Xhemajl Rudi - Për ty LERTA (Poezi)

7/27/2019 Xhemajl Rudi - Pr ty LERTA (Poezi)

1/186


2/186

Pr ty LERTA

Xhemajl Rudi

Tringa DesignTetov2013


3/186

Biblioteka

Botimet Shqiptare

Editor dhe redaktor biblioteke

Enver Neziri

Redaktor dhe lektor

Ahmet Selmani

Faqosja dhe kopertina

Nenad Hristoski

CIP -

".

",

821.18-1

RUDI, Xhemajl

Pr ty Lerta / Xhemajl Rudi. - Tetov : Tringa design, 2013. -

184 . ; 21 . - (Biblioteka Botimet Shqiptare)

Ngjyrimi personal i poezis / Ahmet Selmani: . 5-8. -

Shnime

pr autorin: . 177-178

ISBN 978-608-211-054-7

COBISS.MK-ID 94265354


4/186

Xhemajl Rudi


5/186


6/186

5

NGJYRIMI PERSONAL I POEZIS

N rrafshin e krijimtaris poetike n nj mnyr

thuajse do gj vetvetiu personalizohet dhe bhet njmetafor individuale. Edhe nse kjo dromc nuk

sht aq reale, brenda kontekstit artistik patjetr

bhet e till esencialisht. Dhe, megjithse n aspektin

krijues kjo sht krejt e parndsishme, prapseprapnevojitet t theksohet pr shkak t lidhshmris qkan gjrat midis tyre. N fund t fund, mbase duhet

ta kemi t qart se zanafilla e do gjje vjen nga jeta

e njeriut, nga qenia e tij, nga prjetimi. Dhe e gjith

kjo m pastaj bhet prfytyrim imagjinativ i cili sht

thelbsor pr artin poetik.Pra n radh t par duket se poeti sht njeri q

pushtohet nga ndjenjat e tij, nga vizionet,

perceptimet, gjykimet etj. Si rezultat i ksaj mund tthuhet se edhe poezia sht dshmi artistike e gjith

asaj far prjeton ai n nj moment t caktuarjetsor.

Prandaj, edhe n momentin kur e lexojm vllimin

poetik Pr ty Lerta t autorit Xhemajl Rudi,gjithsesi krijojm nj prshtypje t ngjashme, e cila

duket sheshit se kap prmasa t gjera personale n

kuptimin e nj metafore artistike. N kt rast, dukeqen i vetmi preokupim dashuria, pra e dashura e tijme emrin Lerta, ai qaset me tr energjin dhe

prqndrimin e vet pr ta shpalosur at me nj fuqi t

jashtzakonshme emocionale. Teksa e lexojm nga

njra poezi n tjetrn, n trsi vrehet se kemi t


7/186

6

bjm me nj lloj ditari lirik pr kt ndjenj t

vazhdueshme e t pavdekshme, e cila manifestohet

me trazime t mdha shpirtrore, me prplasje tnjpasnjshme, me ballafaqime ndrrimtare etj., t

cilat nuk mund ti zboj dot edhe sikur t doj, por

vetm i lartson me nj pasion t pashoq.

N kt kuptim rrjedhimisht arrin t konceptohet

bota dhe jeta e tij, ku n qendr t vmendjesmedoemos sht Lerta, ndrra dhe realiteti q

transformohen gjith kohn e lume, her duke ushfaqur njra e hera tjetra, si dy situata t

pashmangshme jetsore t autorit. Thjeshtzimi oseprqndrimi i jets personale kryekput vetm brenda

kornizave t dashuris q identifikohet me vashn equajtur Lerta, sht nj dimension poetik shum i

theksuar t cilin autori e shtjellon deri n fund t ktijlibri. Pra sido q t shikohet shtrirja e lnds poetike,

gjithmon do t kuptohet se dashuria sht nj

ekskluzivitet poetik, se Lerta sht gati njkryeperndi, do gj i prket vetm asaj, sepse ato ia

dhuron vet poeti si qenie e dashuruar deri n

skajshmri.

ti fala t gjitha

edhe nett

edhe ditt

edhe zemrn

ta fala frymn e nesrme


8/186

7

Autori ekziston vetm pr t dhe pr asgj tjetr,

prandaj sht zotuar q ta krijoj metaforn m

personale dhe m t iltr pr sa i prket t dashurs.Dhe n baz t ksaj ai e prcakton t tashmen dhe t

ardhmen e tij, duke zhbiruar do kujtim t ngulitur n

kok, duke shprehur do dshir t zjarrt, sepse kjo

sht nj rrug e gjat dhe e mundimshme, nj barr

prplot dhembje e ankth. Dhe gjithmon emrues iprbashkt i ksaj odisejade shpirtrore mbetet Lerta

pr t ciln gjallon ai deri n prjetsi. Ajo shtvizion i gjall q nuk e l t qet e gjakftoht, por e

rrmben dhe e pushton thellsisht. At e identifikonkudo; n natyr, n gur, n qiell, n uj. Me nj fjal,

do gj q e sheh gjithandej hapsirs, thjesht i duketse e ka vetm hijen dhe aromn e saj, do z q e

dgjon, po ashtu i duket se flet ajo. Pra Lerta shtdhembje dhe krenari, sht breng dhe lumturi, sht

jet dhe vdekje, sht koh dhe hapsir etj. Prandaj

edhe bredhja npr koh sht bredhje pas saj. Edhekur ajo ssht, ai dshiron ta ribj, ta rigjej, ta

risjell ashtu si e ka par, si e ka prjetuar.

Pikrisht kjo distanc bhet aq m joshse, aq m

nxitse, m torturuese. Duke qndruar n ktpozicion hiperaktiv, ai aq m shum e potencon at

brenda poezis, pr ta fuqizuar n mnyr artistikendjenjn q ka pr t si qenie e dashur. Gjithka

shprthen si nj delir personal duke e ln shpirtin t

vijzohet lirshm prgjat ecuris s shprehjes. N

kt kuptim dashuria sht brtham themelore,identifikim i vazhdueshm, ushqim i brendshm q e


9/186

8

mba gjall njeriun dhe poetin. Vetm duke qndruar

brenda orbits s saj ku sillet Lerta si frym dhe si

vizion, ai arrin ti jap kuptim t vrtet ekzistencsnjerzore.

E gjith kjo flet qart se poezia e Xhemajl Rudit

sht tepr shpirtrore, e shkulur nga thellsia e

qenies dhe e shndrruar n metafor. Nprmjet ksaj

trajte lirike ai ndrton nj ditar t dashurispersonale, l nj testament emocional pr t q si e si

t mbetet si perceptim filozofik dhe artistik. Prandaj,n baz t ksaj mund t konstatohet se poezia e tij

mbetet forma m e pastr dhe dshmia m ebesueshme e nj qenie njerzore q dashuron

marrzisht dhe denjsisht. Pra prej saj kuptojm sedashuria ekziston vetm pr njeriun, por edhe

anasjelltas, njeriu ekziston vetm pr dashurin.Jasht ksaj lidhshmrie dialektike, nuk ka kuptim

jeta njerore. Xhemajl Rudi na e sjell kt prjetim

nprmjet vargjeve poetike t cilat kan ngjyrim tthell personal.

Ahmet Selmani


10/186

9

Edhe dhimbjet i prshkon sipr nj buzeqeshje eholl !Poett gjithmon i hapin dritaret e kohs !

Njeriu e tregon nj t vrtet t pjesshme t jets stij -

Xhemajl Rudi


11/186


12/186

11

TRI LIRIKA - N VEND T HYRJES

Bor binte sot mbi ty, mbi flokt e tuadhe hijen tnde, dhe gjurmt e tua i mbulontebardhsia dhe n syt e mi

ti ishe sot krejt dbor si hija e bardh e pems nkopshte

KUR U NDI AGU

Kur errsira u largua me agune dits s re

dhe lulet filluan t elin n gurdhe mngjesiu shtri kudo n hapsirn e syve tandhe kopshtitia dha hijen e vet si kuror n hark t qiellitatje ku digjej diellin zjarr

dhe hna tutje n freskin e toksbnte drit n hijen e saj

Dhe toka ishte veshur n gjelbrim dhe bari kishtenisur t dalte burimet q vinin nga nata e lashtdhe syve tan ishte shklqimi si nj verbim idashurisatje ku jeta na shpie n t panjohuratatje ku etja ska fund


13/186

12

atje te nj pjergull n kodra, dhe me vreshta e shtrirtutje kudo

prpjekje ishte, prpjekje udhe e mundime pafunddhe dehja e pjergulls pikonte si rrnjs te honi i syvetan

...

N nj shpres

q pikon nn sysi udha e blerimit t marsitku lulet kan filluarti elin sythetnn murmurim t reve si grsheta t prerasi dritareve ku jan shtrir mjegullat me lagshti


14/186

13

DHE

Dhe n shklqim ajo qesh si jetann hijen e trisht t kohsduke bleruar n kopshtin m t mirt pranversn thellsi t nats aty ku ndritin petalete qiellit

dhe mbeten n paharrimin e zemrs


15/186

14

TEJ DRITS

Tej drits s par t agimit t kohs,dhe muzgjet jan kujtes e dits,dhe varur si mbrmjet n vigun e miteve,e tej tyre jan gurt n dhembjet e fjals dhe flijimet


16/186

15

SHIKIME T HIRTA

Shikimet n ret zymtan koh t heshturn vetmishikime tej dritarevet humbura n ngjyrn e hirt

si dita q ka filluarduke u shtrir nn ret errta t mbarsurame shiun q pikonsi murmurimsi ngjizje e ndrrave

si shpresat e thyera t marsitjan brigje shtllungashjane ret e verbimitt motit t thatq sjellin turbullirpa kumtet e dritspa xixa n fund t brigjeve

pa lindje pa perndimpa tiktakun e kohspa tingllimat e kambansshikimeve t treturan pamjet e hirtaaty ku sht ngjizur nj ndrr

n nj shpres

q pikon nn sysi udha e blerimit t marsitku lulet kan filluarti elin sythetnn murmurim t reve si grsheta t prerasi dritareve ku jan shtrir mjegullat me lagshti


17/186

16

VIJN N ZGJIM

kujtimet e djeshmesi kandil prflakur n fjalte liria e sajudhtimi i saj

lartsia dhe shtrirjasi n mrmrimn

e kohsToka n gjelbrim e ftohtsi stina e vjeshtsdhe zogjtn fluturimin e ersnpr shtigje t stuhive

si vrshimet e bors s shkrirprshkojnmbi gjurmt e kujtimeve q mbesinte ndrrat e pritjes si shenja t pafshiraN kujtime zgjohen ndrrat e fjalssi e kaltra n syt e t nesrmessi nj gur q rrokulliset

duke u ar n pjest e ndaran vijat e copzimeve t drits,dhe shtrihen n dheun e thell te lumenjt e dhimbjes


18/186

17

TI JE

Ti je hija e flaksq nuk e shohimq na djeg si vesa e agut t parn syrin e lulesku biensi nj lot nga malli dhe zemrimi yt


19/186

18

PREKJA

Prekja sht nj shikim i bukursi syt n zemrn e kuqesi fytyra n ndrrat e mngjesitpran vess s luleve q ndritin pr hirin tndPikojn pr mallin tndpr kngn tnde pr frymn e leht si era

q e prshkon trupin tndt but t ndjeshm t epshm si lkura prej qiriri eprflakur


20/186

19

KURR

Kurr nuk i thash e dashurasaj q aq shum e dojaajo q m bnte t lumturajo q m vdiste prdit n fjaln e saj

Kudo ishte ajo

dhe zemra ime ishte pas saj

Un isha hija e zrit t fjalse siluets s sajsi hna m mbulonte pran dritares s saj


21/186

20

OH,

T panjohurat sa shum i duamoj frympraruar, zemrgufuar,buzflakta si nj kruaq t djeg dhe t freskon,t lndon dhe t shron,dhe botn e gjer

n kraht e tu e pushton dhe n errsir e ndrionsi nj diell q ndrit n hndhe mngjesin na e fal si nj zjarr q na zgjon mall


22/186

21

E...

