Delvina Kёrluku

ALTAR

Poetja e talentuar Delvina Kёrluku (1983) u paraqit në letërsi me librin: Muza - poezi (2004), që të na befasojё pёr tё mirё me librin e dytё me poezi: Altar (2011). Libri mё i ri me poezi: Altar, të cilin autorja e shkruajti me shpirt e gjak, shënon k u l m i n a c i o n i n e protestës, ironisë dhe s a r k a z m ë s n ë krijimtarinë e saj letrare. Rrugën qiellore tё dashurisё… Hёnёn e plotё mbi mal duke hёngёr darkё… Ose me gjuhёn poetike tё poetit popullor shqiptar: ulu mal tё dalё Hёna!...

Libra të autores:

Poezi: Muza (2004), TetovёAltar (2011) Shkup.

Ti ike udhës së pafundmeFill pas tejeZjarri mori pyllinGjethet u zverdhën ranë.Zogjtë morën arratinëFëmijët nga gjiri u ndanë.

Medaljoni i Hënës e Dielli u puçën – eklips.Dashuria ringjalletrilindi pylli, blerimi, zogjtëfoshnjatShpresa erdhi...

ISBN 978-9989-174-47-6 200 den./400 lekё/ 3 euro

DELVINA KËRLUKU

ALTAR

Biblioteka

LAURA

Redaktor letrar

Kalosh ÇELIKU

Recenzent

Halit BASHA

Redaktore gjuhësore

Vjollca RRAPi

Korrektore

Fitore DERALLA

Ballina

Laura ÇUKA

DELVINA KËRLUKU

ALTAR (Poezi)

Asdreni

Shkup, 2011

“E njoh peshën e arit dhe të

hekurit

më e rëndë ndarja

me të gjallët,

se sa me të

vdekurit”…

Delvina Kërluku

7

Në vend të parathënies

“Dy marrdhënie, miqësia dhe dashuria janë

të varura nga të tjerët. E para nuk është e lehtë të

gjendet, ndërsa e dyta humbet me kalimin e

viteve. (Për këtë arsye asnjë nga këto nuk mund të

ma mbush jetën dhe të më ngop…

Marrdhënia e tretë është ajo që kam krijuar me

librat. Kjo lidhje është më e fortë dhe më përket

më shumë. Dy të parat kanë epërsi më të madhe,

por kjo e fundit ka vazhdimësi më të madhe është

më e lehtë dhe më shumë fitimprurëse. Është

bashkë me mua gjatë gjithë jetës në çdo

moment…

Librat më heqin mërzinë. Më mbajnë larg

njerëzve mendjemëdhenj kur mërzitem prej tyre.

Nuk ka ilaç më të mirë se librat që të bëjnë të

harrosh çdo mundim dhe mërzi…

Edhe kur i harroj ndonjëherë ato nuk

mërziten me mua, por gjithmonë më presin duke

buzëqeshur…

Altar

8

Me pak fjalë, duhet të mësohemi të

lexojmë dhe ti bëjmë librat një pjesë të jetës tonë.

Sepse po nuk mësuam të lexojmë nuk mund t’i

shprehim dot mendimet tona ashtu siç duhet”.

Michel de Montaigne

Delvina Kërluku

9

Do të vij

Je ligur je tretur

po nuk ankohesh.

Je pështjellë me një shall

të mos të të gjej

dashuri tjetër.

Kot i dashur vuan besomë

s’jam aq e pashpirt sa ç'thonë

si do vdes pa të parë Ty

kur kjo jetë është një.

Unë jam e emëruara yte foshnjë

dhe veten e ushqej

me shpresë

të të takoj Ty,

të rrimë bashkë si gjithnjë

te çatia jonë aty do të vij.

Gjithçka do të gjallërojë

kopshtet, lulet,

bardhë, blerim.

Dhe të lutem

mos më zgjo nga ky ëndërrim!

Se ajo jetë pa Ty të dy na ka vrarë

Do të shihemi, do të ngihemi

të përdalë si të marrë,

nga kjo dashuri plot mall...

Altar

10

Delvina Kërluku

11

I MËRZI E VETMI

Do ta gënjej

Do e thërras me zë të lartë,

do ta thërras si ta rrëmbej,

më s’të dua do ti them,

do ta gënjej.

Më s’të dua, më s’të dua si më parë

Ti nuk je kush me qenë,

Unë pa Ty do jetoj, do jetoj tani e tutje

do të të rrej Ty e vehten unë tani, përgjithnjë

por thellë në vehte e di

se nuk mundem pa Ty.

Të dua,

Nuk mundem dot pa Ty...

Altar

12

Largësi

Ajo ik

Shiu rigon,

syri loton.

Ai atë natë s’e harron

gjithçka bosh, shpirti.

U vonua

Pa Ty

vetmi

me mall të kujton

pret, të kërkon...

Delvina Kërluku

13

Mos më kërko më the

Të kërkova nga veriu

nuk të gjeta as në jug,

në Dhërmi u ndala

të shoh kaltërsinë

e syve të tu.

Deti Jon më tha: - Atje shko

- Në Delvinë.

- Në sytë e kaltër

të princeshës së virgjër.

Atje u nisa

nga larg pashë nurin e saj.

Të lutem - më tha:

mos mu afro!

Të lutem - më tha:

nga unë

asgjë mos kërko.

Mora rrugën për Janinë

ajo më ndoqi si hije prapa

Të lutem më tha : -

Unë jam e fortë

s'më bën gjë dot sëpata.

Unë kthehem

ajo ik

unë ndalem ajo thotë : - Eja!

