View
51
Download
0
Category
Preview:
DESCRIPTION
Antología de textos latinos con énfasis en Horacio y sus ritmos alcaicos, sáficos y arquiloquios
Citation preview
Carolina Ponce Hernndez
Sergio Embleton Mrquez
Latn VIII
Antologa de textos
Universidad Nacional Autnoma de Mxico
Facultad de Filosofa y Letras
Colegio de Letras Clsicas
Semestre 2015-2
Universidad Nacional Autnoma de Mxico Facultad de Filosofa y Letras
Colegio de Letras Clsicas Semestre 2015-2
Latn VIII
Dra. Carolina Ponce Hernndez
Prof. adjunto: Sergio Embleton Mrquez Objetivo: El alumno aplicar sus conocimientos de morfologa y sintaxis mediante la lectura y traduccin de textos en verso. Lograr una visin sistemtica de la prosodia y mtrica latinas e incrementar su vocabulario latino de acuerdo con los textos estudiados.
Temario del curso Los temas del curso se estudiarn con base en una antologa de textos de Catulo, Horacio, Sneca y Prudencio. I . Repaso 1.1 Repaso de prosodia y mtrica latina. 1.2 Repaso de nociones de retrica y potica II. Continuacin de mtrica elica 2.1 Caractersticas 2.2 Versos elicos
2.2.1 Faleucos 2.2.2 Sficos 2.2.3 Alcaicos 2.2.4 Asclepiadeos
2.3 Otros versos elicos 2.4 Escansin de faleucos, sficos, alcaicos y asclepiadeos 2.5 Anlisis mtrico, retrico y potico de faleucos, sficos, alcaicos y asclepiadeos 2.6 Combinaciones estrficas 2.7 Formas de traduccin de faleucos, sficos, alcaicos y asclepiadeos
III. Metros asinrtetos 3.1 Caractersticas 3.2 Versos asinrtetos 3.2.1 Arquiloquios 3.2.2 Elegiambo 3.2.3 Yamblego 3.3 Escansin de arquiloquios, elegiambos y yamblegos 3.4 Anlisis mtrico, retrico y potico de arquiloquios, elegiambos y yamblegos 3.5 Combinaciones estrficas 3.6 Formas de traduccin de arquiloquios, elegiambos y yamblegos IV. Versificacin ymbica y trocaica 4.1 Caractersticas 4.2 Versos ymbicos 4.2.1. Dmetros ymbicos 4.2.2 Trmetros ymbicos 4.3 Versos trocaicos 4.3.1 Dmetros trocaicos 4.4 Escansin de versos ymbicos y trocaicos 4.5 Anlisis mtrico, retrico y potico de versos ymbicos y trocaicos 4.6 Combinaciones estrficas 4.7 Formas de traduccin de versos ymbicos y trocaicos Evaluacin Primer examen parcial 25% Segundo examen parcial 25% Examen final 50% Contacto Correo electrnico: antifilosofo@gmail.com Facebook: Latn VIII, 2015-2 Dra. Carolina Ponce Hernndez
ndice ESTROFAS SFICAS ...
QUINTUS HORATIUS FLACCUS Carminum libri: A) I, 2 ... B) I, 8 ...
AURELIUS PRUDENTIUS CLEMENS Peristephanon liber: IV. Passio decem et octo martyrum Caesaraugustanorum, 1-20 ... ESTROFA ALCAICA
QUINTUS HORATIUS FLACCUS Carminum libri: A) I, 9 ... B) II, 3 . ESTROFAS ASCLEPIADEAS
QUINTUS HORATIUS FLACCUS Carminum libri: A) I, 1 ... B) I, 24 . C) III, 9 D) III, 13 . E) I, 11 .
1
1 3
5
7
7 8
10
10 11 12 13 14
ESTROFAS ARQUILOQUIAS ..
QUINTUS HORATIUS FLACCUS Carminum libri: A) IV, 7 B) I, 4 ... Epodon liber: A) 13 B) 11 VERSIFICACIN YMBICA Y TROCAICA ..
GAIUS VALERIUS CATULLUS Catulli Veronensis liber: A) IV B) VIII .
QUINTUS HORATIUS FLACCUS Carminum libri: II, 18 .
LUCIUS ANNAEUS SENECA Medea: A) 1-55 . B) 771-786 ...
15
15 16
17 18
20
20 21
22
24 26
Latn VIII Estrofas sficas: Horacio
1
QUINTUS HORATIUS FLACCUS (65 8 A.C.N.)