E ndjeshme je kur fletkur merr frymkur zemra t rrahkur ti shikonkur ti dgjon me vmendjekur syrin ma shkel kur i kafshon buzt

E ndjeshme jekur vjen n ndrrkur vjen n zhgjndrr pas mesnatsdhe i ndez dritat e zjarrtadhe ti e merr frymn e t gjitha detevedhe valt e mdha dhe stuhit e forta

dhe gjithka ti sjell dhe merr dhe prap dritn endezur e l


23/186

22

TI M ...

Ti m preke dhe ma ndale frymn moj e gzuardhe m bn t t duasi nj vash e ndrruar, dhe vjen tinzmoj e praruarnatn e ert e ndez zjarrin thell n muadhe m pas m merr n duar

dhe m tret ti moj n kraharuar si nje vashz eprvluar


24/186

23

E TRA JE DASHURI

N siluetn tnde jan syt e fshehursht malli ytndrrat e tua t fjetura q e presin zgjiminn ty sht nj zemr e madhe sa detinj kng sa koha jote e artq ec jehonave t blerta e t purputa t hns

kur del n mbrmjet e kthjelltaTi je dashuri e heshturn siluetn tnde gufon vrulli pa u ndidhe pikon n syt e tu dashuria si te honi i errsirskur shket n vesku ndrit nj shpres

ku dgjohet nj z

dhe nj kng ku fillon t ndihetdhe prshprisin zogjt npr degt e gjelbrtadhe n qerpikrrjedh nj dshir e re, dhe shket syve t tu, nj ndjesie thell


25/186

24

TE NJ LULE NGJAJ

Q e kampatur dshir gjithmonngjyrn e kishte t elurdukej si nj molle pjekur n degn e sajdhe n ern e vet ishte e lumtur

dhe e heshtur qeshte pafundDhe u dashurova n tye dashura imee jets simeishe si hije e mollsishe e kndshme si vet lulja e zemrs

si valzat e lumit t kaltrsi fjalae tretur n pamjen tndedhe n petale ishe ti,fytyra jote dhe era e freskt endjes


26/186

25

DHE

si mund t t l...si mund t ik nga tioh, sht mallkim ikja nga shklqimi ytmallkim shtt tretem ne heshjen e prjetshme,n harrimin tnd...aty ku m nuk ka shklqim,

aty ku emri e humb fuqinaty ku gjithka mbetet asgjaty ku s`kthehet m drita dhe mbetet n verbimin emallkimit tnd


27/186

26

SI

Si mund t t lSi mund t mos jemn syt e tusi mund t ik nga tisi mund t jet e ardhmjapa ty

pa dritn e syve tupa ndrrn pr typa bardhsin e lkurs tndeq m ka pushtuar prnat si dritz prej hnzeSi mund t mos jem pran fryms, fjals dhe zemrstnde

si mund t varrosem n mallkimin e errsirs tnde tpafund


28/186

27

GRUA

Grua ti q m jep dhembjedshira dhe ndrra pafundti q n humnern e qenies m vdhe n syt e tu ngjitem si nj i marrdhe kthehem pr hirin tndpr dashurin tnde t mendur dhe komike

si nj teatr i madh i t gjitha udirave t botsGrua dhe ty prap t duaedhe pse je e pamundura e prjetshmeje ferri dhe dita e nats simeje trishtimi dhe zemra e kuqe si gjaku i mallit pr tyGrua dashuria pr ty sht e thell sa malet q e

puthin qiellindhe kurr se pushtojn,as nuk e fusin n kraharort e tyre as n shtratin ekohsGrua je kudo, ku ka dhimbje,dhe buzqeshje t holl si ret q e tretin ndonjvettim

je drit dhe hije n prmasn e mungess tnde tprjetshme


29/186

28

ERDHM

Erdhm n botn e ftohtsi akulli nn dbordhe zemra e ngrohte trupin tondhe fjala e tregonte gjendjen e shpirtitdhe zri ishte klithjeishte jehon dhe rrmbim dhe grushtim

ishte gjithka nn kmbt tonann syt tandhe ne ishim nn pafuqin ton,n vetmin tondhe e goditnim ern,frymn e thithnim si vern ekuqedhe frutin e merrnim symbylltas dhe pema ishte hije

dhe ne nn degt e saj ishim hije q nuk e kaluamkurrdhe natn e brenim si dritn si veten n mospajtimet jetsdhe rrall i hapnim kraht pr ta ledhatuar qiellin dhedetin e kaltrdhe e harronim veten,fytyrn dhe dshirat tona

dhe moskuptimit i vinim kuror hijen dhe fjaln nnpeshn e gurit ton


30/186

29

UDHVE

Po shkonim lart pr te maja e malitudhve t kohs, leqeve t ers,nn syrin e qiellit,si nn kandila yjeshpr atje dikund ku hna zbret dhe ndrion n malePo shkojm lart e m lart dhe udht jan t gjatasi lisat e ftoht si pishat e gjelbrta,si bredhat te gurt

e thatn natn e gjat t vjetr sa motetdhe nn syrin e qiellit shkojmdhe ti e dashur je er e fresktdhe ndjenj e mallit dhe ngjyr prej hne jedhe yjet jan n shklqim

dhe krojet ndihen matan,kndej sht vjesht gjethet rnadhe pisha n kurora t blerta si trupi yt te puhizapran shtegutdhe po shkojm duke u tretur n maj t malit, si nsyt e qiellitdhe te krojet e saj do t biem n shtratin te hija e

hnzsdhe burimet ku vijn duke u prkundur si n duart earta t zans


31/186

30

KUR ISHE

Kur n dritare ishet shihja me padurimdhe ti se si fshiheshedhe sa m zgjoje vetmiDhe m bje t vijate ti prdit,

te dritarja yte t jemn astin m t mirkur ti plhurn heq,dhe flokt e hedhurat mbulojn t trn,si hije, si nj perriDhe syt m treteshin n ty me shklqimdhe ishin te amshueshm n ty deri n paharrim


32/186

31

DHE

Dhe si mund t t l passi mund t ik nga tioh, sht mallkim ikja nga shklqimi ytmallkim sht t tretem n heshtjen e prjetshme,n harrimin tndaty ku m nuk ka shklqim,

aty ku emri e humb fuqinaty ku gjithka mbetet asgjaty ku s`kthehet m drita dhe mbetet n verbimin emallkimit tnd


33/186

32

DRITARET

ku hapeshin dritaret e sajm dukej nj qiell i largt e plot dritkur mbylleshin atoishte nj shekull muzg i trisht i rnd

Kur binin yjet te ballkoni i saj

edhe nata shklqente aty pafundsi nj zjarr prej zemre digjej xhamit t saj

Kur hapeshin dhe mbylleshin perdet pastajsi t ndizej dielli ishte n syte e saj

Si t binte nj ast n mes syve tanmuzgu i rnd, i trisht dhe i errt i saj


34/186

33

KUDO JE

n do gj n frutin e pemsn kurorat e blerimitn dritaret e kaltran kopshtin e blertn qiellin e paann ngjyrn e gjetheve

jen udht e qytetitn syt e bregutn mngjesin e artkur dielli vjenkur dielli ndrit n syt e tuku dielli shtrihet n shtatin tndn lumin e pafund q prshkon detetatje ku marinart jan pa pishtaratje je tiku dritson si prher n ndrrimet e kohs


35/186

34

E DASHUR

un ti dhash t gjitha e dashurdhe syt mi moren zemren tnden frymn e errave t vjeshtsm vure n zjarrin tnd

n hijet e tua si nn degt e pemve

dhe ti m verbove, m lodhedhe m bre t jem vdekatari yt i funditT gjitha e dashur ti dhash dhe ti mi more n duarte tuadhe m varrose n zemrn e fryms e t qiellit tsyve t tu


36/186

35

SA....

Sa ka qiell,ka edhe vettima,ka re, ka edhe shi.Dhe sa ka diell,ka edhe jet,ka yje, ka edhe errsir.

Sa ka mngjes,ka edhe mbrmje,ka edhe hn, ka edhe agime.


37/186

36

NJ DIT

Kam menduar nj dit t jemlarg teje e dashurpor nuk munda te jem tej malitas tej mendimitnuk munda t jem tej teje atje kunuk mund t t shoh

Dhe kopshti me dukej i vyshkur pa gjethepa lule, pa frytet e sajpa asnj stin ishte n syt e mi e zhveshur nga vitetdhe nuk munda pr asnj astpa ty dhe ndrrn tnde pa zemrn e shpirtit tndpa pemt, pa kopshtin pa luletas pa frytet nuk munda te jem as pas hijes tnde thumburdiku tej syve t mi, tej zemrs simesepse ti kudo ishe n muan t gjitha pjest e trupit tim dhe n ashtin timishe nj lule e elurn dhimbjen time,

n shpirtin e fryms time ishe ti kurora e vetme nsyt e pems


38/186

37

KITARISTI

Sa me mall kndondhe e kujton t dashurn e tijq mund t jet e ngjashme me t tjeratpor jo me dhimbjen e njjtas me prmasn,as m me fuqin e njjtdhe gishtrinjt i luan si n ndrrat e saj

si n frymn e jets dhe t drits s tijsi nj z prej shpirti e nj lule t brishtsi nj kurorq ka shprthyer nga nj gonxhe e kopshtitte nj lulee zemrs m t mir,q sht prshkuar n hijen e sajDhe dora e mban kitarn,dhe gishtrinjt e prshkojn trupin e sajdhe knga frymonsi n kopshtin e zemrs, aty ku shtrihen tingujt e hijess saj


39/186

38

E MENDURA

E mendura fjalsi djesi sotq n mngjesje mendur me ndrrn e kohs

t zemrs tnde t trazuar

sa shum i ngjanflets s purpurt q e sjell erasi prej lulekopshtit t blertq rri e varur ne ballkonin e fjalsdhe hesht si e pagojsi e pa sy

si e pashpresti dhe trishtimi i ditve t funditsi e ngrir rri dshira n syrin tndsi n vesn e mngjesitq e mban pamjen e muzgutdhe n hijen e zemrimit tndti qndron si nj tingull i zemrs

si heshtja e pafund duke u varur qerpikut tnd


40/186

39

IK N PAHARRIM

Ik n ndrrat e t shkuarsse atje je e denja e kohsather q i pushtoje fushatsi drita e syve tu t kaltrIk te mbrmjet e tua t mblann dritn e yjeve qiellor

si n gjethet e kurors te ullirin ngjyren e paharruar t limontIk se atje ishe vetvetjaktu je hije e trisht e gnjeshtraveq t kan mbuluar si e hirta barin e njomti e sheh t sotmen ashtu si t nesrmenme endrrat e djeshme rinore

si rra e detit me shenja t mllenjavedhe uji me dallgt e trbuara e v kohn nn rrt mbuluar si me hijen e pelerins s njelmtE flokt e tua sjan m n grshetaas si val deti m sjan, as si hije t dritskur ngjiteshin n puhin e ers n mbrmje

Ik n paharrim, atje shklqe si mosha e drits

aty te portokajt dhe limont e brigjeve t detitn kurora ullinjsh beko ikjen n valte prjetshme t ers, ku prehet hija e syve tu t kaltr


41/186

40

NJ LETR

Nj letr t shkurtrta drgova e dashur nj falnderimme pak fjaltani jam pa ty, dhe nj koh e pakohm prshkon

Dhe pres nj letr t shkurtr me pak fjal

nga zemra yte, nga fryma dhe me ngjyrn e syve tusht nj ur n qytet mbi nj lum Deadhe harku nuk shihet pa ty, as pa syt e tudhe lumi ec i shthurursi kujtimet e mia, si valt e flokve tua, si malli pr tyNj letr t shkurtr e pres nga duart e zemrs tnde

dhe asgj m shum, dhe asgj m pak se shenjn efjalve tua


42/186

41

TRI DIT

Ka tri dite q nuk jee dashurprandaj ishin ditt m t gjatapa tytri ditet e nats s trishtdhe t gjata sa koha e tejmbrmjes

Tri ditt e verbrate syt e midhe ti je atje diku ku ndrrat nuk vijndhe dritares tnde perdja sht pa sye mbyllur si natadhe un n natn tnde e ndezi fjaln pr tydhe t ndjej ty, i verbr si nata ime pran zjarrit tnd


43/186

42

NUK NA MJAFTOI

Asnjher nuk na mjaftoifrymaas ndrrat nuk na mjaftuanas ndriimi i yjeve as i hns n mes t natskur binte n ty

dhe shklqeje n sy dhe treteshe n zemr

dhe ti kraht i hapje pr ta marr tr qiellinn ledhatimdhe n t kaltrn e detitt humbisje diku n valzat e shpirtitdhe n varkn e ndrrimevet`i bje drit si hna e qiellit q i lajmronte

buzqeshjete nj dite t re sipr hijes tnde t prushur

ku vjenpran dritares si qelqi i kandilit t nats duke u shuarn blerim


44/186

43

QYTETI....