Altar

14

Mbeta në udhëkryq

As në Delvinë

As në Dhërmi

As në Manastir

As në Janinë...

Delvina Kërluku

15

Sonte

Sonte qau për Ty

që e deshe një natë

një muaj, një vit

një shekull, një jetë...

Vajtoi për Ty

gjersa frymë kish

se e deshe aq shumë.

Sonte rri në kraharor tek Ti

që regëtimën e zemrës ta ndjej.

Sonte, sonte..,

Ikën e vinë netët

muajt, vitet...

Ata mbetën larg të dy

me lot në sy.

Altar

16

Mikes

Lamtumirë i the dashurisë

Kur ti ike

vendose ta kesh

vetëm mike.

Dashuria iku verbërisht

por mbeti në zemër – tatuazh.

U zgjua ajo fjalë që mbet

e ti thirre - :

Kthehu për besë

të dua për jetë!...

Delvina Kërluku

17

Një jetë e shkurtër

Ajo s`të dha jetën - fale

Ajo të dha ditë të jetës

Kënaqu!

Ti e more në këto ditë

E përkëdhele.

E pe shpirtin

Trupin

Sytë

Dashuri.

Dhe vdekjen e kërkoje përherë aty

Që të quhet jetë bashkë të dy...

Altar

18

Ikja qan

E shtrenjta i ka ikur

Thellë psherëtimë.

Ra

në gotë një pikë loti.

Një pikë loti

E helmoi

Oh, medet!

Trimi – foshnjë po qan

Gota verë – vrer...

Delvina Kërluku

19

Shpresa ngjallet

Ti ike udhës së pafundme

Fill pas teje

Zjarri mori pyllin

Gjethet u zverdhën ranë.

Zogjtë morën arratinë

Fëmijët nga gjiri u ndanë.

Medaljoni i Hënës

e Dielli u puçën – eklips.

Dashuria ringjallet

rilindi pylli, blerimi, zogjtë

foshnjat

Shpresa erdhi...

Altar

20

Ti pa të s’rron

Ti pa të s’rron

Vjen dhe e kërkon.

Pranverë

Është lule me erë

E puth si përherë.

Ti pa të s’rron

Vjen edhe kur shiu rigon.

Mbështetesh në gji

Gjithë gaz, fle si fëmij.

Ti pa të s’rron

Dhe dëbora kur flokë, flokë bie.

Qielli vetëtin

Erë fryen.

Ti kjo kohë

stë bën ftohtë

Dashuria të mban ngrohtë...

Delvina Kërluku

21

Kujtimi

U kujtua kohë e vjetër

Syri, gjoksi i qan.

Ka dashur një njeri tjetër

Këtë natë në mëndje ka.

Zemra sekret e mban

Del merr ajër.

Erë e çmendur fërfëllen

Bashkë me të.

Zemra dhe shpirti çoroditet

Më ai s’do t’a gjejë

Asnjë shenjë

Ky mendim i ngurtë pa shpresë.

Altar

22

Për Ty shkel betim

Mendoi jetë pa Ty

Ti një mesazh

mërzi e vetmi.

E kërkoi pranë si gjithnjë

Mposhti mendimin

e betimin.

Të dha fjalë, fjalë...

të ka pranë

rrënjosur mu në zemër

e në shpirt.

Qave vogëlush

pëshpërite: - m’je larg engjëllushë.

Ajo do të vijë, do të vijë

gjoksin hap të jep foshnjë – gji...

Delvina Kërluku

23

Vdekja, pa njeri një

Nuk e ndjen

se ekziston.

Pa jetë

pa njeri

Vdekur thua!

Pa Ty

Vdekja.

Kjo jo jetë

Në këtë jetë...

Altar

24

Miqësinë si ligj në jetë

Ç'mëkat të bëhet

që miqësinë

e ke detyrim

për Esmeraldën florinë.

Ti endesh

i lodhur

vuan

e nis të shkruajsh: -

"Kam mall!

Buzët më janë tharë

zemra mbushur dashuri

për Ty plot syri im...

Delvina Kërluku

25

II E DUA MËMËDHEUN

Dibra ime

Ej shokë

Unë shkela tokë,

Evropë.

Eca

dheu nën këmbë më rrëshqiste.

S’më tërhiqte

Ktheva kokën kah Toka ime

Ajo më thërriste.

Këmbën e parë e vura

në Tokën time.

Ajo ma puthi

Gjurmë la mbi këpucën time

Ma thithi në baltë

Ma rrënjosi pluhurin.

Ja ç`është dashuri

Toka ime më tha të dua

mos shko

mos më ik, kthehu, rri!

Toka, Dibra ime mikpritëse

më do përgjithnjë...

Altar

26

Toka e nemur

Foshnja e di

andaj klith

Piskama

dhimbje për ardhmëri

fëmija lind e qan, qan...

për këtë tokë qajnë foshnjat

Tokë, di bre?!...

Delvina Kërluku

27

Pa vlerë je

Rri e hesht

Në këtë gjendje rri.

Rini, dibrane

Sa turp të rrish e të vdesësh

Pa ditur se ekzistove dhe ti

Këtu, në këtë jetë...

Altar

28

Vdekjen në vendin amë

Tani rroj

pas pak ndoshta s'do jetoj.

Nëse vdes në vend të huaj

Sytë e mij

s'mund t’i mbyllin duart tuaja.

Sytë hapur do më mbesin

të ngujuar

mall për nënë e vatan

dhe e vdekur po të mundja do i kërkoja

Mos vdeksha larg vendit amë.