Carminum libri1
A)
5
10
15
20
Iam satis terris nivis atque dirae
grandinis misit pater et rubente
dextera sacras iaculatus arcis
terruit urbem,
terruit gentis, grave ne rediret
saeculum Pyrrhae nova monstra questae,
omne cum Proteus pecus egit altos
visere montis
piscium et summa genus haesit ulmo,
nota quae sedes fuerat columbis,
et superiecto pavidae natarunt
aequore dammae.
vidimus flavom Tiberim retortis
litore Etrusco violenter undis
ire deiectum monumenta regis
templaque Vestae,
Iliae dum se nimium querenti
iactat ultorem, vagus et sinistra
labitur ripa Iove non probante u-
xorius amnis.
1 Q. Horati Flacci opera. F. Klingner, ed. Leipzig: Teubner, 1959.
Latn VIII Estrofas sficas: Horacio
2
25
30
35
40
audiet civis acuisse ferrum,
quo graves Persae melius perirent,
audiet pugnas vitio parentum
rara iuventus.
quem vocet divum populus ruentis
imperi rebus? prece qua fatigent
virgines sanctae minus audientem
carmina Vestam?
cui dabit partis scelus expiandi
Iuppiter? tandem venias precamur
nube candentis umeros amictus augur Apollo;
sive tu mavis, Erycina ridens,
quam Iocus circum volat et Cupido;
sive neglectum genus et nepotes
respicis auctor,
heu nimis longo satiate ludo,
quem iuvat clamor galeaeque leves
acer et Marsi peditis cruentum
voltus in hostem;
sive mutata iuvenem figura
ales in terris imitaris almae
filius Maiae patiens vocari
Caesaris ultor,
Latn VIII Estrofas sficas: Horacio
3
45
50
serus in caelum redeas diuque
laetus intersis populo Quirini,
neve te nostris vitiis iniquum
ocior aura
tollat: hic magnos potius triumphos,
hic ames dici pater atque princeps,
neu sinas Medos equitare inultos
te duce, Caesar.
(Carm . I , 2)
B)
5
10
Lydia, dic, per omnis
te deos oro, Sybarin cur properes amando
perdere, cur apricum
oderit campum patiens pulveris atque solis,
cur neque militaris
inter aequalis equitet, Gallica nec lupatis
temperet ora frenis?
cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum
sanguine viperino
cautius vitat neque iam livida gestat armis
bracchia, saepe disco,
saepe trans finem iaculo nobilis expedito?
Latn VIII Estrofas sficas: Horacio
4
15
quid latet, ut marinae
filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troiae
funera, ne virilis
cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?
(Carm . I , 8)
Latn VIII Estrofas sficas: Prudencio
5
AURELIUS PRUDENTIUS CLEMENS (348 C. 410 P.C.N.)
Peris tephanon l iber 1
Passio decem et octo martyrum Caesaraugustanorum
5
10
15
Bis novem noster populus sub uno
Martyrum servat cineres sepulcro:
Caesaraugustam vocitamus urbem,
Res cui tanta est.
Plena magnorum domus Angelorum
Non timet mundi fragilis ruinam,
Tot sinu gestans simul offerenda
Munera Christo.
Cum Deus dextram quatiens coruscam
Nube subnixus ueniet rubente,
Gentibus iustam positurus aequo
Pondere libram;
Orbe de magno caput excitata
Obviam Christo properanter ibit
Civitas quaeque, pretiosa portans
Dona canistris.
1 Aurelii Prudentii Clementis V. C. opera omnia ex editione Parmensi cum notis et interpretatione in usum Delphini, variis lectionibus, notiis variorum recensu editionum et codicum et indice locupletissimo accurate recensita. Vol. 1. Londres: A. J. Valpy, 1824.
Latn VIII Estrofas sficas: Prudencio
6
20
Afra Carthago tua promet ossa,
Ore facundo CYPRIANE doctor,
Corduba ACISCLUM dabit et ZOLLUM
Tresque coronas.
(Peri . IV, 1-20)
Latn VIII Estrofa alcaica: Horacio
7
QUINTUS HORATIUS FLACCUS
Carminum libri1
A)
5
10
15
20
Vides ut alta stet nive candidum
Soracte nec iam sustineant onus
silvae laborantes geluque
flumina constiterint acuto.
dissolve frigus ligna super foco
large reponens atque benignius
deprome quadrimum Sabina,
o Thaliarche, merum diota.
permitte divis cetera, qui simul
stravere ventos aequore fervido
deproeliantis, nec cupressi
nec veteres agitantur orni.
quid sit futurum cras, fuge quaerere, et
quem Fors dierum cumque dabit, lucro
adpone, nec dulcis amores
sperne puer neque tu choreas,
donec virenti canities abest
morosa. nunc et campus et areae
lenesque sub noctem susurri
conposita repetantur hora,
1 Q. Horati Flacci opera. F. Klingner, ed. Leipzig: Teubner, 1959.
Latn VIII Estrofa alcaica: Horacio
8
nunc et latentis proditor intumo
gratus puellae risus ab angulo
pignusque dereptum lacertis
aut digito male pertinaci.