Prizreni sht qytet i dashurive,edhe udht jan dashuri, edhe sheshi,edhe bliret,edhe Lumbardhi e ka shkumn e dashnoritt trbuar ....edhe zambaku sht nj kuror dashurie

si malet q lindin dashuri, dhe erra pafund

kulmet dritaret dhe ballkonet me syt dhe fjaltn hije dashurie jan,si nj kopsht prej ndrre sht qyteti i vjetrdhe krojet rrjedhin si jeta pa pushimT prjetshme jan t gjitha kngt, t gjitha bekimetq gurgullojn sipr gurve dhe nuk treten

Dhe lozonjare sht dashuria e prjetshme si jeta...dhe lumi i valve t pambarim

nn zambakt e bardh me kurora q ndritin si lule-qiellit


45/186

44

VARGJET E MBRMJES

Edhe mngjesi sht mbrmjepa tyedhe dita e errt sht si nata q sperndonpa tyedhe stint nuk vijn sepse nuk elin n errsirpa ty

as nuk shkojn as nuk perndojnpa tyas nuk lindin n zemrn e mbrmjespa tyJan t varura si dshirat pa ngjyr q rrijn pezullpa ty


46/186

45

BUZ PRAGUT

Udhs s gurt eci tanin mbrmjedoher kaloj dhe ty nuk t shohdikur ishe e bukurdhe na mendje te gjithvemua m dhuroje her-her

buzqeshjen tnde aty pran pragutku sht buzshtpis mbi dern e hyrjes ku fillon ballkonidhe gjethet e vjeshts bininnn driten e neonve t sheshit ku dilnim prnatTani nuk t shohka koh e dashur si zogjt e vjeshts ke ikur dikunddhe pranvera ka ardhur dhe ti nuk jedhe dallndyshete pushtojn qiellin dhe fluturojn skaj ballkonit tndudhs s ngurt eci n mbrmjeaty buz pragut t ders vij dhe malli yt n hijentnde m tret


47/186

46

E MIRA

Edhe mirsia n kt jet ndshkohetsi bukuria jote q bekohet n tjetrn botJe lindur n kohn e ndshkimevedhe t vret syri i keqsy i udhve t humbura, t rnda e me rreziqeedhe koha sht vrastare n ty

se je e bukur dhe m e bukura se krejt bukuritdhe nj re prej qielli kudo t ndjekdhe t merr n hijen e saj gjithkundE mira ndshkohet mike, n botn ton ashtu sibukuria joteq t ben m t drojtur m t prmbajturdhe m t egr n zemrn e but si nj els indryshkurku shkilet pamja jote drita e syve tu,trupi yt n udht e errta, sht si syt e verbr ngashklqimi ytDhe flokt e tua jan qiell i rnd si natasi nj lule mes ferrash

si mes gjembash t trendafilt,q e pikojn kudongjyrn e trupit tnd


48/186

47

PSE SMUNDEM

Pse smundem pa tysepse nuk mundem pa dritn e syve t mias pa hijen e trupit tim as pa frymn tndepa freskin e fjals, as pa gjakun e zemrssi do t mundem....ti je ajo q trupin ma mbanfrymmarrjen dhe gjith pjesn time t mbetur n ty

n gjakun e ngroht si er e leht npr trupin tim


49/186

48

PEMA E MOLLS

Pemn tnde nuk e harrovakur merrje mollat n degdhe m jepje n mngjeset tonasi nj kalimtar q vija pran teje prditIshin molla t mira sepse mi jepje tidhe dora jote i kpuste, si lulemollat n pranver

ndonjher i kpusje dhe mi jepje duke qeshurDhe nj kalimtar mbeta gjithmonpor ti m nuk je te kopshtias n pranver as n vjesht nuk jeas lulemollt n deg m nuk i merrja,as nga dora jote pr ta kputur nj moll m nukkishaPemn tnde nuk e harroj si ty q st heq ngakujtesadhe kopshtit i mungojn stint e tuadhe kalimtart skan m t shikojndhe un t kujtojkur i merrrje mollt dhe vije me vrap duke

buzqeshurah, pranvera ishte krejt lulemoll,dhe vjeshta moll e kputur ishte dhe pr mua embaje n dor


50/186

49

POEZIA

sht zri i fjalssht qielli i revesht dheu dhe guri i blert dhe i rreshkursht ngjyr e kaltr e verdh dhe pem e frymssht honi q pikon tinguj me t kuqen e zemrs

sht bregu i t gjitha stinve i gjelbrt si t gjitha

dashuritsht prehr i maleve dhe qiell i zogjve dhe gurpafund


51/186

50

NJ GJETH

Nj gjeth luhatet nga eradhe duke u luhatur bie nga degabie dhe fjala si i blerti gjeth nga kuroraPor gjethe ka shum por t gjith nj dit bien

po ky njeri ishtei nj dege pran trungut si m pran gjuhs

Dhe trungut degt nuk binin por frutat ishin si vjeshtadhe gjethet dhe vjeshta me errati merrte edhe fjalt dhe i shtrinte si koha nn ngjyrat verdha


52/186

51

MA DHE

shklqimin ti ma dheme zemrn tnde t but si mndafshidhe buzt e mia dhebashk me zjarrin tnd si n frymn e duarve t tuadhe syt mu tretn te tidhe shpirti m mbeti n ndrrn pr ty dhe si flaka

digjeshedhe t bartja n trupin timty t trn bashk me prushin e fjals t bartja doastN kepin e ndrrs si kuror me lule ishema dhuroje freskin e kraharorve t tu si ledhatimi ierste puhit n buzt dhe trupin tnd t egr si nj emarrq m treteshe n hijen e zjarrit tnd t mendurt flokve t tua t shprfaqura si nata duke u treturn prehrin e shpirtit tnd


53/186

52

MOS DEA

Mos u mashtro Dea te prftimi i nj kalimtarisepse kalimtart udhtojn npr kohdhe ndritin disa, e shklqejn t tjerpor dgjo zemrn dhe zrin e drits kujtotek ai q ti e ndien m shum, q i ka syt si tidhe ty t rrmbejn thell zemrs sate, duke pikuar

nj dhimbjedhe vetm aty ndalo dhe pije nj got dashuri pr hirt tijdhe kalimtari do t jet hija jote, dhe ti drit e zjarritt tijdo digjesh si nj ndrr e pangir me dorn e trupit ttijdhe hija jote do ti ket yjet dhe hnn n errsirn,ndr sydhe kalimtare do jesh me kalimtarin e astit hapavet tijdhe gotn e dashuris e ke pir deri n fund, dheudh e qiellit sht e pafund


54/186

53

FLOKET E TUA

Flokt e tua m rrmbyenn shtitoren e qytetitah, sa e bukur ishe, dhe era t bartte pr veteTi ecje si hije e kputurOh, te hija jote, ishin vet syt e mi t humburshpejtoje pr diku

ndoshta nata t thrriste n honin e saj ti t ndizesheAh, floket e tuadhe ti e tra ishe er e mbrmjes e freskt e praruardhe mngjesin pa ty, m kurr nuk e pash, isha i trii verbuar


55/186

54

TI DHE BREGU

Edhe brigjet e luleve ngjanin n tyn syt e tu ishte natyra, puhit dhe ndrrattoka dhe deti i gjer i pafund dhe zogjt e kaltrdhe te brigjet ishe ti dhe hija e kohsbashk me errat e t gjitha stinvedhe qiellore ishe me t gjitha ret

me yjet lajmtar dhe hnn e mbrmjeveTi dhe bregu i zemrs s patretur, si deti n ngjyrn eluleqiellit


56/186

55

M MORE....

M more si me dorme vete n zemrn tnden fjaln dhe n dritn e shpirtit tndm more si pa shkas,si pa e ditur si nj vdekatar i pafajshmdhe dora jote ishte magjike, si trupi yt veshur me

malleme ndrra dhe me ngjyrate jets s tejdukshme aty ku jemi t vetm n detin evalve tonaE dashur kush mund t jet m shum se ti,m e elur dhe m e hapur dhe m me drite dhe m ezjarrta q buronpa pushimkush mund t jet tjetr pos teje si nj rrjedh e thelle shpirtit tnd


57/186

56

KUR NUK JE

Kur nuk t shohsa jam i boshatisursa jam me plot kujtimesa jam me rndesn tndesa jam me dshirat e tua q vijn duke u shfaqursa jam pa ty krejt i vetmuar eci si n mjegulln e

vjeshtssa m mungon, as ti nuk e di e dashur, as nj tjetrnuk mund ta ndiejsa nj gjysm e imja jam pa ty,sa me gjysm hije, me gjysm kujtimi, me gjysmzemre jam q rreh pr ty


58/186

57

M BRE GUR

Ti m bre nj gurq e pret shiunt bjer n pika vese prej syrit tnddhe ishe nj lule e bukure kaltr si nj mllenj q shkon e vjen qiellitishe ti e praruara e kaltrsis

shpirti i toks dhe i blerimit dhe i gjetheve t verdhaDhe ti m bre gur n gur me nj ndrr prej lulejedhe kraht e tu prej errave ishin vetm nj hijedhe fryma ishe q m mbaje si gur i pritjes tndee gjysma n dheun e zemrs ishae gjysma n tr hapsirn e toks qndrojavertikalesngjiturpr hijen tnde, drejt syve t tu, q e pikonin vesnprej qerpikve t reve tua


59/186

58

SU BETOVA

Dhe kurr su betova n tyas pr ty sjam betuar kurrsepse isha i tri n ty, dhe ti e tra ishefrym e toks dhe er e ndrrs s mire blert ishe si fushat e pafund nn qiellin e paanSi malet dhe gurt ndr fusha isha un

andaj su betova kurr, por i heshtur isha thell n typafund


60/186

59

LERTA

Dhe ty nuk t braktisa kurre dashurishte koha q na ndau n udh t largtsa nj jetJam n errsir pa ty e dashur, dhe pas tejeprdit vij

Shpirti yt i etur sht, kt e di, dhe si nj dritzmua m ndritekur drejt teje un vij, si nj shpend prej qiellit t natsdhe e di se ka shume kohdhe ti m pret dhe un t ndiej jam vet zjarri nzemrntndedhe ti je shpirt i etur, je n ngjyr t purpurt zjarri qpikonnpr kandil,dhe m ndrit n syt e mi, udhs time kaq t gjat sinj shpendqiellit t nats

pr t ardhur deri te ti, si nj yll q shkrep nga qielli,dhe te ti bien me dshir, dhe ndrit agu n dyzemra,si dy syt e tu t mir