Delvina Kërluku

29

Mall larg

Kur larg rrojmë

mendja ik atje tek malli

Dashuri për ju, troje.

Tek shpirti

syri pranë Ti je

imagjinatë e çmendur

buzët të prekin kudo – mall.

Me atë ëndërr do të rronim

Këtu larg në dhe të çmendur

e panjohura dhe largësia

më ndez zjarr për ju, trojet e mia...

Altar

30

III S’TË SHOH DHE NDJEJ

TË MADHEN DASHURI

Ndjenjë në ikje

Unë arratisem

Ndjej vetmi

dhe të kërkoj Ty!

Tani vuaj

Por e di

pranë në shpirt

të kam Ty.

(Kur) S`të shoh e ndjej

të madhen dashuri

e them : -

Zot, ti je një...

Delvina Kërluku

31

Këmbimi

Ua, uaaa

Në fillimin e botës

ne këmbejmë

jetën me vdekjen

punën me paranë

dashurinë me dashuri

dashurinë me urrejtje

fillimin me mbarim...

Dolëm prapa skenës së botës

së pakufishme dhe të heshtur

me rregull

majtas me djathtas

në ritmin e një melodie të padëgjuar.

I këmbejmë

e mira - parajsë

e keqja – ferr...

Altar

32

Fatkërkuesi dhe lypësi

Midis fatkërkuesit dhe lypësit

s'ka ndryshim besoni?!

Ti lypës endacak i rrugëve

me rroba të leckosura

e të arnuara,

zgjat e tejzgjat duart

të hapura e të pista

Çdo ditë pret të të hedhin

"monedhat e arta"

Nuk të jep njeri

Ik tek tjetri...

Ti ndoshta gjithë

jetës do të lypësh ...

Ndërsa ti fatkërkues

vetëm njëherë "lype"

flakë more

nga dashuria e një zemre

të pa shpirt.

Dhe duart e tua mbetën

bosh

të tej zgjatura...

Sa u betove se nuk do të lypësh

edhe njëherë...

Delvina Kërluku

33

S’ka Ateist

Njëherë një moti

patët dhimbje

dhe pranë

e kërkuat Zotin!

Shëndosh e gjallë

rrojtët

pa fjalë – lutje.

Sot ndenjët unët si ti e ti...

dhe nesër e shumë ditë

këtu rënkuat

dhe Zotin e kërkuat.

Altar

34

Qëndrojmë me fatin

Sa më i brishtë të jesh

i dashur

Prapë do të të dua!

Unë s'ik

Nëse ethet e vdekjes më rrëmbejnë

E mbi trupin tim si të pajetë

Shfryhesh...

Unë s'ik

Sa i brishtë

i dashur...

Femër

Fati ishte ky

Stuhi.

U bindëm

Sepse dikush e shkroi

Ne besuam në Zot, në fat...

( Për femrat që torturohen )

Delvina Kërluku

35

Kërkon fat

Ajo ndeshi

Mijëra sy.

Mijëra shikime

por, si gjet sytë që e kuptonin

deri në fund të shpirtit

të qelizave,

hormoneve...

Ka një jetë të tërë

andaj dhe sot jetoi

andaj edhe kërkoi

të gjej dy sy që e kuptojnë

Dy sy me shikim të ngrohtë

rrënqethës, miklues.

Dy sy që e kuptojnë.

Altar

36

Ditë e re, shpresë e re

Sa më shpejtë, eja ditë

Sonte, deri atëherë Ti, shpirt

rri qetë!

E paudha humnerë ngrihet

e unë s’ligësohem, s’biej

ditës së re i ec me shpresë të re

do të të takoj me shpresë rroj

do të ec dhe s’do të ndalem...

Delvina Kërluku

37

Engjëll

O engjëll

Që lëshon dritë

Në sy

E jetë në trup.

E ditën e bën njëmij

Të lumtur

Për mrekulli.

O engjëll

Që fal

Që do

Edhe kur s`duhet.

Që përkëdhel

Edhe kur të kafshon

Zoti dhuroi

mbrojtësin

Engjëllin

Njeriun.

Altar

38

Fuqi Zoti

Unë vizion: -

kurrë s’thoja kurrë

pa Ty.

Unë ëndrra, ëndrra, ëndrra…

Fuqi Zoti

ma merr ëndrrën

të merr Ty...

Delvina Kërluku

39

IV DASHURIA IME VDEKJE S’KA

Dashuria

Ti vjen në një kohë

S'dimë kur arrin

Sa shtat na jep

sa kohë zgjat?!

Gjurmë le

ti shkrihesh sosesh

dhe kthehesh

kur të teket Ty

në të ngrohtë

e në të ftohtë

kjo dashuri...

Altar

40

Të gjithë me dashuri

Mali me malin ballë

shembet e pëlcet

shkrihen bëhen tog.

Guri me gurin gjuhen

shpërthejnë xixa kënaqësie.

Toka nën këmbët e njeriut

e puth njeriun e thith

e grupohet

shkrihen në një.

Njeriu me njeriun ndeshen - dashurohen...

Delvina Kërluku

41

Dashuria në qiell

Dashuria

dridhje tërmetesh

Zërin deri në qiell

Larg

me ëndrra.

Zemra biletë

shëtitje me avion

dashuria në qiell...

Altar

42

Agjërimi

Një ditë e tërë

unët

Skish uri

as për bukë

as për ujë.

Uri për dashuri

As buka

as uji

s'dha uri e etje

sa kjo

dashuri...

Delvina Kërluku

43

Dashuria të djeg

Një dashuri deshe

ta bleje!

