Ateşli Silah

Yaralanmaları

Ateşli silah yaralanmalarında şu soruların

cevabı aranmalıdır.

–1. Mesafe tespiti,

–2. Giriş-çıkış delikleri,

–3. Traje,

–4. Ölüm sebebi,

–5. Öldürücü lezyonun tespiti,

–6. Kurşunun araştırılması

Keşif çalışmalarında, ateşli silah yarasına bağlı

ölmüş olguların Adli Tıp açısından araştırılmasında

şunlara dikkat etmek gerekir.

Elbiselerin korunması

Vücudun korunması

Ellerin korunması:

– Kağıt torbalarla örtmeli

Ateşli silah yaralanmalarında şunlar

yapılmalıdır:

– Elbisenin incelenmesi çok

önemlidir

– İyi fotoğraflama mutlaka yapılmalıdır

– Ateşli silahların tespiti

– Kovanların, ateşli silah artıklarının incelenmesi, çekirdeklerin ve kovanların karşılaştırılması, barut tipinin tespiti

Olay Yeri İncelemesi ve Adli Ölü

Muayenesi

Ateşli silah yarasının tipi(tabanca, av tüfeği),

sayısı ve lokalizasyonu

Kaç tane giriş ve çıkış deliği yarası var?

Atış mesafesinin yaklaşık tayini nedir?

Silah olay yerinde midir ? Olay yerinde ise tipi ve

kalibresi nedir?

Yaraları meydana getiren atış sayısı kaçtır?

Kaza, intihar veya cinayet mi söz konusudur?

...::: MERMİ NEDİR? :::...

Ateşli silahlarda kullanılan, canlı veya cansız maddeler üzerinde tahribat yapan,

–barut (itici madde),

–çekirdek,

–kovan ve

–kapsülden oluşan aksamların tümüne denir.

Tüm ateşli silah yaraları;

giriş yarası,

traje (mermi çekirdeğinin dokular içinde izlediği yol)

genellikle çıkış yarası içerirler. (Çıkış yarası, penetrasyon sonrası mermi çekirdeğinin doku içinde kaldığı olgularda bulunmayacaktır )

Mesafelerine göre atışlar 3 grupta

incelenmektedir.

1. Bitişik atış,

2. Yakın atış,

3. Uzak atış

Bitişik atış:

Silah namlusunun vücuda dayanmasıyla yapılan atışlardır.

0-2 veya 0-3 cm kadar olan atışlardır.

Bitişik atışta, atış sonrası oluşan karakteristik lezyon Hofmann maden çukuru ismi verilen, namlunun vücuda değdiği yerin altında deri altına gaz birikmesi sonucu oluşan bir lezyondur.

Deri üstünde namlunun izi, vurma halkası ve giriş deliği bulunur.

İntihar orijinli olgular en sık rastlanan olaylardır.

Yakın atış:

2-3 santimetreden yaklaşık olarak kısa namlulu ateşli silahlarda 30–45 santimetreye uzun namlulu silahlarda 75-100 santimetreye kadar olan mesafelerdeki atışlardır.

deri üstündeki lezyonları önem taşır:

–Giriş deliği,

–onun çevresinde vurma halkası bulunur.

–Bunun da etrafında atış yapılan namludan çıkan, patlamamış barut artığı ve islerden oluşan yanık alanı bulunur.

Uzak atış:

bu atışlarda vücutta sadece giriş deliği,

vurma halkası bulunur.

Deri üstünde başka bulguya rastlanmaz

Olguların çoğunda giriş deliği küçük ve düzgündür.

Çok yüksek hızlı küçük mermilerde veya bomba parçalarında giriş deliği atipik (patlamış/yıldızvari) tiptedir

Mermi çekirdeği deriye 90 derecelik açıyla çarparsa, yara tipik olarak daire şeklindedir.

Deri çok elastik bir ortamdır. Bu yüzden mermi çekirdeği deriyi delerken deri gerilir ve giriş deliği kenarının rengi değişir, halka şeklinde bir iz oluşur, buna vurma halkası denir.

Vurma halkasının iç kenarında mermi çekirdeği üzerinde bulunan materyal (yağ, is, metal parçacıkları) deri çevresindeki veya elbise üzerindeki delik kenarlarında kalır. Buna silinti halkası ismi verilir. Bu iz ancak ilk birkaç atışta görülür.