61/186

60

ST BRAKTIS

Dhe ty smundem kurr t t braktissi syt e mi q nuk munden pa tyas nga shpirti, as nga zemra, as nga ndrraq kam pr tysht nj nat e errt shum dhe pres e pressa m par

t vij deri te ti, dhe t t gjej ty n gjumdhe t jempran e pran, pa u ndier, aty afr t t puth, mu ngush


62/186

61

PA TY N MESDIT

N mesdit ti nuk erdhe, dhe ishte e mangt pa tyedhe kafen e pija deri n gjysm,dhe gjysma ishte e jotja dhe ty ta lijaDhe nuk erdhe e dashur, drekn e mora pr gjysm sikafensi fjaln pr ty, q e lash pr gjysm,

dhe mendimi ma mori gjysmn tjetrdhe te ti ishte si un, si zemra dhe syt e mi, dhe hijaimelvizte prej teje si tshkulej prej trupit tim, prej ashtit donte t hiqejDhe dhimbja shtohej

dhe un pritje u bra i tri, dhe ti ishe atje ku stkujtoja

dhe sdshiroja ta dija kurrse si humbe dhe si u trete dhe nga kalove pr te udhae fundit tndPrandaj dhimbja shtohet, mungesa rritet dhe e tra jen hijen e mbetur, nj boshllk q askush nuk mund

ta dijprve trupit tim,ndrrss pashuar pr ty, dhe zemrs sime prgjysm, sikoha pa ty


63/186

62

SOT

Dritarja ime sot ka pamje n hije t borsdimrme ngrica dhe erra t lehta si n qetsit rnI shtrir shikimi dhe fytyra e stins sht pa tykudo

bardhsi si kulmeve dhe lisave e mbi pem si nmaleNatyr dimri sot, ne shikime t ftohta, n zemr kufryjnpa ty errat e dimrit n qetsin e hijes tnde t ngrir


64/186

63

PRAN DRITARES

Shikoj ardhjen tnde mikesot npr dborn e mngjesitku nuk ka shenja as hija jote nuk shtka erra dhe dbor dhe re n qiellin e syve t midhe xhamit t dritares sime sht mjegull e frymsq del nga pritja pr ty, dhe si errsim shtrihet

dritaresBor bie sot,n ballkonin tim, te syt e mi, n avulline fryms simeshfaqet silueta jote dhe kujtimi yt, dhe dshira eshtrir kudo pikon pr ty


65/186

64

AJO SHKLQEU

Errsir sht pa sysontesepse hna sht verbuar q djedhe yjet jan ngrir n polin e veriutsi anija e marinarit e heshtur ku fundoset n ujin ekaltr

dhe un e shikoj t dashurn pa syzet e diellitatje n erresirn e thell t shekullit se si shklqeue tani e ndiej te zemra imefrymn e zrit t sajdhe agun pran syve t mi t shterur


66/186

65

SA SHUM PRITJE

Sa shum kam pritur edhe njhert t shohSe isha diku larg tej shtat maleve e dashura imedhe gjumi ishte i rnd pa tydhe ditt ishin nn hijen e maleve t largtadhe me plot mjegull ishin prdit si nett tonadhe t shihja diku n prftimet e mia, si nn ngjyrn e

hnzsdhe dritaret e tua i kujtoja si syt e tu prej qielli dhebuzt e tuaSa shum kam pritur e dashur, udh e gjat e rnd sikoha jonSa ka nisur t vij agu si nj hark i blert sipr shtatmaleve tona largse udha e kaltr do t jet kthimi im, dhe n t blertntnde do tretemi n zgjim


67/186

66

BOR BINTE SOT

mbi flokt e tua mbi hijen tndedhe trupi yt u tret udhve t lagjesdhe bora binte sipr shenjave t hapave tudhe ty m nuk t pash, dhe dreka pa ty ishte sotOh, bor binte sot mbi ty e dashur, mbi flokt e tuadhe hijen tnde dhe gjurmt e tua i mbulonte

bardhsiadhe n syt e miti ishe sot krejt e bardh si hija e bardh e pems nkopshte


68/186

67

LULE DIMRI...

Lule dimri ishe e dashure ftoht e egr si valt n detsi knga nn ethet e furtunavedhe ecje, si udhve me ngrica si hija joteprtheheshe n kthesat e befta t borsti hije n syt e mi

n flokt si dbora e rn n ty, ti e dashura imesot ishe m e bukur se kurr, m e dashur seasnjherdhe zemra yte vlonte afsh, frym dhe mirsi, si hije eluledimrit t brisht


69/186

68

TI JE STINA IME

Ti je stina ime,si errat e luleve je kudon dimrin e zemrs dhe n akullin e fjalsn pemn e kopshtit tim, je drita e purpurt e natsmbi dborn e dimrit,q ngroh si nj hnz n dritarete zemrs

ti je stina e t gjitha bukurive, q pikojn n syt emi,vesn e dhimbjes tndedhe un i tretur n verbimin e syve t mi pr ty, dhen errat e luleve tua prej dafine


70/186

69

FTYRA JOTE

Fytyra jote m vinte pas n mua kudoq ishan shtpi, n rrug, n kopshtn do astDhe fjala jote m tingllonte n muasi nj ves

q bie prej syrit tnd n ndrrat e miaHija joteishte n zemrn time si nj kandil i prflakurn typara se t shkrepte ylli i par i mngjesit n dritarene shpirtit tndKudo ti ishe e dashur, hije, ndrr, drite ishe, dheshklqim me dhimbje t pafund


71/186

70

TEJ HIJES TNDE

Tej hijes tnde nuk mund t shohzemra yte m mban n prehrin tnddhe fjala sht magji e ndjenjs tndedhe shpirti yt vlon n syt e mi,n ngjyrat e syve t tuq jan ves e ndezur n t gjitha nett e tua

shikimi dhe kraharort e tu t gjer sa bota jonsa nj stin q rri prher n syt tan e elur nzemrn tonTi ma more shikimin e dashur dhe smund t shohasgj tej hijes tnde


72/186

71

KUR VIJN ZOGJT

Kur vijn zogjt me ngjajn n ngjyrn tndedhe n zrin e kngve tua, si qiellit t zemrs tndesi stina e kthimit te foleja e tyre, n blerimin e dogjjen kepin e ndrrave tua, ndalen si n detin e shpirtittnd,

sht qielli yt, fole shqiponjash sht me ngjyrat ezogjve t pranvers


73/186

72

NGA SHTPIA

Kur kaloj nga shtpia jotedhe ti nuk jesi nj mbrmje e boshatisur bhem unthell errsirs ku m shpieatje qiellit pa nj hnz, pa nj fund,ktu gurve

pa nj dritz, pa nj ag, udh e errt q m shpie naskund


74/186

73

DO VIJ ASTI

Do vij nj ast kur do jem gjithmon te tidhe m kurr nuk do jem largprher kopshtin ta mbajm n gjelbrimprej dashuriedo vij agu edhe pr nesi nj perndim hne n mngjes

kur el lulja n pranver dhe pikon vesn n vessi syt e tu n syt e mi, ku shklqejn si nj qiell ipafund


75/186

74

E HESHTURA

Ajo po hesht n kmbajo hesht ulurajo hesht duke lvizur ngadalhesht ajo n heshtje duke heshtur heshturazidhe frymon heshtjes dhe zron n z t heshtjesedhe kur flet, ajo heshtur flet, heshtur qan, heshtur

kndon n heshtjethrret me zrin e heshtjes, duke heshtur papushimpa kmb ulur sht heshtjes, dhe m pas praphesht, duke heshturn tri koh sht ajo, dhe n t tria kalon heshtur, ndy kmbt e sajulur dhe bie n dysheme heshtur, klthet dhe jerrurhesht si kohaduke heshtur n nj vend, n nj prjetsi dhe n njlvizje rrotull hesht e heshtur pafund.


76/186

75

DHE DO TE VIJ

Dhe do t vij plot shije n gotdo t tretem dalngadalbuzve ty do t pshkohem si nj hijeme lng vere dashurie, me nj ndrr shpirtsiet t puth e t t ngroh, si me zjarr t zemrs-oKur ti t jesh n gjum,

sdo m shohsh, si nj re q vjen si er,pran te ti, t t`i sjell syt e mi si nj qiell e t t ndezsi nj eshkduke u tretur n gotn e zemrs,n buz t fjals t t prek dhe m pas do t iki e dot l ty pr nj ast


77/186

76

HESHTUR DO JEM

Dhe do t vijheshtur do jem, dhe me ty moj do t piver t kuqe dhe rakibashk moj ndrr, moj e mira si perriq m bn te ti t rridhe t tretem prgjithnj, n gotn tnde kaq t mir

Se nj lule te ti ka elur, moj e mir,thell diku te zemra yte ka marr ngjyr njmargarit


78/186

77

KUR PI VER

Kur ti gotn me ver e piun jam aty, buzve tua t t ndiejnuk je vetm, por jam dhe un, n shpirtin tndte ti vij e t puth...si n sy, edhe n buz, edhe zemrn ty ta mbush


79/186

78

KUR JE VETM

Kur pi ver dhe vetm je, mikja imeun te ti vijsi hije, rreth e rrotull aty m ke, dhe t ndiejun t shoh dhe st them gjpor n buz ti m kedhe n shpirt te ti futem bashk me vern e bekuar

n shpirtin tnd ndrioj si zjarr,ku zemra jote pikon mall dhe un si ves pikoj n tysikur zemrn ta puth n gji, me dashuri....


80/186

79

KA NJ KOH

Ka nj koh q nuk t shohpres nj dit si shum ditkudo t presudhs s lagjes dhe n mesditti nuk je,

dhe fryjn errat n mbrmje

dhe nuk t shohve n ndrr ve si prftim ve n kujtimDiku natn ti je treturn pasyt e mi qndron si n guvat e mbrmjes simedallg-dallg vijn si koha te val e detit duke ulkundurhija jote dikumes valsh si mes dallgs honit t zemrs ti qndron


81/186

80

EDHE PA DHIMBJEN

Mund t bsh pa dhimbjen timepor me par vrite tidhe nuk ndien m as nuk sheh, as nuk flet mdhimbja imekockat prehen nn gur t fjeturdhe trupi sht nj zjarr i fikur

Dhe ajo frym e kohsn shenj dhimbjesh si era vjen dhe i merrhirin dhe pluhurin e dheut timdhe i bart nga fryma jote bashk me errat eparadimritdiku sipr i v maleve, i v fushave, dhe n detin epambarim


82/186

81

DHE ...

dhe mendoj t t heq nga zemradhimbjen time ta paksojdhe pr ty t mos pikoj n shpirtin timdhe si mund t t largojkujtesa ime m tradhton, q st harronPor dhimbja sht nj tmerr i madh dit e nat

edhe fjaln smund t ta heq as ty as emrin tndas lulet e kopshtit as pemt smund t t`i heq,se n ty jan prher, syt e kaltr si drit me diell


83/186

82

VERBIMI

`sht kjo dashuri q njerzimin e shthurnjeriun e verbon, dhe hnn e mallkondhe jet e rnd me t sht, dhe e mjere l njeriun dhe njerzimin si pa sy si pa veshDhe dashuria sht tmerri vet, si ferri i nj verbimite nj drit q te ti shklqen, dhe t mbyll n errsir

prjetkur ke lindur ti moj e mir, ishte koh e nj zezonedhe m pas te ne u ngjize dhe kurr m nuk na liroveDhe liria sht n ty,verbim, vuajtje, dhimbje dhe mrzi, je vet zjarri mojte shpirti yn