Ta dha

vasha

pa para.

U fute në gji

shtrenjtë pagove

vuajte

këshillove.

Të djeg

edhe kur s’e blen...

Altar

44

Besa

Dashuria ime

është aq e madhe

sa fund s`ka

dhe fundi kurrë s'do ta marrë

ajo papritmas erdhi...

Dashuria ime vdekje s`ka

ajo është lum

që derdhet në një shtrat...

Delvina Kërluku

45

Ti vjen, këngë

Çdo mëngjes ti vjen

zemrën ma rrëmben

fjalë, fjalë më thua

të dua, të dua

fërshëllen ngadalë, ngadalë

dhe më përshëndet duke qarë

Të dua!

Dhe unë çel sytë e çohem bëj një hap

Dhe dita ikën vrap

Dashuria, këngë thua!...

Altar

46

Qëndresa e Njeriut

Në vuajtje

heshtjen e mban

Në klithmë

zërin e ndal.

Në pikëllim

lotin e përmban

Në rrezik

hapin e ndal.

Në fjalë

tingulli s'del

Në dashuri

s’sheh pengesa

aty njeriu ndërthuret

me çnjerëzoren...

Delvina Kërluku

47

Engjëll apo njeri

E kap shpirtin mërzia

të kërkon Ty

Brengat i heq – magji,

ndjehet e trishtuar

mbështetet, Ty të merr.

Je në botën e trazuar

Yll - polar

që s’ke të shuar.

Rrugën e ndriçon

Zemër lodhur - lënduar

një dritëz e do!

Që nga dita që the të dua

nuk ndjen më vetmi.

Pa e ditur ç'je

engjëll apo njeri?!...

Altar

48

Të dy në thellësi

Deti me thellësi

Ti zhytesh

nxjerr e merr medalje, flori.

Dashuria e saj

më e thellë se deti

ajo zhytet aty për Ty

dhe nxjerr e merr tënden dashuri...

Delvina Kërluku

49

Natyra dashuri dhuron

Jetoj, zog i vetëm në një pyll

pa krahë

e shoh qiellin

me këmbë në tokë.

Era më çon shtigjeve

dhe pemët i përkul

në mua

zot u bëra

përqafim mora

dashuri të qënies sime nuk gjej kund

veç natyra

ma dhuroi

gjethet e saj ngrohët më mbuluan…

Altar

50

V NË DASHURI S’KA MËKAT

Në dashuri s'ka mëkat ..................

Qysh atë natë

kur vure kthetrat

mbi dashurinë dhe pushtove

atë natë mëkatin e bëre...

Viktima - Ajo

Për çudi buzëqeshjen s'ia pa

se plaga e zemrës s'ia la.

Aq kohë shtrënguar ndenji

Së fundmi - Oshtiu

Të dashuroj – tha.

Kandilat zjarr, ju përflakën

Fjala vullkan që kurrë s'u ftoh

deri në rrahjen e fundit të zemrës.

.......................................

Mëkatet si pagoi

se e dashuroi!...

Delvina Kërluku

51

Mendon dhe shkon

Ti je shtri

Mendon

Dremit

Gjumë s’bën.

Në sy parafytyrimi im

Mendimi të shpon

Dashurohesh

Shan

Qan.

Shkëputesh nga vetmia

Merr udhëtim

Drejt meje kthesa

Ti arrin...

Altar

52

E fundit natë

Një natë

Hëna mbi mal

Shndërit.

Qielli mbi krye

xixëllon me yje.

Trupi mbi trup

eklips.

Mos e shembni këtë natë!

Klithmë e rënkime

Shi, lot rigë, përkëdhelime.

Pak mëshirë

Në këtë natë dashurie

Të fundit puthje!

Dhe nata s’duhet gdhirë

Orët ecin, me urrejtje

Kjo dashuri

fund, dhembje…

Delvina Kërluku

53

Bukuria

Sot njoha bukurinë time

Natyra ma dhuroi.

Ti ishe bari

buzëqeshja yte më zbukuroi.

Sa të bukura janë vashat sot

sa gëzim që nuk linda në mot.

Bukuri

sa vlen në këtë botë!...

Altar

54

E njohe heshtjen

Ti e vure mëndjen

në qenien e urtë.

Përqëndrove gjithësinë

në një person, vigane.

Dhe befas kuptove

ke fat Profeti

që njohe heshtjen

Dashurinë...

Delvina Kërluku

55

Në dashuri

Ti gjete veten në poezi

Në mëndje

të erdhi Muza.

Mendimi

u lidh me aromën vigane

të poezisë sime.

Të shkriu

e ndjeve Dashurinë...

Altar

56

Atje ku je Ti

Atje ka tokë

Atje ka jetë.

Atje ku këmba t'shkel

Dhe gjurmë t'arta le.

Atje ku jetën e jeton

Frymë jep.

Atje ku fushat janë shtrat

Aty ku Ti ekziston

Dashuria rron...

Delvina Kërluku

57

Perlë

Ajo bukuri

syrin – esmeraldë

flori.

Trupin Shtambë

verë që pi.

Krahët

Bletë

që të prek

e të tërën ndjen

me buzë pickon

mjaltin e provon.

Bukuri, shtat i rrallë

Këmbët drenushë

ec ngadalë, ngadalë.

Erë e trupit parfum

të ngjallë…

Ti e ndjeve, qepallat u mbyllën

Sytë befas i hape dhe

buza të belbëzoi:

A e meritoj këtë bukuri?!