Giriş deliğinin en büyük özelliği, çevresindeki vurma halkasıdır.

Kurşunun

deforme olduğu veya sert dokuya çarptığı durumlarda kütlesi,

büyüyen kurşuna bağlı olarak çıkış deliği girişten büyük olabilir.

Ateşli silahların özellikleri:

Silahlar genel olarak ikiye

ayrılabilir: Uzun namlulu silahlar

(örneğin yivli setli tüfekler ve av tüfekleri) ve

Tabancalar (örneğin toplu tabancalar, otomatik ve yarı otomatik tabancalar)

Ateşli silahlar aynı zamanda:

• yivsiz setsiz (av tüfeklerinde)

• yivli setli olarak da sınıflandırılabilir (diğer tüm silahlarda bulunmaktadır.)

Yivli setli silahların namlularında spiral tarzında yivler yapılmıştır. Bu yapı çekirdeğin namludan dönerek çıkmasına ve böylece daha düz bir hat izlemesine yardımcı olmaktadır.

Ateşli silahlar

– tek atışlı,

– toplu,

–otomatik

–yarı-otomatik özellikte olabilmektedir.

Av tüfekleri ve diğer ateşli silahlar arasında iki temel fark bulunmaktadır:

– İlk olarak av tüfekleri namluları yivli ve setli değil düzdür.

– İkinci olarak av tüfekleri birden fazla saçma tanesi, yivli-setli çekirdekler gibi değişik tipte fişekler kullanmaktadır.

Av Tüfek'lerinde şok (choke)

boğum anlamı taşır. Namlu iç çapının namlu ağzının 8-10 cm içinden başlayarak çok hafif bir daralmaya uğramasıdır.

Şoklarda genel kural daralma nekadar fazla ise saçmaların merkezdeki dağılımı da o kadar yoğun olur

Kalibre:

namlunun çapının ölçülmesidir.

Bu ölçme ülkemizde milimetre olarak yapılmaktadır.

genellikle karşılıklı 2 set arasındaki mesafeye daha yakındır

Fişekler iki tipte yapılmaktadır:

kenardan ateş alan ve

merkezden ateş alan

Kenardan ateş alan tiplerde patlayıcı madde kovan tabanının kenarlarına yerleştirilmiş,

merkezden ateş alan tiplerde ise patlayıcı ortada bulunan kapsül içine yerleştirilmiştir. ,

Kapsül içindeki primer patlayıcı, iğnenin çarpması ile barutun ateşlenmesini sağlayacak şekilde darbeye hassas bir maddeden oluşmaktadır

Fişek çekirdeği silahtan fırlatılan bölümdür. Fişek çekirdekleri genellikle kurşun karışımlarıdır. Bu çekirdekler bakır veya bronz gibi sert metallerle kaplanabilir veya gömleksiz olarak kullanılabilmektedir.

Gömleğin amacı mermi çekirdeğinin bozulmasını (böylece bir hedefe çarptığı zaman parçalanmamaktadır), çekirdeğin silah içinde iken zarar görmesini ve çekirdeğin genişlemesini engellemektir

Bir ateşli silah ateşlendiği zaman iğne fişeğin tabanına çarpar, kapsülü patlatır, bu da barutu ateşler. Gazların genişlemesi kovanı geriye doğru çekirdeği de ileri doğru iter. Çekirdek namlu içinde ilerlerken namludaki küçük girinti ve çıkıntılar çekirdekte iz bırakır

Ateşli Silahtan Atılan Materyal

• Mermi yada Kurşun saçmaları

• İs

• Yanmış ve yanmamış barut parçaları

• Alev ve basınçlı gazlar

• CO

• Tapalar(av tüfeği)

• Kapsül parçaları (av tüfeği)

• Fişek kutusu parçaları (av tüfeği)

Atışı yapan kişinin elleri test için örnek alınana kadar mümkün olduğu kadar korunmalıdır. Ellere kâğıt torbalar geçirilebilir. Plastik torbalar kullanılmamalıdır. Bunlar terlemeye bu da artıkların temizlenmesine neden olmaktadır