SH.M.L.E.J.’’Hoxhë Kadri Prishtina’’

Lënda:Shpenzime Afariste

Punoi:Fisnik Baliu Prof:Shpresa Mehmeti

Klasa:XI-Financa

Prishtinë 2016

Grafiku i zonës së fitimit dhe humbjes

Grafiku I zonës së fitimit dhe zonës së humbjes është një pasqyrim I situatës se si ku mund të shkojmë me vëllimin e aktivitetit në mënyrë që ti mbulojmë shpenzimet e vëllimit të aktivitetit dhe të kemi fitim,situate prej fillimit të aktivitetit e gjerë te vëllimi I aktivitetit është gjendje e palakmuar në biznes se me këtë vëllim të aktivitetit veprimtaria e ndërmarrjes është me humbje.

Mirëpo situate krejtësisht qëndron ndryshe nëse vëllimi I aktivitetit përtej pikes E është e korurzuar me fitim.Në pikën E është pika e ekuilibrit në të cilën barazohen të hyrat e tërësishme me shpenzimet e tërësishme.

Në këtë pike ndërmarrja e kryen veprimtarin e vet me q’rast nuk ka humbje por edhe fitim s’ka.

Në përgjithsi kur bëhet fjalë për koston e një produkti ose edhe një shërbimi bihen në dukje shpenzimet monetare që shpenzohen për të prodhuar këtë produkt apo shërbim.Për kontabilistët e një firme kostoja e një produkti llogaritet me shumën e parave që duhet paguar për të siguruar lëndën e pare,punën,makineritë e pajisjet etj,të domosdoshme këto për të prodhuar produktin.

Zgjidhja e burimeve të përcaktuara pë prodhimin e një të mire tjetër.Pra kostoja oportune e cdo burimi të zgjedhur për të prodhuar një të mire është e barabart me vlerën e përdorimit alternative më të mire të mundshëm.

Shpenzimet e firmës ndahen në : eksplicite dhe insplicite. Kosto eksplicite(të shprehura)-përfaqësojnë shpenzimet monetare

që bëjnë firmat drejtpërdrejt në treg për blerjen e burimeve si fuqia e punëtorëve,lëndët e para,energjia etj.

Kosto insplicite(të nënkuptuara)-lidhen me imputet që janë prone e vet firmës dhe janë të barabarta me pagesat monetare që mund të merreshin nga përdorimi më I mire alternativ I tyre.

KOSTO OPORTUNE

Kostoja e produktit lidhet me produktet të cilat gjenerojnë të hyra primare të organizatës.Në kompanitë prodhuese kostoja e produktit përbëhet nga 3 komponente:

Materiali Puna Shpenzimet e përgjithshme 

Disa nga shp. e materialit dhe punës konsiderohen direkte apo në mënyrë specifike janë të lidhura me objektin shpenzues. 

Puna direkte nga shp.e përgjithshme janë të domosdoshme për të shëndruar lëndën e parë në produkte finale.Në këtë mënyrë kostoja e punës direkte dhe shp. të përgjithshme njihet si kosto e shëndrrimit.

Materiali

Puna

Shpenzimet e

pergjithshme

KOMPONENTET E KOSOTOS SË PRODUKTIT NË KOMPANITË

PRODHUESE

Shpenzimet e punës direktePuna të cilën e kryejn për të prodhuar produktet e kompanisë quhet shp.direkt i punës.Punëtorët të cilët s’janë të lidhur drejtpërsëdrejti me prodhimin e produktit ose kryerjes së shërbimit por janë pjesë e ekipit prodhues,trajtohen si punë indirekte.Këto shpenzime trajtohen si shp. të përgjithshme.

Shpenzimet e punëtorëve direkt-Zakonisht kanë të bëjnë me makinist,mirëmbajtës,menaxher dhe mbikqyrës,punëtorë krahu.Megjithëse këta njerëz në një mënyrë janë pjesë e procesit të prodhimit,pagat e tyre duhet të llogariten si shp.të prodhimit dhe përfundimisht si shp të produkteve të gatshme.

Shpenimet e punëtorëve indirekt-Shpenzimet e punëtorëve në prodhim të cilat nuk mund të gjurmohen deri në produktin final si njësi e prodhimit emërohen si shpenzime të punëtorëve indirekt.

Shpenzimet e përgjithshmeShp. e përgjitshme janë shp.prodhuese të shkaktuara në

veprimtarinë prodhuese të cilat nuk mund të gjurmohen lehtë në prodhimin e produktit.Shp.e përgjithshme përbëhen nga material indirekt,puna indirekte dhe shp.tjera indirekte të cilat nuk mund të shoqërohen me produktin specifik.Shp.e përgjitshme mund të jenë variabile si dhe materiali indirekt etj.

Klasifiki i shpenzimeve të përgjithshme mund të përmendim:Shpenzimet e materialit indirekt dhe furnizimeve tjera

(gozhda si dhe vegla tjera të vogla).Shpenzimet e puntorëve indirekt(paga e shoferit,mirëmbajtja

dhe puntorët kontrollues,ndihmësit e makinistve).Shp.tjera indirekte të fabrikës(mirëmbajtja e ndërtesës,e

makinave dhe veglave,tatimi në pronë,sigurimi i pronës,zhvlersimi i ndërtesës dhe pajisjeve.

Analiza Kosto-Fitim-Vëllim si dhe mjet për vendosje afaristeFaktorë mjaft me rëndësi në procesin e marrjes së

vendimeve na paraqet analiza kosto-vëllim-fitim.Të cilën analizë autorë të ndryshëm e quajnë analizë e pragut të rrezikut,analizë e pikëthyerjes,analizë e pragut të falimentimit etj.

Qëllimi i kësaj analize është që të tregojë se qfarë ndodh me rezultatin financiar nëse ndryshon vëllimi apo niveli i veprimtarisë. HT=SHT

Kjo do të thotë atëe nivel në të cilin ndërmarrja s’ka humbje por edhe fitim nuk ka,kjo gjendje kur humbja është e barabart me 0 dhe shp. të barabarta me të ardhuar quhet pikë kritike ose pragu i rrezikut etj.Te kjo pikë të hyrat e tërsishme janë të barabarta me SHT.

Ndërsa profiti është i barabartë me zero.

Metodologjia e përllogaritjes së shpenzimeve faktike të plota

Për llogaritjen e shpenzimeve faktike-reale (të plota) në harmoni me formën dhe përmbajtjen e saj na paraqet metodën e përllogaritjes së shp. e cila përmban veprime interaktive dhe procedura të trajtimit të shp.të plota. 

Numri dhe ndërlikueshmëria e këtyre veprimeve dhe proceduarave varet nga fakti se a bëhet fjalë për konceptin bazë(burimor) apo për konceptin bashkëkohor të përllogaritjes së shp.të plota.