Ti e ke ndje shijoje

Ti e ke këtë bukuri

Puthe shtrëngoje

Është fati - merita jote

Bukurinë e saj gëzoje…

Altar

58

Bukuria trand

Kush ta dha këtë bukuri

Ta trandësh djalin e ri!

Flokë gjatë

E prek

Shpatë atë e djeg.

Erë karafile

Sy ngjyrë jeshile

Buzë trëndafile

Fjalë t’ëmbël thoshe

Gushë e gji bardhoshe.

Yllkë flakëron shkëndije

Ndezur rri në zemër

Ai pas teje i çmendur...

Delvina Kërluku

59

Unë poete

Të qenët poete

njoha vendin tim.

Gjurmova

dhimbjen

Dashurinë.

Hap çelësin shpirt

shkruaj poezinë...

Altar

60

Poeti

Asnjëherë shpirti s’u hap

Kur mori pendë e kartë

u shpraz…

Sa mendime shpalosi

dikush vodhi shpirtin

e lexoi e lexoi…

Delvina Kërluku

61

Blatohem

Blatohem për ty

Nënë, Atdhe.

Ju më frymëzoni

për poezi.

Poezia më heq mallin

për ty nënë, Atdhe – Dashuri.

Tani kur rri vetëm

me penë

Them: ju dua!

Vulos Dashurinë

për Nënën, Atdhenë,

poezinë...

Altar

62

Koha

Ndalu o kohë!...

Koha vazhdon dhe ecën

me trokun e saj

rend horizontit

të thinjur.

Koha iku

Ndal i them!

Por ajo më përpiu...

Delvina Kërluku

63

Piprrohem

Unë ec, vrapoj

Unë ec pas kohës

duke ecur

nuk e kthej kokën pas

edhe nëse gaboj.

Vrapoj,

që të rritem...

Altar

64

Viti 24

Të humba edhe pse të pata

viti im 24.

Po në të nuk mbeta

U rrita ashtu si edhe të tjerët.

Vit

Bukuri

Po më ik.

Dhe në buzëqeshjen vjen

Të humba o vit!

Thashë: se i humba të tëra

Mbetën kujtimet.

Në bebëzën e syrit tregohen

24 kujtimet...

Delvina Kërluku

65

VI DYSHIM I LODHSHËM

Nata

Hapësirë e pafund

Mbretëri ëndrrash

Optimizëm.

Qetësi poetike

Aromë muze

Ledhatime e fluturime

Truri në ëndërrim...

Altar

66

Larg në këtë natë

Në heshtje prehesh

Me këtë gjumë të rëndë dehesh

Sytë hapur mendojnë.

Të të shkund

Të të zgjoj!

Ta ndjesh këtë natë

pa gjumë me mua

të të them:

të dua, të dua!...

Delvina Kërluku

67

Fillim a mbarim

Valixhen tënde e mbushe plot

atë ditë që u nise

atë ditë që dole nga oborri me tela

që për Ty ishte i mallkuar

apo vetë parajsa.

Kush e di se ç’fute brënda

në atë valixhen që duket e rëndë?!

Nuk besoj që i more të gjitha

e di se mua më more diç.

Një përshëndetje për ndarje

të dy miqve

e asgjë më tepër.

Një ndarje si e zakonshme

Me një puthje jo të zakonshme.

Ishin përshëndetjet e fundit

Apo të fillimit

Të një miqësie të re...

Altar

68

Zemra m’ka ikur

Ku je, ku je

zemër

që nuk të ndjej dot,

ku vallë ke ikur

e s`të gjej më kot

Në ç’njeri je futur?!

Zgjas dorën të të marr,

të të kthej

të të ndjej

tek rreh për jetë

në këtë botë...

Delvina Kërluku

69

Veten s’e njeh

Shumë larg trupi harboi

nga shpirti

Athua shpërtheve?!

Veten e le

Botën e mbërtheve.

Thua vetë u ktheve

dhe more përpjetë.

Pak jep

më shumë merr.

Pse të duan kaq

mos vallë të përcjellin

për në amshim, n’varr?!...

Altar

70

U njohëm

Njeriu njohu veten

të mirën

dhe të keqen

në krahët

e Dashurisë

dhe urrejtjes...

Delvina Kërluku

71

VII IPASHPIRT

Ti që ngjyrë jep

Ti ngjyrë e zezë

më ngjyros.

Dhe unë prapë shpirtin

e bardhë kam

dhe fjalët e ëmbla më janë...

Altar

72

Endacak mbetesh

Ti e humb

Qen rrugëve rri.

Sytë lëshuar në hapësirë

Ajo në hije prapa tij.

U err, natë

U bë vonë.

Ndahet dhe kjo ditë

Pa Ty.

Ajo prush - gjaknxehtë

U ftoh kjo Dashuri!

Ndenjur hyri rri

Ajo fry

Erë - thërret

Ndizu zjarr flakë!

Fut aty

kujtimet: - lulet, shall, rroba

e çdo dhuratë.

Zhveshur mbet

S’e ngroh kjo Dashuri.

Ti e humb

qen rrugëve rri...

Delvina Kërluku

73

Lamtumirë përgjithmonë

Një hije shove

ike u harrove

dikë dënove.

Jeta vazhdon

Lamtumirë përgjithmonë!

Një hije e zezë

fytyrën mbulon

kjo ngjyrë e jetës

frikë shton.

Monotoni

Shpresat vdesin

Jeta ndalon.

Altar

74

VII KUJTOMI SYTË KUR IK

Don Zhuan

I huaji në sytë shfaqet

në veshë shushëret

në trup rrëshqet

te Ti mend i ka vashëza e shkretë.