84/186

83

DASHURIA

Dashuria sht mallkimsht verbimsht pa lindje sht pa vdekjesht si nj trishtimE pagjum dhe brigjeshum, dhe lugje me ndrra sinj lum

sht dritare n sy t djegurme re t kngs dhe t mjegulls q pikon dhimbjeshum dhe t pafundDhe dashuri t dua shum, por verbimin kurr sta falpagjumsin dhe shklqimin dhe tej qiellin tnd tart m ke vn n zgrip t fjalsDashuri je hon i madh, i paparti na bn pluhur n mall, dhe m shum asgj sna falpika resh pikon n zjarr dhe nat t errt dhe me hndhe vettima n syt tan


85/186

84

JE VARR N ZGJIM

Dashuri je varr n zgjimq bleron ti, n dy syt, dhe na verbon n dheun tndn qiell t kaltr n re na vnvettimat ku shkrepin zemrs s pafund, dhe na lnn shenja gurshsi gjethet e nj peme t bleruar

q vijn duke u zvedhur n vjesht t thellsi n syt e praruarvijn pal-pal duke u tretur, si n drit t hnzs,n qiell t zbeht, si mes resh


86/186

85

PAS TEJE ERDHA

Erdha pas teje pr gjith jetnt t them se un t duat t them se pa ty nuk mundemt t them oh, ti je e dashur askush tjetr prve mejePor ti kurr nuk dgjove as nuk fole as nuk shikoveishe hon i madh i detit, as valt nuk t gjenin, si t

ishe diku tej qiellitPas teje erdha, dhe pas teje vij, si nj yll i nats tndeqe ska dal ende n agimT t them njher t dua, dhe n syt e tu t jemthelluar, dhe tjetr m asgj nuk dua,o moj ti shpirtpraruar, zemrvaluar, q m ke tretur sin ndrr ti moj e ururar dhe m l zgjuar


87/186

86

SHKREP NJ YLL

Yll i shkrepur n errsirdhe hn e ndritur pas nj yllisi nj ndrr dashurie, hn e hn yje pas yjeshpafund qiellit pafund errsirs, pas nj llambegjithmon fshihensaher lindin n mengjes duke ndritur agimet, ato

nuk duken ato fshihen diku errsirsQielli ndrit n errsir t madhe, dhe perndon ntjetrn an,dhe prap vjen si nj kandil ndezur nats nn njhn si nj hije e padukshmevjen e tretet n syt tan te zemrarta n guva tshpirtit diku ndihet flak e saj


88/186

87

DASHURI

nuk e di q t kam dashurndonjherse kam kuptuar anjher, as dhe sotnuk e di si jesi dukesh nuk e di, prmas ke, as formn tndePor ve nj gj un e di

se pa ty kurr smund t rri, trupit tim je kudodhe vet se didhe nuk di si t t heq, dhe pa ty si mund t rri nuk edi


89/186

88

HIJE U BRA

Hije u bra te ti erdhanatn von,shpirti yt m bnte dritsi nj lulen lndin e prtrirte ti erdha

pa u ndjer n gjum ishe si perridhe u futa n gjin prehrin e zemrs tnde si nn puhizdhe t putha ty n buznat ishteerrsir e pafund, te fryma jote isha une n gjoksin tnddhe ne kraharort e tu isha ndezur dhe prvluarhoqa mall,hoqa dshir, shpirtit tnd duke u shtrirdhe m pas, qet e qet sikur erdha ika un, pr tukthyer prap n errsir


90/186

89

T KAM PAR LERTA

T kam par vetm njherdhe m pas disa herhera e par ishteshklqimidhe m kurr nuk t lash pa t par, isha i marrDhe kur un larg qndroja

dhe m bje keq t jem, t zhytesha n skterrvetm pr ty m shkrepte n kok, marrzi e nderT kam par vetm njher, dhe m pas disa her,ishe ti nj lule-erTrndafil q ke elur, n zemrn time je prher, sihnz n nat t thellDashuria nuk sht ndryshe, luledhimbje me plagzemre, pikon ves syve t blert


91/186

90

U TAKUAM UN DHE TI

dhe heshtm q t dynuk folm asgjsepse flisnin vetm syt, dhe zemrat ishin me plotzjarrN kafene ishim prballun e ti si n prrall, asgj nuk tham, as nuk folm

heshtje ishimdukeshim t dy t marrUn i treturi isha n ty, moj zan e malit si perri,ndritje ti derisatretesha heshtur, si ti moj n qiell t art, zemrs simeti prshkoje shklqeje tidhe ndizesha un si n zjarr, zjarri fjal ti e di moj qnuksi n valUn e ti ishim t dehurdhe t mendur pinim ndrrn q t dy,dhe humbnimnpr sy si t verbrit n errsir,Tr nats npr re e vettima t pafund npr

pragun e liris,te liria e pafundsis


92/186


93/186

92

T THASH T DUA

T pata thn njher t duadhe se prmenda m kurrn qerpikt e mi ti ishe tretur, si nj re e qiellit tondhe pa ty sisha askundas kurrkund pa ty nuk shkoja, as nuk qndroja pa tyaskund

Ti mu bre hije e blert,vije ti,dhe ishe ti gjithmontek unDhe te ti flija prnat, dhe prdit me ty ishasi hija n nj pem, si ngjyra jote isha n nj frutti si pjergull prej hardhie,pikoje ver prej syve tu, dhe ndrr zemre ti pikoje sidy kroje n nj lum


94/186

93

PR TY LERTA

N buz t putha dhe ti u skuqedhe shklqeu i bukuri synj pik loti t rrshqitin ty faqeve t prshkoi nuri yt plot dashuriDhe t preka n dy faqetti e skuqur krejt e purpurt si zjarri t gufonte

flokt e tua i merrte era,si lulet te pranvera, trupit tnd ishin el, dhe povinin duke u treturTi buzetura, faqendezura, trupi yt si gonxhe e detit,me petale e veshur qiellitKu t puthja se si shklqeje, si ti treteshe nj nga nj,yjet e zjarrrta syve t tu


95/186


96/186

95

UDHET E TUA

Udht e tua sa t vjetramojfushblerta, ti syshkruarUdh m udh e fush m fusht ndjek un si nj gmushstin m stin

e gur m gur,si n vjesht edhe n majSi nj lule q bie e treteshdhe n vjesht ti ik e zverdheshdhe n maj ti del e ndezur, ngjyra jote edhe e ndezurUdht e tua nuk kan fundfush e gjer moj det pafund, brigje, male, shkmbinje gurdallg e njelmt q vjen furishm, i rrah brigjet mefurtunkoh e egr her vjen e her fshihet duke u tretur,simal i shkretudht e tua jan si akull, her si hone me flak ezjarr,jan si syt e tu qiellor

e prshkon ti botn ton, rreth e rrotull je gjithmondhe ti varr nuk ke kurrkundti pikon si ret pafund, nat e ftoht ti je moj, nat payje, nat pa hn,kudo dukesh edhe fshihesh, her e plot e her asgj,bosh si koha, her pa shenj, her pa fjal


97/186


98/186

97

VETMITARI

Ndihem i vetm pa askndi tri jam nj boshllk n do cept trupit time syve t mi bosh si guvave jam n kt nat tpahnKock e lkur i zhveshur jam i tr

dukem gjysm n nj gjysm q sonte nuk shtas n dritare nuk ka shenjedhe qielli duket bosh, pa yje e pa hn si pa re si pashklqimnat e errt sht i pambarimdhe skelet i tri jam, kock e lkur tjetr nuk kam,zemra dhe syt e mim jan tretur n shpirtin tnd e dashura mike dikuthell pikojn te ti


99/186

98

LULE GURI

Lule guri ishte pamja joteprankopshtit me moll ku ishim ulurdhet putha ty n buz nj lule molle ish pran tejedhe

nj deg e blert ishte sipr plot me erra tpranversDhe m pasprap u puthm dhe n sy u tretm ne, dhe n errakraht i hapmbota jone ather ish,sot ka mbetur ve nj kujtim,barit t njom nn njmoll sipr gurit lulenma dheoh, ishte lule molle, lule guri ish pamja jon, n hijet kopshtit nn nj moll


100/186

99

U MSOVA PA TY

U msova un pa ty,por zemra ime si t msohetsu pajtua kurr pa tydhe shpirti im, ty t krkon, prdit kudo,syt e tu, t kaltr prej qielli, dhe mallin tnd,t ndjen ty, dhe smundet pa ty

si nektarin blet e art npr erra kudo shkonprej nj lule n nj lule, vetm ty e dashura Lerta tkrkon


101/186

100

KUR DUA

Kur dua t t harrojzri ytpikon tek un, n shpirtin timdhe zemrame bn t t kujtoj,ty mos t t harrojKur nj dit

befas nuk je,edhe kopshti pr ty ofshandhe n dritareluhaten degt dhe bien gjethet si dallg e dallgPamja jotesmund t tretet, edhe kur dua t t harroj e t mos tkujtojPor ti jedhimbje gjithkund, n plag zemre ti pikon,shklqimi yt syt mi verbondhe si mundt t harroj mikja ime, dashuria ime e par, emendura ti q bart ve zjarr


102/186

101

KAFEN E MNGJESIT

Prdite e pim nga nj kafe me Deanbashkdo mngjes n ora 7,10Ajoe dashur sht shpirtdlir e bukursht

si zan e malit,si hyjnesh prej perndishDhe me t kur jam un si para zemrs t jemgjithka harrojasgj me t nuk kujtoj,jam krejt thell n sy t sajDhe kur ndahemipastaj me Dean harroj si i harruar,si t jem te qielli isajsi t jem n re t saj,si valve t detit paan, i vetm ndihem n bot tgjer, shpirtit t saj


103/186

102

PR ATJE

Pr atje vij prditdhe natn ecidhe mngjesit jam ecjespr atjeku ti qndron si nj lule e malit t vjetr

atje ku bleron si koha

dhe tretesh n syt e qiellit ku ret ikin tutjedhe ti ndrion si nj kuror e brigjeveduke i shtrir petalet si lulebjeshkan ngjyrat e syve t tun mallin e moteve t lashtan pamjen e majave t maleve lart

atje ku perndit nuk flasin as nuk ndrrojnas nuk ndihen nga heshtja e kurors tnde

si fjala ku frymon qiellit tnd n dashurin sublime


104/186


105/186

104

KUR DASHURIA KA LINDUR

Kur ka lindur dashuria ka ndriuar dhe qiellidhe toka ka bleruardhe pema ka nisur t el lule n degt e njomadhe hija e sajishte nata n tok, e n syt tan qndronte mjegulla

dhe yjet shklqenin errsirs n hn

dhe ne treteshim n pamjen e saj, te harku i zjarrt isajte pema e jets q ka nisur t el,dhe nn kuror t kaltr ishim fryma dhe varri i frytitt saj


106/186

105

MNGJESI I VRANT

N mngjes ishte vrantdhe ajo si qiell i rnd,vetullrndhe syt e mi nuk shihnin mirishte frym dhe furtun rrotull shtpissi dhe un n brendin timedhe dritares, qelqit ngjitur verbimi i saj

mungesa e sajpritja e saj, dhe vetm pritja ishte n mua,Dhe ndihej nj z i heshtursi t ishte te shtegu i mekur,Ajo atje, tej reve t mia,tej qelqit, tej agutaty diku n breg t nats,aty heshtur si mal i ndrrs,apo ndoshta duke u tretur,diku tutje shtegut t fjetur


107/186

106

GRUA

Grua ke br pr veten,ti q i dhe kaq shum botsi dhe lotin,krenarindhe burrris i dhe dinjitetinpor ti bre pr veten, pr ndrrn tnde