(Carm . I , 9)
B)
5
10
15
Aequam memento rebus in arduis
servare mentem, non secus in bonis
ab insolenti temperatam
laetitia, moriture Delli,
seu maestus omni tempore vixeris,
seu te in remoto gramine per dies
festos reclinatum bearis
interiore nota Falerni.
quo pinus ingens albaque populus
umbram hospitalem consociare amant
ramis? quid obliquo laborat
lympha fugax trepidare rivo?
huc vina et unguenta et nimium brevis
flores amoenae ferre iube rosae,
dum res et aetas et sororum
fila trium patiuntur atra.
Latn VIII Estrofa alcaica: Horacio
9
20
25
cedes comptis saltibus et domo
villaque flavos quam Tiberis lavit,
cedes et exstructis in altum
divitiis potietur heres.
divesne prisco natus ab Inacho
nil interest an pauper et infima
de gente sub divo moreris,
victima nil miserantis Orci:
omnes eodem cogimur, omnium
versatur urna serius ocius
sors exitura et nos in aeternum
exilium inpositura cumbae.
(Carm . II, 3)
Latn VIII Estrofas asclepiadeas: Horacio
10
QUINTUS HORATIUS FLACCUS
Carminum libri1
A)
5
10
15
20
Maecenas atavis edite regibus,
o et praesidium et dulce decus meum:
sunt quos curriculo pulverem Olympicum
collegisse iuvat metaque fervidis
evitata rotis palmaque nobilis
terrarum dominos evehit ad deos;
hunc, si mobilium turba Quiritium
certat tergeminis tollere honoribus;
illum, si proprio condidit horreo
quidquid de Libycis verritur areis.
gaudentem patrios findere sarculo
agros Attalicis condicionibus
numquam demoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare;
luctantem Icariis fluctibus Africum
mercator metuens otium et oppidi
laudat rura sui: mox reficit rates
quassas indocilis pauperiem pati.
est qui nec veteris pocula Massici
nec partem solido demere de die
spernit, nunc viridi membra sub arbuto
stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae;
multos castra iuvant et lituo tubae
permixtus sonitus bellaque matribus
1 Q. Horati Flacci opera. F. Klingner, ed. Leipzig: Teubner, 1959.
Latn VIII Estrofas asclepiadeas: Horacio
11
25
30
35
detestata; manet sub Iove frigido
venator tenerae coniugis inmemor,
seu visa est catulis cerva fidelibus,
seu rupit teretes Marsus aper plagas.
me doctarum hederae praemia frontium
dis miscent superis, me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
secernunt populo, si neque tibias
Euterpe cohibet nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
quodsi me lyricis vatibus inseres,
sublimi feriam sidera vertice.
(Carm . I , 1) B)
5
10
Quis desiderio sit pudor aut modus
tam cari capitis? praecipe lugubris
cantus, Melpomene, cui liquidam pater
vocem cum cithara dedit.
ergo Quintilium perpetuus sopor
urget; cui Pudor et Iustitiae soror
incorrupta Fides nudaque Veritas
quando ullum inveniet parem?
multis ille bonis flebilis occidit,
nulli flebilior quam tibi, Vergili.
tu frustra pius, heu, non ita creditum
poscis Quintilium deos.
Latn VIII Estrofas asclepiadeas: Horacio
12
15
20
quid? si Threicio blandius Orpheo
auditam moderere arboribus fidem,
num vanae redeat sanguis imagini,
quam virga semel horrida
non lenis precibus fata recludere
nigro conpulerit Mercurius gregi?
durum: sed levius fit patientia
quidquid corrigere est nefas.
(Carm . I , 24) C)
5
10
Donec gratus eram tibi
nec quisquam potior bracchia candidae
cervici iuvenis dabat,
Persarum vigui rege beatior.
'donec non alia magis
arsisti neque erat Lydia post Chloen,
multi Lydia nominis
Romana vigui clarior Ilia.'
me nunc Thressa Chloe regit,
dulcis docta modos et citharae sciens,
pro qua non metuam mori,
si parcent animae fata superstiti.