Ti nuk di të duash

Ti nuk di të ndjesh

sepse ndjenja s'shuhet

në Dashuri të vërtetë.

Mos parandje

Lufto!...

Dashuro, duaj!

Ti s`ke kulm Dashurie

Ti vuan!

Në prag të gjumit e do

atëherë kur zemra s'buçet.

Ti nuk di të duash

deri në fund.

Ajo të do

kur te Ti prekën vashëzat

Delvina Kërluku

75

shumë e shumë e shumë...

Ja se ç`është Dashuria

të duash

edhe kur se fal Perëndia.

Ti frikacak

që s`di të mbash me fund

ta rrëmbesh mbi vete

dhe të mos mendosh

askund.

Ti e le të ecë

dhe kot xhelozinë

e vuan

kur vetë ja hape portën

bukurisë së çmuar.

Frikacak

s`di të mbash

atë që rrëmbeve

Ajo që të fali jetën

e lëshove...

Përsëri njëjtë

një tjetër

e një tjetër...

Ti nuk di të duash deri në fund

kur buzët e saj thahen

Altar

76

për buzët e tua.

Ti nuk di të duash tani

Ajo vetëm ishte

një e kaluar për Ty.

Ti nuk di të duash

për të Ti ishe

je dhe do të jesh.

Parandjenjë ikje s`ka

Atë vetëm Zoti e di

Kjo është Dashuri.

Ti nuk di të duash

kur fyerjet pushtojnë

Mjafton të thuash: të dua

gjithçka me dashuri mbaron

Zoti "mëkatet ti harron".

Frikacak

Ti nuk di të duash

sepse një natë nuk rrojtët.

Të duash deri në frymën e fundit

me fjalën të dua,

të thuash.

Ti nuk di të duash

shpirt

por trup, trup...

Delvina Kërluku

77

Pafajsia

Ke vra

Hesht!

S’di a ke faj?

Ke tradhetuar

Hesht!

S’di a ke faj?

Të të vras a të të fal!?

Nejse, ke pafajsi

është gjëja më e bukur që ke

po e humbe ke humbë shpirtin

Të hakmerrem!...

Altar

78

Fati altar

Më kryqëzojnë dhe gozhda më vënë

Dhe hudhrat përpara gojës mi japin

Ilaç shërues.

Sikur të jem në prag të vdekjes

Si ha, erë vjen.

Mashtrim më bëjnë

Dhe emri mu vë gënjeshtar.

Më përzhisin në tavë - tokën e kësaj bote

Plagë katran.

Atyre të drejtë u dhanë

Unë thua në ferr fundosem.

Po, i qahem këtij fati altar.

Delvina Kërluku

79

Pranvera çel

Dashuro në pranverë

Sinjale të gjelbërta

si përherë

shtrate

fusha, male, lëndina

qielli blu i kulluar

zogjtë, kanarina

nisin valle

festojnë

dhe me ta

le të dashurojmë!...

Altar

80

Çel dashuria

Ti

Ajo

rreze dielli

falni.

Ndjenja e saj piqet

Ndjenja e tij çel.

Në diell dhe Dashuria qesh

Puthje me djersë...

Delvina Kërluku

81

Në shumë ka një

Në mijëra njerëz

Ajo vjen tek Ty.

Ajo ik

Në mijëra njerëz

sërish ka fat

por, Dashuri?!

Ai të thërret:

Kthehu dhe rri!

Ushqehu me Dashuri

Sytë e mij të shohin

Vetëm Ty...

Altar

82

Njeri

Mos era të pëshpëriti

emrin tim.

Mos lulja në prag të çeljes

lëshon aromën time.

Mos dielli që del

të përkëdhel si dora ime.

Mos yjet që ndriçojnë

ngjasojnë si sytë e mi

që kudo që shkon

pranë vetes i ke?!...

Delvina Kërluku

83

Çast dashurie

Ti gjuetar sot

Hape sytë shikove

Te njëra syrin ndalove.

Sytë u puçën

Dhanë Dashurinë

Lotët rrodhën – gëzim.

Te syri Yt – Ajo

Te syri i Saj – Ti.

Shkëlqen Dashuria

Në pikë të lotit fytyra.

Ti ece derdhe lotin

Ajo të puthi – përshëndetje.

Pikë e fundit loti

Fytyra të iku...

Altar

84

Kujtomi sytë kur ik

Nis larg

gjithçka pushon

qetësi mbretëron

në park pemët u përkulën

si përqafim

era fërfëlleu

dikush tha:

“Me sa zjarr dashuruam”?!

Minuti mungesë

Largësia u vu si hije

u qep si rriqër

sa larg ik

u qase si mjegull

mbete portret pa emër

motiv i Muzës së poeteshës.

Në ecje natyra buzëqeshi

Jehonat pëshpëritën

“Kujtomi sytë

kur zemra yte të më harrojë”!...

Delvina Kërluku

85

Në vend të pasthënies

Delvina!

Dorëshkrimin tënd e lexova disa herë me

vëmendje të duhur dhe erdha në përfundim se

kemi të bëjmë me poezi që dëshmojnë se ke prirje

të veçantë për t'i shprehur meditimet e tua për

jetën dhe dashurinë, për gëzimin dhimbjen, për të

gjithë atë që të mundon, tundon, ngazëllen e

dëshpëron, dhe këtë e bën me një leksik të pasur e

të zgjedhur dhe me simbole e metafora që i

spikasin vlerat e mirëfillta artistike. Unë të

përgëzoj për përkushtimin e frytin e tij në këto

vargje, dhe mendoj se ky tekst i ka arritur kriteret

e duhura e të nevojshme për të dalë në dritë si një

botim - një libër, që do të merrej me kënaqësi

ndër duar e të lexohej me ëndje nga dashamirësi i

pasionuar i poezisë.

