างได้แต่ยาผาย บรรจุถ่ายจนถงึดี บ้างได้แต่ยาผาย บรรจุถ่ายจนถงึดีเหน็โทษเข้าเป็นตรี จึ�งออกตัวด้วยตกใจ

บ้างรู้แต่ยากวาด เที�ยวอวดอาจไม่เกรงภยัโรคน้อยให้หนักไป ดังก่อกรรมให้ตดิกาย

คําศพัท์

๑.พนิิจ หมายถงึ พจิารณา

๒.หมิ�นเมิน หมายถงึ หยิ�ง,ประมาท

๓.ถนอม หมายถงึ ระมัดระวัง

๔.ยาผาย หมายถงึ ยาขับลม

๕.ยากวาด หมายถงึ ยาที�ปรุงแล้วบดให้ละเอียด

ถอดความ

รู้แล้วอยา่อวดรู้ พินิจดอูยา่หมิ�นเมินควรยาหรือยาเกิน กวา่โรคนั �นจึ�งกลบักลาย

ถอดความ

มีความรู้อยา่อวดความรู้ ควรพิจารณาอยา่ประมาท ควรให้ยาแคไ่หนมีความรู้อยา่อวดความรู้ ควรพิจารณาอยา่ประมาท ควรให้ยาแคไ่หนหรือให้ยาแรงกวา่โรคจนโรคนั �นเปลี�ยนเป็นโรคอื�น

ถนอมทําแตพ่อควร อยา่โดยดว่นเอาพลนัหายผิโรคนั �นกลบักลาย จะเสียทา่ด้วยผิดที

ถอดความ

ควรระมดัระวงัทําแตพ่อควร อยา่รีบร้อนจนทําให้โรคนั �นหายทนัที ควรระมดัระวงัทําแตพ่อควร อยา่รีบร้อนจนทําให้โรคนั �นหายทนัที อาการที�ดีอยูอ่าจจะทรุดลงได้ หากโรคที�รักษานั �นเป็นโรคอื�น จะพลาดผิดเพราะความประมาท

บ้างได้แตย่าผาย บรรจถุ่ายจนถึงดีเห็นโทษเข้าเป็นตรี จึ�งออกตวัด้วยตกใจ

ถอดความ

อาจจะรู้แตเ่รื�องยาขบัลม จงึให้ยาถ่ายไปเมื�ออาการผิดปกต ิพอเห็นคนไข้ใกล้ตาย จงึรีบแก้ตวัเพราะตกใจ

อาจจะรู้แตเ่รื�องยาขบัลม จงึให้ยาถ่ายไปเมื�ออาการผิดปกต ิพอเห็นคนไข้ใกล้ตาย จงึรีบแก้ตวัเพราะตกใจ

บ้างรู้แตย่ากวาด เที�ยวอวดอาจไม่เกรงภยัโรคน้อยให้หนกัไป ดงัก่อกรรมให้ตดิกาย

ถอดความ

อาจจะมีความรู้เฉพาะเรื�องยากวาด แตอ่วดอ้างความสามารถไปทั�วไม่กลวัอนัตราย บางครั �งโรคไมห่นกัแตก่็ทําให้เป็นโรคหนกัขึ �น เปรียบเหมือนกลวัอนัตราย บางครั �งโรคไมห่นกัแตก่็ทําให้เป็นโรคหนกัขึ �น เปรียบเหมือนผลกรรมที�ตดิตวัไป

บทวิเคราะห์

๑.คุณค่าด้านเนื 5อหา

ในบทนี �ได้กลา่วถงึตําราฉนัทศาสตร์ที�แตง่มาแตโ่บราณ

ซึ�งเนื �อหาจะกลา่วถงึคณุสมบตัทิี�แพทย์ควรมี อาทิ การไมอ่วดอ้างความรู้

การไมถ่ือตนอยูใ่นความประมาท การเป็นต้น ซึ�งจะเป็นแนวทางนําไปสู่ความสําเร็จ ความสําเร็จ

๒.คุณค่าด้านวรรณศิลป์

๑.การสรรคาํ การเลน่เสียงสมัผสั คือ เลน่เสียงสมัผสัพยญัชนะ เช่น

รู้แล้วอยา่อวดรู้ พินิจดอูยา่หมิ�นเมนิ

ควรยาหรือยาเกิน กวา่โรคนั �นจึ�งกลบักลาย

๒.การใช้ถ้อยคาํที�เหมาะสมกับเนื 5อเรื�องและบุคคลในเรื�อง

ผู้ เรียบเรียงใช้คําที�สามารถถ่ายทอดความรู้สกึแก่ผู้อา่นได้อยา่งตรงไปตรงมา และเข้าใจได้ง่าย เช่น

รู้แล้วอยา่อวดรู้ พินิจดอูยา่หมิ�นเมินควรยาหรือยาเกิน กวา่โรคนั �นจึ�งกลบักลายควรยาหรือยาเกิน กวา่โรคนั �นจึ�งกลบักลาย

๓.คุณค่าด้านสังคม

สะท้อนข้อคดิเพื�อนําไปใช้ในการดําเนินชีวติ ซึ�งการประกอบอาชีพแพทย์นั �น จะเกี�ยวข้องกบัการอยูร่อดของคนไข้ แพทย์จงึไมค่วรตั �งตนอยู่ในความประมาท ถึงจะมีความรู้จริงแตไ่มค่วรอวดอ้าง ควรทําการรักษาเพื�อช่วยชีวิตของคนป่วยจะดีกวา่ ควรมีจรรยาบรรณแพทย์ ซึ�งจะทําให้มีผู้นบัถือยกยอ่งและศรัทธาในแพทย์มากยิ�งขึ �นนบัถือยกยอ่งและศรัทธาในแพทย์มากยิ�งขึ �น

(สําคญัอยูท่ี�ไมค่วรประมาทในการรักษา)