Grua ti bre jet,bre vdekjen, dhe ti artet e jets i

bredhe ti e bre dashurin, t ndjeshme, t endrrtdhe skllavrin e breTi grua bre gjithka,dhe n prehrin tnd e morebotnpor zjarrin ta mori burrria q ti vet e krijove

ti toka e flakurdhe bota e ftoht, ti dhe guri yt, i blert dhe i heshtur


108/186

107

PRAN DETIT

Pran detit me dallg t kujtojasi dikur e dashura imeKu vinim dhe dallgve notonimi pushtonim valt e kaltra,dhe kraharort tanishin shtysa jon, e varks son t purpurt n hije thns

dhe kohn e shalonim,valzave t njelmta t detit siqielli i pafundPran detit sot t kujtoj e dashura ime e purpurtsi dy shaluesdikur q ishim,e tani, je si hije, te lule e njelmt qprfton bregut t detit


109/186


110/186


111/186

110

E VETME JE

Vetm ti je e ngrohta e zemrskur je pranti je e vetme, edhe kur afr nuk jety t vetmen t prmend

uni im,malli dhe dshira ime rritet pr ty

edhe kur ec je nj hijee prsosursi nj pem te kuror e pranvers q u bn hijet gjitha luleve, t gjitha ngjyrave dhe ngjan nqiellin e paskaj

je bota ime, shikimi im si det i thell

je mes valsh, dhe mes errave n vark t blertdhe toks s gjer je ti kudote fush e etur, n hije ndrrash, n kuror luleshsipr kodrash t paanVetm ti je rreze drite, syqiellore je vet luleje e vetme edhe kur afr ti nuk je, ty t vetmen zemraime t prmend


112/186

111

ISHE TI

Ishe ti q m bre t t vij pasdhe kurr nuk t harrovadhe n fytyrn tnde u mbusha me dritdhe dshirat u shprfaqn n trupin timn zemrn time dhe n syte e mi dhe fjala m rrodhi

Oh, pr bukurin tnde gjithka do t jepja

si Dea je e prkryer, e ndritshme si vera, si pranverakur el, e t rri kuror e jets n ty, si e blerta eprjetshmejan t gjitha fjalt e tua, hapat dhe kraht e tu si prejdetitq i merr t gjitha errat n gji, dhe t gjitha valt ebuta si mjellmatsi knga e tyre e zemrs.... si koha q nuk perndonn ndrraajo sht si ti te kepi i lules s mir, aty ku merrkuptimtrndafili dhe hija e drits tnde si n honin e qiellitt praruar

ku fllojn t shfaqen ret si valt e bardha t detit tkaltr


113/186


114/186


115/186

114

SHENJA E ZEMRS

Nj letr e mora nga ti e dashurdhe asgj nuk kishte t shkruarasnj fjalishte vetm buza jote, n ngjyrn e zemrsdhe t kujtova t trnisha hijes tnde prdit prnat dhe udhve tua

dhe prisja, shum e gjat pa tykoha q nuk ka mbarim as ditt as vet ndrrat pr tyE dashurt pres n kraht e errave t pranvers sipulbardhnsi fushat dhe malet q mugullojndhe i presin zogjt e par t kthimitsi n blerimin e stins q treten si un n tyUn q e pres takimin tnd, si n bregun m t lartt zemrsaty ku honet do ta marrin ngjyrn e t gjitha luleve tsyve t tu


116/186


117/186

116

KOHA VJEN DHE IK

dhe tretet diku boshsisdhe ti ke mbetur nj hije te bredhi i kopshtitdhe nuk ndrit as nuk shklqen nn rreze t hnsVetm heshtdhe t kujtoj

si prdit, si prnat si pr do ast, ku shiu bie, ku

errat fryjnKoha vjen dhe ik e dashurti si hije je nn bredh dhe kopshtit je kudo e zbehurdhe hesht si n harrimKoha vjen dhe ik e dashur, dhe t pres,ty t pres si heshtjen n eshkn e kohs q t ndizet

hija jote n syt e tu si shkrepse e blert


118/186


119/186


120/186


121/186

120

E t buzqeshjeve t vrara si varret e vjetraku emrat u jan shlyer

nga kuptimi i jets s tyre zhytur thell zymtsis


122/186

121

NJ MURG I FJALS

(pr D...A...)

Ai rinohet gjithnj e m shume shpirti i ndrit si nj zog prej qielliedhe pse vitet ecin si valt n nj lum

Ai prap kndon n mngjes dhe n mbrmjen drit t hns kndon dhe n muzg,

ai flet me at, dhe me veten flet,

si ngjyr zemre sht i tri, i prjetshm sht njmurgte udha e gjat q nuk ka fund, ai si deti sht, sivalt me shkum


123/186

122

NJ POET

Nj poet sht i uditshm sht i mendurnj shkrimtar i arratisur diku larg bashk me atdheunnj piktor i prdal bashk me ngjyrat e natyrsnj njeri sht nprkmbur bashk me qiellin etymosur

nj tjetr sht prflakur sht djegur dhe plagosur

nj sht dukur se ka tretur dhe si hije shtshprfaqurnj ushtar sht i panjohur i prdhunuar i prbuzur iprfolurnjri sht z i jehons i pashuar i pandalur ipatundur

njri ndr t shumtt kishte -guxim t patrembur tpazbrapsur


124/186


125/186


126/186

125

***

O, ndrrat tonaq kurr nuk u shuatsi dashuria q ndizet prjetsi fjala e zemrs q rri gjithmon zgjuarsi shpirti n flakn e ndriimit q sht n kandilduke u ndezur


127/186

126

DO T VIJ

Do t vij te ti sotme nj urim pr ty me shum luleme shum ngjyra dhe t freskta

me lulet q kan elur n mars

n fillim te ndjesia e re e stins

ku natyra ka nisur gjallrimindhe t veshet me lulet e saj

pr urimet pr ty e dashurpr festn tnde pr ndrrn ton

pr stinn q kemi folur shum

pr barin e njom si shklqimi i syve t tu

pr pemt q nisin t blerojn dhe degt ti hapindhe n hijen e dashuris jan bekimi yn i ri

aty ku zemrat ndihen si detit t gjern hijen e pranvers si n lulet e reja t kopshtit

do t vij me tr stinn sot, me gjith zemrn do tvijdhe me ngjyrat e t gjitha luleve, do t vij pr urimet

e tua

Pr ato q jan fryma jon, ndrrat tona, bekimidhe dashuria e blert, si nn kurorn e luleve tpranvers


128/186

127

URIMET E MIA

Urimet e mia pr ty, Zana e zemrsfestn e femrs dhe tnden e dashur8 marsin e pranvers ku lulet kan elurn zemrat tona,dhe te ti sht kurora e ngjyrs tnde

e shklqimit tnd si petalet e trndafilta

si pran zambakut te lumi yn, te liqeni i kaltrdhe pran detit ku valt jan t pafundsi vet dshirat e tua...q burojn n zjarrin e zemrs tnde, nn qiellin esyve t tudhe buzve t tua u ngjajn t gjitha festat, t gjitha

lulet dhe petalet e ngjyrtasi hija jote e purpurt n kopshtin e ndrrave tona, ku

hna ndrion gzueshem n ty


129/186

128

JE LULE E ZEMRS

Ti ngjan n lulen e zemrssi qerpikt e tu jan petaletku rrjedhin pikat e vess qielloredhe rrjedhin si kristalet e kndshme t shpirtit tndsi mngjesi ytn dritaret e pranvers e t trndafilit t kaltr

ku bien dritat e yje t nats, si fanart e jetsq sjellin shpres n bregun e detit t njelmtaty ku fillon dit e resi pran lulishtesq ngjan n botn tnde n fjaln dhe dshirat epafundSi qerpikt e tu jan petalet e tua, t ngjashme mengjyrn e syve t zemrs


130/186


131/186


132/186

131

PR TY NJ LULE

Nj trndafil pr tysotditn tnde t lindjesq gufonn moshn e zemrs tndeerzon n frymn e shpirtit tnd

si qielloreE rritur n shtatin e hijebukurssi t ksaj lulejeq e ndien frymn e kraharorve tun t purpurtn e trupit tnd, nn hnzn e mbrmjesaty ku si petaleve je n vetmin e gjumit tnd

q rrah zemra n ngjyrn e trndafilitt lules s natste gonxhet e sajsi jastku i gjumit tndsi ledhatimi i duarve t ndrrimtarit t pritur q kurt atij q sht tej nats,diku n agun e shklqimit t syve t tu

diku n udhn e ndrrave tua padurimit t zemrs e thovit tnd


133/186

132

KUR U NDIE AGU

Kur errsira u largua me agune dits s redhe lulet filluan t elin n gurdhe mngjesiu shtri kudo n hapsirn e syve tandhe kopshtit

ia dha hijen e vet si kuror n hark t qiellitatje ku digjej diellin zjarrdhe hna tutje n freskin e toksbnte drit n hijen e sajDhe toka ishte veshur n gjelbrim dhe bari kishnisur t dalte burimet q vinin nga nata e lasht

dhe syve tan ishte shklqimi si nj verbim idashurisatje ku jeta na shpie n t panjohuratatje ku etja ska fundatje te nj pjergull n kodra, dhe me vreshta e shtrir

tutje kudoprpjekje ishte, prpjekje udh e mundime pafunddhe dehja e pjergulls pikonte si rrnjs te honi i syvetan


134/186

133

NDRIT HNA

Do t vij te ti pa u ndidhe n prehrin tnd do t jemsi nj hije e nats ndr buzt e tua do t ndihemdhe zjarrit tnd do ti fryj si erzave me luledhe do t jesh e shtrir dhe do t ndrit trupi ytduke u kthjelluar si n valt e ndrrave t nats s

pupurtsi nj varktar duke e pushtuar liqenin e kaltrdrejt agut t zemrs n skajin tjetr t valveaty ku e tra sht n t blertn tnde,ku del hna qiellit si mes reshduke ndritur n dritare si nj zjarr i prushur n breg tkaltr


135/186

134

NJ DIT E RE KA FILLUAR

bashk me ndrrat e shkuarame ato q jan t ndritshmeq kan ln kujtes dhe vrragdashuri dhe prpjekje dhe dshtimNj dit ka filluar me shpresa t s djeshmesq nuk kan mundur t bhen deri m tani

asnj fjal ssht thn pr nder t synimevepr ato q jan sublime, pr ato q sht pritur njshekullNj dit e re, nj koh e tashme, nj mundim iudhve t pakryera


136/186


137/186

136

POSTIERI

Erdhi postieri sottrokiti n dern timeme nj letr t shkruar mirme nj ngjyr t syve t saj

me tr ndjenjn e zemrs e t fjals s hijshmeme buzt e veta si ngjyr gshtenje n lulkuqen e saj

dhe postieri pastaj shkoidhe mbeta si te ballkoni i saj, si n kopshtin e lulevet sajsi n zjarrin e duarve t isha, ku ndihej dshira ezemrs s saj


138/186

137

***

M mungon ti ndrra ime n shtegun e kurors sblertdhe un t krkoj si lulen e molls n humnerat epritjessi nata ime q pikon sonte duke u shprfaqur si flokt

e tua t shprishura

ti mungesa ime q je shtrir n xhamat e dritaressime si nata


139/186

138

TE PARKU U PAM

dhe ti buzeqeshje mbldhe ecje si flutura me ngjyrat e sajdhe hija jote binte n t blertn e parkutme pas nn bredha ishe

te stoli i vjetr me ngjyrn e hiritdhe pamja e pushtoi kohn e bredhit dhe vjetrsin e

stolitdhe ne u shikuam si dy zemra t largtadhe afr ishim si shikimet e ndara n nj vij t hollsi nj auror e bredhit duke u tretur nn pamjen tnden stol