Vargu është i shkurtër, lakonik, i ngjeshur,

i mbështjellur me forcën e ndjenjës së ngrohtë e

të fuqishme, të dlirë e të sinqertë, që do të thotë se

është prodhim dhe rrjedhë e shpirtit i ëndrrës, e

aty - këtu i bukurisë dhe dashurisë së prekur.

është varg i ndjenjës së shpirtit rinor të

padjallëzuar dhe i jetës e sfidave që atë shpirt të

pastër e rrethojnë, e megjithatë i shtruar në letër

me një gjeturi e mjeshtri poetike, me ritëm, rymë

e muzikalitet të mishëruar brenda tyre, që e bën

vargun të këndshëm e ndjellës për lexim, e bën

artistik, por edhe meditim të përmbajtshëm e

Altar

86

domethënës - mbase edhe me porosi të

rëndësishme, e kjo, ndërkaq, është rrjedhë e

frymëzimit më të fortë dhe shprehjes së tij të

qëlluar dhe në kërshëri të duhur.

Pra, kemi të bëjmë me poezi që mirfillti ia

vlejnë, si vlerë, të dalin në dritë në një

përmbledhje që do ta nxisë kënaqësinë e atyre që

do tu bjerë në dorë e do ta lexojnë. E ti, gjithsesi

do të stimulojë të krijosh edhe në të ardhmen.

Dhe unë këtë ta dëshiroj, sepse poezia është

fisnikëri e shpirtit e shprehur përmes fjalës së

bukur artistike. është pasqyra e personalitetit të

autorit të vargjeve dhe e vrulleve të ngacmimit

artistik që i bën vargu.

Përshëndetje dhe të dëshiroj jetë të

gëzueshme, të lumtur e të vazhdosh të shkruash

poezi.

Suksese, H. BASHA

Delvina Kërluku

87

Dhe në fund

Dija është pushtet. Unë lexoj si e sëmurë

dhe poashtu shkruaj dhe kjo më bën të

gjithanshëm. Si një qënie me shpirt të ndjeshëm

ku jam mbuluar tërësisht sa nga e bukura -

kënaqësitë aq edhe nga dhimbjet e jetës së

vërtetë. Andaj figura e gjithë kësaj është simboli i

sakrificës dhe i flijimit që bën njeriu në jetë e

ashtuquajtur Altar. E ballafaquar siç jam

shpesh, me një letër të bardhë dhe e nxitur ta

mbishkruaj atë me fjalë duke kërcyer nga mendja

në faqe apo në veprim. Unë e lodh shpirtin!

Bota ime do të vazhdojë të prodhojë fjalë që

do të mbesin ndër breza sepse idetë nuk e përfillin

palëvizshmërinë. Gjuha është shpirt i kombit.

Dhe kur shkruajmë ne ruajmë gjuhën tonë,

atëherë ne këmi gjithçka.

Krijesa është e krijuar dhe krijon vetëm atë

që e ka dhunti nga Zoti. Shpesh "flas" me Zotin,

disaherë i them Zot më plotëso me dije dhe më

jep jetë që të mund t'ua kthej borxhin atyre që u

japin vlerë veprave të mia dhe që bëjnë realizimin

e tyre për të mos u shuar së ekzistuari.

Vlerat ua dedikoj familjes - gjakut, miqve

shpirtëror...

Falemnderoj dhe përkulem në shenjë

Altar

88

respekti tek Z. Kalosh Çeliku i cili ngjalli

shpresat, më rilindi si poete. Dhe Z. Halit Basha

që më vlerësoi dhe më dha udhë të eci. Dhe të

gjithë ata që kontribuan, më motivuan për këtë

libër, dhe që më japin frymë për të vazhduar të

shkruaj poezi...

Autorja

Delvina Kërluku

89

Shënime për autoren

Delvina Kërluku lindi më 21.02.1983 në

Dibër. Shkollën fillore dhe të mesmen i kreu në

vendlindje. Studimet i ndoqi në Fakultetin

Pedagogjik “ Sv. Kliment Ohridski” në Shkup në

vitin 2001, në paralelen e mësuesve klasor. E

kreu vitin e parë dhe u tërhoq në Tetovë, nga viti

2002 – 2006 në UEJL në drejtimin Administratë

Biznesi, ku edhe diplomohet - Ekonomiste e

diplomuar. Nuk shkëputet nga studimet, në vitin

2006 regjistrohet për studime pasdiplomike, grupi

“Menaxhment” e rregullt në Institutin për

hulumtime sociologjike, politike dhe juridike,

pranë Univerzitetit “Kiril dhe Metodi”, në Shkup.

Në Prill të vitit 2008, i kreu të gjitha provimet.

Momentalisht, është në prag të magjistrimit.

I pëlqen letërsia, sidomos poezia. Shkrimet

e para i ka botuar në revistën “Dija”, revistë

shkollore në Dibër. Gjatë studimeve poezitë e veta i

ka botuar edhe në revistën e studentëve të UEJL – së

“Euroidea”. E më vonë edhe në revistën letrare “Stili

97” , botim nga Lidhja e Shkrimtarëve Shqiptarë në

Maqedoni. Është anëtare e “Art” klub-it, në Dibër.

Dhe, pjesëmarrse e disa manifestime kulturore letrare.