Latn VIII Estrofas asclepiadeas: Horacio
13
15
20
'me torret face mutua
Thurini Calais filius Ornyti,
pro quo bis patiar mori,
si parcent puero fata superstiti.'
quid si prisca redit Venus
diductosque iugo cogit aeneo,
si flava excutitur Chloe
reiectaeque patet ianua Lydiae?
'quamquam sidere pulcrior
ille est, tu levior cortice et inprobo
iracundior Hadria,
tecum vivere amem, tecum obeam lubens.'
(Carm . III, 9) D)
5
O fons Bandusiae, splendidior vitro,
dulci digne mero non sine floribus,
cras donaberis haedo,
cui frons turgida cornibus
primis et venerem et proelia destinat
frustra, nam gelidos inficiet tibi
rubro sanguine rivos
lascivi suboles gregis.
Latn VIII Estrofas asclepiadeas: Horacio
14
10
15
te flagrantis atrox hora Caniculae
nescit tangere, tu frigus amabile
fessis vomere tauris
praebes et pecori vago.
fies nobilium tu quoque fontium
me dicente cavis inpositam ilicem
saxis, unde loquaces
lymphae desiliunt tuae.
(Carm . III, 13) E)
5
Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leucono, nec Babylonios
temptaris numeros. ut melius, quidquid erit, pati.
seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum: sapias, vina liques, et spatio brevi
spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida
aetas: carpe diem quam minimum credula postero.
(Carm . I , 11)
Latn VIII Estrofas arquiloquias: Horacio
15
QUINTUS HORATIUS FLACCUS
Carminum libri1
A)
5
10
15
20
Diffugere nives, redeunt iam gramina campis
arboribusque comae;
mutat terra vices, et decrescentia ripas
flumina praetereunt.
Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet
ducere nuda choros.
inmortalia ne speres, monet annus et almum
quae rapit hora diem.
frigora mitescunt Zephyris, ver proterit aestas,
interitura, simul
pomifer autumnus fruges effuderit, et mox
bruma recurrit iners.
damna tamen celeres reparant caelestia lunae:
nos ubi decidimus
quo pius Aeneas, quo dives Tullus et Ancus,
pulvis et umbra sumus.
quis scit an adiciant hodiernae crastina summae
tempora di superi?
cuncta manus avidas fugient heredis, amico
quae dederis animo.
1 Q. Horati Flacci opera. F. Klingner, ed. Leipzig: Teubner, 1959.
Latn VIII Estrofas arquiloquias: Horacio
16
25
cum semel occideris et de te splendida Minos
fecerit arbitria,
non, Torquate, genus, non te facundia, non te
restituet pietas.
infernis neque enim tenebris Diana pudicum
liberat Hippolytum
nec Lethaea valet Theseus abrumpere caro
vincula Pirithoo.
(Carm . IV, 7) B)
5
10
Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni
trahuntque siccas machinae carinas,
ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni
nec prata canis albicant pruinis.
iam Cytherea choros ducit Venus imminente luna,
iunctaeque Nymphis Gratiae decentes
alterno terram quatiunt pede, dum gravis Cyclopum
Volcanus ardens visit officinas.
nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto
aut flore, terrae quem ferunt solutae.
nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
seu poscat agna sive malit haedo.
pallida Mors aequo pulsat pede pauperum tabernas
regumque turris. o beate Sesti,
Latn VIII Estrofas arquiloquias: Horacio
17
15
20
vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam;
iam te premet nox fabulaeque Manes
et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,
nec regna vini sortiere talis
nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus
nunc omnis et mox virgines tepebunt.
(Carm . I , 4) Epodon l iber 2
C)
5
10
15
Horrida tempestas caelum contraxit et imbres
nivesque deducunt Iovem; nunc mare, nunc siluae
Threicio Aquilone sonant. rapiamus, amici,
occasionem de die, dumque virent genua
et decet, obducta solvatur fronte senectus.
tu vina Torquato move consule pressa meo.
cetera mitte loqui: deus haec fortasse benigna
reducet in sedem vice. nunc et Achaemenio
perfundi nardo iuvat et fide Cyllenaea
levare diris pectora sollicitudinibus,
nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno:
'invicte, mortalis dea nate puer Thetide,
te manet Assaraci tellus, quam frigida parvi
findunt Scamandri flumina lubricus et Simois,
unde tibi reditum certo subtemine Parcae
2 Q. Horati Flacci opera. F. Klingner, ed. Leipzig: Teubner, 1959.
Latn VIII Estrofas arquiloquias: Horacio
18
rupere, nec mater domum caerula te revehet.
illic omne malum vino cantuque levato,
deformis aegrimoniae dulcibus adloquiis.'