140/186

139

HIJE

Ti bn drit dhe n hijen tndeel pranvera, lulet dhe natyrae kopshteve, t syve e t zemravedhe te ves e dshirave t mdhae t gjitha moshave njhershe t gjitha ngjyrave bashk

ku tretndhe lindin n hijen tnden t prjetshmen tndeq ndrit si shklqimtarembi koht e kohve t lashta,si n lumenj, si n rrjedha t pandaluraku gjithka vjen, ndryshon dhe ringjallet si natyra

si nata dhe fanaret e saj dhe hna si kaltrsia e detitqiellores tnde prshkohet, toksores dhe fryms spafundmeJe hije e heshtur, n do gj je heshtje si mugullimittndti shklqimtarja e vetme, je zri, knga, fjala dhe

jehona e kohs


141/186


142/186

141

N TY FRYNTE ERA

N ty frynte era dhe flokt ti bartten qiellin e sajn lndinat e brigjeve t blertaatje ku janngjyrat e bots t luleve t zemraveti vinte

si kurora e jets dhe frymzimit tnddhe ndrisjesi hyjnesha nn hnn e territ t natsdhe shklqimi ytkishte prmasn e lugjeve e t maleve pafunddhe lndinatme lulet dhe ngjyrat puhiteshin n ern e drits tndedhe flokt e tuati bartte era dhe nata n errsirn e vet ti vintedhe hija jote ishte krejt dashuria dhe dritarja e vetmee syve tan


143/186

142

DASHURIA ISHTE E PARA

E di e dashur si gjithmondashuria ishte e paradhe n ty e kam par shklqimin timt rrahurat e zemrs tnde i kam ndjerzrin tnd si jehon e shpirtit n kndim q vjen ngathellsit

si nj engjllore e mbrmjeve tona, n dritaren tont kaltrti ishe dhe je gjithnj si prher, fryma dhe asti ilulzimeve t zemrsDhe tani do t qndrojm pran,n mbrmjen e nesrme dhe qirinjt do ti ndezimfjalve tona, gotave t vers son,n ngjyrn e zemrs dhe n frymn e kngve tkohsn qiellin e yjevedhe n vallen e hnzs npr kopshtin e fryms sblert si puhiz n gjethe


144/186


145/186

144

DHE NJ KOH

Dhe nj koh e t gjitha kohvedhe nj z i zrave t rinjdhe nj jehon mes lndimesh e prthyerdhe nj shpres e lasht po e merr prmasn e kohsdhe dshirat po ndizeshin zjarrit t moteve t reja

dhe fjala po nis t ndihet, dhe era e kngve ta

pershkoj kohndhe rrjedhat po marrin shtratin e vet pr atje ku tegryka e kaltrku buasin lumenjt mes gjelbrimeve e lulevedhe honeve,aty ku koha e trisht sht n ndryshimet e reja

n valsin e melodive t simfonis s moteve,aty ku zemrat e marrin prmasn e guximit,

fuqin e ndijimit dhe mendjen e ndritsimit,dhe pishtart e ndrgjegjes n fitore kohn e vnnn hapat e ecjeve, dhe nn grykn e rrmbimit tlumenjveaty ku koha gjunjzohet dhe shklqen n tjetr trajt,

n tjetr prmas dhe n tjetr ngjyr dhe nn tjetrqiellsi deti n valt e paskaj ku fillon t dal nga e trishtaerrsirpr n agimet e reja te kepi i nj shkmbi t vjetr sakoha

ku fanaret jane t ndezura n shenja t fitores


146/186

145

ISHTE FISNIKE

Ajo ishte fisnike, nga fjala nga qndrimetn karakterin e saj ishte e devotshmekishte drit, kishte hijeshi dhe prmas dashuriesa edhe botn e mbante n dorn e sajDhe pranverat dhe lulet dhe buzqeshjet fisnikedhe zemrn e kishte n qerpikt e saj

n nurin e ndritshm t saj t freskt si natyrae kaltr si deti i pafund, si hna te qielli i lasht nkuror t yjeveajo ishte e tra e s trs njhersh, drit dheshklqimtare dhe kng


147/186

146

ISHTE E VETME

Ajo ishte e vetmedrita e pushtimit time ndrrave t mia, ku pushonin n zemrn e sajdhe fjala ishte kuptimplot n shpirtin e dlirsi qielli i sajdhe ajo ishte hnza e mbrmjeve ku shiheshin yjet e

mendurdhe n syt e purpurt treteshim t dy, nn kandilin edshiravedhe nuk donim t zgjoheshim m kurrvetm t heshtnim donim, vetm t kndonim heshturn zrin e heshtjes sonaty ku knga shtrihej shtratit ton e ndezur n njmij shikimedhe n prehrin e heshtjes treteshim te qetsia e natst dy....dhe tiktaku i zemrave ishte Sahati yn, duke e thyerheshtjen thell dshirave tona


148/186


149/186


150/186

149

MUND

Dhe un nuk do t jemndoshta pr nj kohndoshta pr nj astai asti q zgjat sa shekulli yn i pritjesDhe do t pressh e dashurnuk e di

un hije do t jem n krkimin tnddhe ti ndoshta pret n dritarekur hna vjen, e lshon nj z, e ti si e shurdhrbheshapo je e verbr si syt e tu t pritjesndoshta edhe hna m nuk e ka kuptimin tnd, astrazimin tndDhe un nuk do t jem e dashurpor hijen e hns e bekoj si syt e tu, si n kandilin edritares tndendoshta pr nj koh, mund t mos jem,ndoshta pr nj ast, ai asti q mund t zgjas sakrejt motet e pritjes


151/186


152/186

151

U NDJE NJ Z

Nj z u dgjua andejdhe ishte zri yti fort si knga e maleveatje ku jan krojet e tua t kaltraNj z u dgjua n shpatije

ku jan t gjitha lulet ndr blerimet e kohs

dhe lisat me dbor atje pa gjethe jan hijeve tftohtaNj z u dgjua andejdhe kndej u shtri nj pamje si nn hijedhe t gjitha shikimet morn shklqimin e majaveatje sipr shpatijeve te kasollat prej drurit ndr gurt

e moteveDhe zri i zans si jehon e jehonave t stinve kululetjan ndr blerime, dhe ndr ret e mjegullta tmngjesevesi mbrmjet me hnn e fshehur andej n kaltrsinpas reve

Dhe zri i zans ndihej si jehon e kngve kurrjedhin krojete kaltra n shpatijet e luleve duke u shtrir ndrblerimet e kohs


153/186

152

NJ NAT

Nj nat e zymtishte prnat si prditzymtsi e njtrajtshme

Ishte nj e vrtet e fjals s thndikur

si tani si nesr, si t pardjeshmetq na e kujtojn t dikurshmene dimrave q nuk prfundonin

As udht nuk e ndienin nj zas nj shenj, kishte koh q nuk shihej

Nj nat kudo n shtpi, nj re kulmit e shtrir

dhe tymi i oxhakut ishte i hirt, n t mjegulltn elasht

Dhe dimri i gjat sa koha, dhe tymi ishte pr qielli ingjitur ers

dhe dritaret tona dukeshin me kurora pemsh medbordhe kishte kohq nuk shiheshin qiellit ton yjet, as hna nuk binten kopshte

Nj nat e zymt, si prnat si prdit dhe qerpikvetan pikonin ret e dimrit


154/186

153

SYRI I SAJ

m treti njherprgjithher dhe n qiellin e sajqndroj i pa sysi n qerpikt e saj, si udhve kudosi harqeve

dhe te ves e prditshme e mngjeseve t saj

n fjaln e zemrs, n hapat e kohsdhe n frymn e sajN ngjyrn e kaltr si deti si qiellit t sajdhe nata ime shtn blerimet e maleve, t fushave e brigjeveDhe ajo sht hnz mes reve diku atje thell ndrion

dhe n qerpikt e saj, si ndrra n ves t natsn t purpurtn e kandilit pikon ajo pran,

dhe fillon t tretetsi n shklqimin e llambs n buzpragun e agut tsaj


155/186

154

NGA ASKUND

Ai vjen nga askund n kurrkunddhe kurrkushin e ndien si askushsi hikund,si pa veten e tijsi pa qenien e tij,

si pa asgjn e tij,

si pa frymn e tij,si hiin e tij,si pa fillimin e tij,si pa fundin e tij, si askushin n asgjkundin e tij....


156/186

155

DISA

Disa erdhn n ndrra, e disa shkuan n kmbdisa i solli fryma, e disa i rrmbeu shtrngatadisa erdhn me ret, e disa shkuan si hijet e t keqesdisa erdhn me vettima, e disa u shuan duke ln njshklqim


157/186


158/186


159/186

158

SHTAT DIT NUK T PASH

dhe ti e dashur ishe atje dikun skajin tjetr t qytetitdhe vija prdit andej dhe nuk ishe, as ti as hija joteas lulet nuk ishin pran dritaresas n ballkon nuk ishte shtpiza e vogl e zogjve

Oh, shtat ditt e udhs tnde, e paharrimit tnd, e

ndjenjs s rnd pa tyShikimet m shpienin n udht e tua, dhe zemra mvente n bregun e mallit tnd


160/186

159

KUR SHKOVE

Kur shkove e dashuratje n pushimin e gjatdhe ishte vendi yt i zbrazt si zemra imeq ishte n dhimbjen pr ty si pjergulla e oborrit tonpikonte mjegulln e mngjeseve, dhe ret e pasditeve

dhe nj dit t shkrova nj letr dhe tri fjal t vetme

ty e dashur t ndjen zemra n tiktakun e asteve, nhijen e ndrrave pr tydhe me vete e bart kngn e vetme pr ty, si prditn udht e tua t blerta


161/186

160

TAKIMI

Takimi yn ishte njherte parku pran biblioteksn stolin e kaltr afr dritaresti ishe flokarta m e bukur e stinsU takuam dhe flisnim pr astin ton

pr ditn e vers pr frymn q vinte

prmes gjetheve t njomadhe sythet n deg ishin n prag t shprthimitDhe syt e tu ishin plot mall, me shum dshirame shum ndrradhe qiellin e pushtonim t dy, ne astin e paharrimitdhe si lule ishe n lekurn e prtrir si dita e vers

ku takimi yn merrte prjetsin si nj shklqimn stolin e kaltr pran dritares ishim buzbibliotekssi n syt e tu prej qielli ishe flokarta m e bukur estins


162/186

161

DHE BALLKONI

dhe n ballkon isha dhe dielli po varej matandhe duke pernduar nga faqja e bots son,dhe n faqen tjetr duke lindur si shklqimdhe errsohej ngadal, dhe hna po dukej atjedhe drita e saj e prekte cepin e dritares

dhe flaka e saj si fytyr e purpurt zgjatej pr muri

dhe ballkonit isha kt ast, ast q nuk ka harrimdhe dritaren po e ndriste hna ngadal si me flakn esajdhe nata po zhytej thell gjysms s saj, dhe ret poiknin tutjedhe hna e vetme qiellit ecte papra si pran cepit tsyrit t sajdhe po fillonte t shkiste ngadal andej pas malit t

thatdhe zhytej n terrin e madh, kopshti, ballkoni dheqerpikt e sajdhe ajo duke u tretur zjarrit e zbeht, si hija dhefytyra e purpurt e saj


163/186

162

E DASHUR

do jem te ti sontepran trupit tnd, si hije e natsdo vij pa u ndi n mornicat e lekurs tnden zemrn e ngrohur do t jem, aty buzve tuadhe gjokset do t`i prek e dshirave tua do prshkohensi nj valz deti, si nj vals i harmonishm i melodis

s natsderi n agim do t jem, dhe zjarrin tnd do ta marr nduarsi nj paralajmrimi nj agu t ndritshm n ty, n dritaret dhe n buzet etua t njomura


164/186


165/186

164

***

Bota t mallkon,bota t dnon,bota t verbon, bota gnjen,bota t lndon, pastaj, po ajo bot, t shenjtron.....