Autorja deri më tani ka botuar librin me poezi

“Muza” në vitin 2004. Vazhdon të shkruaj dhe ky

është libri i dytë i autores.

Altar

90

I pëlqen sporti dhe ka marrë pjesë në vitin

2004 në Gara “Cross spring” në kuadër të UEJL -

së, Tetovë çmimi i parë.

Gjithashtu i pëlqen edhe shkenca, në qershor

të vitit 2007 ka marrë pjesë në Konferencën

Internacionale me temë: “New Approach of

Management in Organizational Conflict

Situations”, në Bullgari.

Delvina shpesh thotë: Të jesh pjesë e artit

është më e bukra, sepse “Arti është konkurencë e

natyrës”...

Delvina Kërluku

91

Përmbajtja

Nё vend tё parathёnies / 7

Do tё vij / 9

I M~RZI DHE VETMI

Do ta gёnjej / 11

Largёsi / 12

Mos mё kёrko mё the / 13

Sonte / 15

Mikes / 16

Njё jetё e shkurtёr / 17

Ikja qan / 18

Shpresa ngjallet / 19

Ti pa tё s’rron / 20

Kujtimi / 21

Pёr Ty shkel betim / 22

Vdekja pa njeri, njё / 23

Miqёsinё si ligj nё jetё / 24

II E DUA M~M~DHEUN

Dibra ime / 25

Toka e nemur / 26

Pa vlerё je / 27

Vdekja nё vendin amё / 28

Mall larg / 29

III S’T~ SHOH DHE NDJEJ T~ MADHEN

DASHURI

Ndjenё nё ikje /30

Kёmbimi / 31

Altar

92

Fatkёrkuesi dhe lypёsi / 32

S’ka ateis / 33

Qёndrojmё me fatin / 34

Kёrkon fat / 35

Ditё e re, shpresё e re / 36

Engjёll / 37

Fuqi Zoti / 38

IV DASHURIA IME VDEKJE S’KA

Dashuria / 39

Tё gjithё me dashuri / 40

Dashuria nё qiell / 41

Agjёrimi / 42

Dashuria tё djeg / 43

Besa / 44

Ti vjen, kёngё / 45

Qёndresa e Njeriut / 46

Engjёll apo njeri / 47

Tё dy nё thellёsi / 48

Natyra dashuri dhuron / 49

V N~ DASHURI S’KA M~KAT

Nё dashuri s’ka mё kat / 50

Mendon dhe shkon / 51

E fundit natё / 52

Bukuria / 53

E njohe heshtjen / 54

Nё dashuri / 55

Atje ku je Ti / 56

Perlё / 57

Bukuria trand / 58

Unё poete / 59

Delvina Kërluku

93

Poeti / 60

Blatohem / 61

Koha / 62

Piprrohem / 63

Viti 24 / 64

VI DYSHIM I LODHSH~M

Nata / 65

Larg nё kёtё natё / 66

Fillim a mbarim / 67

Zemra m’ka ikur / 68

Veten s’e njeh / 69

U njohёm / 70

Ti qё ngjyrё jep / 71

Endacak mbetesh / 72

Lamtumirё pёrgjithmonё / 73

VII KUJTOMI SYTё KUR IK

Don Zhuan / 74

Pafajsia / 77

Fati altar / 78

Pranvera çel / 79

Çel dashuria / 80

Nё shumё ka njё / 81

Njeri / 82

Çast dashurie / 83

Kujtomi sytё kur ik / 84

Nё vend tё pasthёnies / 85

Dhe nё fund / 87

Shёnime pёr autoren / 89

Altar

94

DELVINA KËRLUKU

ALTAR

Botues

ASDRENI

Tirazhi: 500 kopje

Realizimi kompjuterik:

Delvina KËRLKUKU

U shtyp në shtypshkronjën:

Tringa Design

Tetovë,2011

CIP- Katagolizimi në publikim Biblioteka popullore dhe

universitare “Sv. Kliment Ohridski” – Shkup

821.18(497.7) -1

KËRLUKU, Delvina

Altar: (poezi) / Delvina Kërluku- Shkup: Asdreni, 2011. – 94 fq.;

20 cm. – (Biblioteka: Laura)

ISBN 978-9989-174-47-6

COBIS.MK-ID 82492682

Botimin e kёtij libri e ndihmoi materialisht

edhe Ministria e Kulturёs nё R. e Maqedonisё.

Delvina Kёrluku

ALTAR

Poetja e talentuar Delvina Kёrluku (1983) u paraqit në letërsi me librin: Muza - poezi (2004), që të na befasojё pёr tё mirё me librin e dytё me poezi: Altar (2011). Libri mё i ri me poezi: Altar, të cilin autorja e shkruajti me shpirt e gjak, shënon k u l m i n a c i o n i n e protestës, ironisë dhe s a r k a z m ë s n ë krijimtarinë e saj letrare. Rrugën qiellore tё dashurisё… Hёnёn e plotё mbi mal duke hёngёr darkё… Ose me gjuhёn poetike tё poetit popullor shqiptar: ulu mal tё dalё Hёna!...

Libra të autores:

Poezi: Muza (2004), TetovёAltar (2011) Shkup.

Ti ike udhës së pafundmeFill pas tejeZjarri mori pyllinGjethet u zverdhën ranë.Zogjtë morën arratinëFëmijët nga gjiri u ndanë.

Medaljoni i Hënës e Dielli u puçën – eklips.Dashuria ringjalletrilindi pylli, blerimi, zogjtëfoshnjatShpresa erdhi...

ISBN 978-9989-174-47-6 200 den./400 lekё/ 3 euro