166/186

165

***

Do t jem te tin gjokset e tua do t jemn prehrin e zemrs tnde do t tretematy errsirs s leht, kur n gjumin e thell t jeshdo t vij n buzt e tua, nj puthje do ta l si shenj

si nata e qetsis s marr, si yjet q vijn pa u ndi

dhe t prshkojn trupit tnd, t but, t egr dhe tafshtdo t jem te ti, n zemrn tnde, do t tretem thell sifryma e ndrrave tuadhe syt e tu si agimet do ti puth n mngjes, edashura ime si vesa je e purpurt


167/186


168/186

167

***

Nj dit nuk t pashnuk ishe askundsi gjethet e vjeshts e humbur n erNj dit nuk ishe tidhe st harrova kurr, as sot, as nesr asnjherE si mund t t l ty

si mund t t harroj, si mund t t mos kujtojdhe ty si mund t t mos flas, asnj fjel t mos t tathemDhe kngn e filluar e l n gjysmdhe kitara ime m nuk tingllon, as gishtrinjt nukluajn dot

dhe ty t kujton dhe zemra nuk t harron as udha qdikur u pam

Nj dit nuk t pash, askund nuk ishe ti, si gjeth ihumburishe diku n t fshehtn vjesht,si tingujt e kitars ke heshtur tek un, dhe n heshtjeti kudo je

dhe gishtrinjt m sm punojn, as nuk lvizin mn kitar.... dhe ti si vjesht e fshehur diku atje, kunuk t shoh...dhe ti kudo je, e heshtura ime, e kaltra ime,ti kitara je, dhimbja e heshtjes sime...


169/186

168

LERTA

Ti fala t gjithaedhe nettedhe dittedhe zemrnta fala frymn e nesrmet tashmen dhe astet e mia

tydhe vetm tyt shkuarn ta dhasht tashmen time e kam tretur n tyn ty i tri jamte ti dhe askund tjetr as n qiellin tim nuk jamprandajt dua si tani si nesr si dje qe t doja papushimdhe fjaln nuk ta thashas nuk do ta them kurr as edhe njherti je heshtja ime e madhe,silueta e fryms sime, q e mba n duart e tuan puhin e buzve e t flokve t tua

dhe kudon ditt e mdha, dhe n nett e gjata,jen zjarrin e qiellit tnd si melodi e ndrrs ku ndihentingujt e heshtjes


170/186

169

T KAM PAR

T kam par dhe kurr st njohae varfra e ditve t mia, e udhve t tuatek ecje ti m zgjoje dshira si nj hnoredhe n mesin e t gjithave ti ishe e praruaraDhe st fola kurr, dhe nuk u ndalm asnjherprball

ishe kokulur, ishe e ndjeshme, ishe e prvuajturishe e bukur, oh sa e bukur ishe edhe sot t kujtoj njsi lule vereT kam par ather dhe t kujtoj prher dhe pengishe n muadhe nuk folm kurr, dhe su ndalm prballasnjhere varfra e bukur ti ishe bota e vrtet ishe ti knga ejetsishe ti krejt koha dhe sishte asnj m e mir se ti nqytet


171/186

170

KITARA

Tingujt e kitars jan n frymn tnden fjalt e shpirtit tndsi lulet kur pikojn dashuri n dhimbjen e syvekitara ime jee kngve t mia, e ndrrave pr ty, e udhve t tuatinguj t shiut, t errave, t mjegulls s mbrmjes

sht krejt shtati yt,melodia e sonats tnde, e gjumit tnd, e zgjimitte syt e dritares tnde, kur fillon t ndrit llamba endrrsDhe gishtrinjt si buzve tua,fillojn vallen e tingujve n ngjyrn e trupit tnd, sikambanat e zemrs tnde


172/186

171

TINGUJT E KITARS

gishtrinjt e tingujve tuduart q t mbajn n frymn e zritn tingullin e fjalsn puhin e dashuris pr ty si pranvern e zemrsKitara imee shtrenjta, e vetme, e bukur, dhe e ndjeshme, si

dashuriasi knga e saj, n siluetn e brisht t ndezur nnllambdhe je zjarri i dritsi ndrrave dhe i fundit t nats ku fillon sonata eprarimit tndOh, ti kitara ime, ku fillon mngjesi i syve t mi,duke u tretur n hijen tnde


173/186

172

MNGJESI PA TY

Mngjesi pa ty sht i ftoht i brishtsi nj re e shfaqur n qiell atje mbi lndinsi bregu i blert tutje nn re t turbulltamngjesi pa ty e dashursi pa buzt e tua

pa ndrrn tnde, pa vrullin e pasioneve tona

si nj kitar e heshtur n duarq nuk kndon, as zemra, as kambanat e ersnuk bienpa tysi pa nj shekull, si pa fjaln tnde, sikur e z heshtjamngjesin pa ty


174/186

173

NJ DIT

Nj dit vjen e vrtetasi drita e diellit n pasqyrn e vetashtu si ishte dikur, bashk me moshn e sajajo duket q nuk ka humbur, duket se ret e kanmbuluardhe pluhuri i errave t veriut t ashpr e kan vn

n qoshen e ftoht, atje diku n skajet e thellasi n varrin e kohsPor nj dit e vrteta vjen dhe duket dhe ndrionsi motet e sajnga aty ku vdekja kurr se ka mundur, as errat everiutas guvat e harrimit, as ploja e egr q e ka ln pasarmiku...


175/186


176/186

175

LERTA

Dhe sonte m shum se kurr t kam dashurdhe me ty kam dashur t udhtoj tr natn e mbeturdhe asgj m shum se kt ast t thell n udht etejfunditdhe ti nuk je pran, por me ty dhe n ty jam i zhyturfryms tnde

dhe ndriimi yt m ka ln pa sy, vetm zhurmn endjej rrotull kt natdhe ti nuk je dhe ndoshta je e prhumbur atje diku nbregun e fjalsdhe n mallin tim je dashuri dhe zjarr q m tret nhijen tnde t flakurdhe sonte m shum se kurr t kam dashur, npjesn tnde t natsdhe t jem n kraht e tu si prej ndrre kur naprshkonin errat dikurdhe detet dhe qielli dhe brigjet dhe do gj ishte nsyt tan si nj lule e elur n murdhe yjet shklqejn sonte n ndrrn time pr ty si n

ato koht q un i dojadhe vetm ty dhe dritn e hijes tnde, syt e qiellittnd dhe kraharort e ersdhe gjithka t zemrs tnde, sonte m je shprfaqursi nj flak n mallin e blertdhe q ka lindur n mua kt nat si e kaltra n

errsir pas nj zjarri t shkrepur n blerim


177/186


178/186

177

SHNIME PR AUTORIN

XHEMAJL RUDI ka lindur m 1 mars 1965 nfshatin Savrov, komuna e Suhareks, n Kosov.Katr vite t shkolls fillore i kreu n fshatin elindjes, ndrsa tetvjearen n shkolln filloreVllezrit Frashri, n fshatin Bukosh. Prej vitit1981 merret aktivisht me veprimtari t lvizjes pr

pavarsi t Kosovs. Ka kryer shkollimin dhe kamarr diplomn pr kontabilitetit, kurse pr nj kohka studiuar pr filozofi - sociologji. M 1993 ndiqetsrish dhe detyrohet t largohet nga vendi.Momentalisht jeton n Zvicr.

Me krijimtari letrare ka filluar t merret q nga

klasa e 6-t, duke vazhduar, m pas, edhe meshkrime t tjera. Botoi her pas here poezi nperiodikun shqiptar pas viteve t 90-ta. Libri i parpoetik Rrjedh autoktone sht botuar m 1996-tnga Shoqata Pjetr Bogdani n Zvicr, nnkujdesin dhe redaktimin e Emrush Xhemajlit.

Libri i dyt Duke mbledhur kohn u botua m1999 nga Shtpia Botuese Dritro n Tiran, nnkujdesin dhe redaktimin e Shaban Sinanit.

Libri i tret Dheut pjesn e vet u botua n vitin2001 nga Shtpia Botuese Shqip n Tiran,

gjithashtu nn redaktim t Shaban Sinanit.

Libri i katrt poetik Asgj s`ngjan n reklama ashnorja sht botuar m 2008, n Prishtin ngabotuesi Faik Konica, nn kujdesin dhe redaktimin eNazmi Rrahmanit.


179/186

178

N shkurt t vitit 2011, n Prishtin, botoi librin epest poetik Fjala e dhimbjes.

N t njjtin vit, n Tetov e botoi librin e gjashtpoetik me titull Lule dhe vjesht, botues TringaDesign.

Libri, Siluet e Saj u botua n vitin 2012 ngabotuesi 3zen n Prishtin.

Brigjeve t hijeve u botua n qershor 2013 nPrishtin nga Lidhja e Shkrimtarve t Kosovs.

Disa nga poezit e autorit jan t botuara ngjuhn gjermane n Zvicr, n antologjin Vshtrim

nga dritarja e hapur, me autor zviceran dhe

shqiptar, m 2005, nn kujdesin e Z.H.J.Lanksh,ndrsa disa poezi jan prkthyer n gjuhn rumunedhe jan botuar te revista Haemus, nn kujdesin eArdian Kyykut.

Ky sht libri i nnt poetik i ktij autori.


180/186

179

PRMBAJTJA

NGJYRIMI PERSONAL I POEZIS ........................................ 5TRI LIRIKA - N VEND T HYRJES................................... 11

DHE ......................................................................................... 13

TEJ DRITS ............................................................................ 14

SHIKIME T HIRTA .............................................................. 15

VIJN N ZGJIM ................................................................... 16

TI JE ......................................................................................... 17

PREKJA ................................................................................... 18

KURR ................................................................................ 19

OH, ........................................................................................... 20

E... ............................................................................................ 21

TI M ... ................................................................................... 22

E TRA JE DASHURI ............................................................ 23

TE NJ LULE NGJAJ ............................................................. 24

DHE ......................................................................................... 25

SI .......................................................................................... 26

GRUA ...................................................................................... 27ERDHM ................................................................................. 28

UDHVE ................................................................................. 29

KUR ISHE ............................................................................... 30

DHE ..................................................................................... 31

DRITARET .............................................................................. 32

KUDO JE ................................................................................. 33

E DASHUR .............................................................................. 34

SA.... ........................................................................................ 35

NJ DIT................................................................................. 36

KITARISTI .............................................................................. 37


181/186


182/186

181

LULE DIMRI... ........................................................................ 67

TI JE STINA IME .................................................................... 68

FTYRA JOTE .......................................................................... 69

TEJ HIJES TNDE .................................................................. 70

KUR VIJN ZOGJT ............................................................. 71

NGA SHTPIA.................................................................... 72

DO VIJ ASTI ...................................................................... 73

E HESHTURA ......................................................................... 74DHE DO TE VIJ.................................................................... 75

HESHTUR DO JEM ................................................................ 76

KUR PI VER ......................................................................... 77

KUR JE VETM ..................................................................... 78

KA NJ KOH ........................................................................ 79EDHE PA DHIMBJEN ............................................................ 80

DHE ... ..................................................................................... 81

VERBIMI ................................................................................. 82

DASHURIA ............................................................................. 83

JE VARR N ZGJIM .............................................................. 84

PAS TEJE ERDHA .................................................................. 85

SHKREP NJ YLL .................................................................. 86

DASHURI ................................................................................ 87

HIJE U BRA .......................................................................... 88

T KAM PAR LERTA ......................................................... 89

U TAKUAM UN DHE TI ..................................................... 90PASQYRA ............................................................................... 91

T THASH T DUA ............................................................ 92

PR TY LERTA ....................................................

Documents

Xhemajl Rudi - Për ty LERTA (Poezi)