(Epod . 13) D)
5
10
15
20
Petti, nihil me sicut antea iuvat
scribere versiculos amore percussum gravi,
amore, qui me praeter omnis expetit
mollibus in pueris aut in puellis urere.
hic tertius December, ex quo destiti
Inachia furere, silvis honorem decutit.
heu me, per urbem nam pudet tanti mali
fabula quanta fui, conviviorum et paenitet,
in quis amantem languor et silentium
arguit et latere petitus imo spiritus.
'contrane lucrum nil valere candidum
pauperis ingenium' querebar adplorans tibi,
simul calentis inverecundus deus
fervidiore mero arcana promorat loco.
'quodsi meis inaestuet praecordiis
libera bilis, ut haec ingrata ventis dividat
fomenta volnus nil malum levantia,
desinet inparibus certare summotus pudor.'
ubi haec severus te palam laudaveram,
iussus abire domum ferebar incerto pede
ad non amicos heu mihi postis et heu
limina dura, quibus lumbos et infregi latus.
nunc gloriantis quamlibet mulierculam
Latn VIII Estrofas arquiloquias: Horacio
19
25
vincere mollitia amor Lycisci me tenet;
unde expedire non amicorum queant
libera consilia nec contumeliae graves,
sed alius ardor aut puellae candidae
aut teretis pueri longam renodantis comam.
(Epod . 11)
Latn VIII Versificacin ymbica: Catulo
20
GAIUS VALERIUS CATULLUS (C. 87/4 C. 57/4 A.C.N.)
Catull i Veronensis l iber1
A)
5
10
15
20
Phaselus ille, quem videtis, hospites,
ait fuisse navium celerrimus,
neque ullius natantis impetum trabis
nequisse praeterire, sive palmulis
opus foret volare sive linteo.
et hoc negat minacis Hadriatici
negare litus insulasve Cycladas
Rhodumque nobilem horridamque Thracia
Propontida trucemve Ponticum sinum,
ubi iste post phaselus antea fuit
comata silva: nam Cytorio in iugo
loquente saepe sibilum edidit coma.
Amastri Pontica et Cytore buxifer,
tibi haec fuisse et esse cognitissima
ait phaselus; ultima ex origine
tuo stetisse dicit in cacumine,
tuo imbuisse palmulas in aequore,
et inde tot per impotentia freta
erum tulisse, laeva sive dextera
vocaret aura, sive utrumque Iuppiter
simul secundus incidisset in pedem;
neque ulla vota litoralibus deis
sibi esse facta, cum veniret a mari
novissime hunc ad usque limpidum lacum.
1 Catullus. G. P. Goold, ed. Londres: Duckworth, 1983.
Latn VIII Versificacin ymbica: Catulo
21
25 sed haec prius fuere: nunc recondita
senet quiete seque dedicat tibi,
gemelle Castor et gemelle Castoris.
(IV)
B)
5
10
15
Miser Catulle, desinas ineptire,
et quod vides perisse perditum ducas.
fulsere quondam candidi tibi soles,
cum ventitabas quo puella ducebat,
amata nobis quantum amabitur nulla.
ibi illa multa tum iocosa fiebant,
quae tu volebas nec puella nolebat.
fulsere vere candidi tibi soles.
nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli,
nec quae fugit sectare, nec miser vive,
sed obstinata mente perfer, obdura.
vale, puella, iam Catullus obdurat,
nec te requiret nec rogabit invitam.
at tu dolebis, cum rogaberis nulla.
scelesta, vae te! quae tibi manet vita?
quis nunc te adibit? cui videberis bella?
quem nunc amabis? cuius esse diceris?
quem basiabis? cui labella mordebis?
at tu, Catulle, destinatus obdura!
(VIII)
Latn VIII Versificacin trocaica: Horacio
22
QUINTUS HORATIUS FLACCUS
Carminum libri1
5
10
15
20
Non ebur neque aureum
mea renidet in domo lacunar,
non trabes Hymettiae
premunt columnas ultima recisas
Africa neque Attali
ignotus heres regiam occupavi
nec Laconicas mihi
trahunt honestae purpuras clientae.
at fides et ingeni
benigna vena est pauperemque dives
me petit: nihil supra
deos lacesso nec potentem amicum
largiora flagito,
satis beatus unicis Sabinis.
truditur dies die
novaeque pergunt interire lunae:
tu secanda marmora
locas sub ipsum funus et sepulcri
inmemor struis domos
marisque Bais obstrepentis urges
submovere litora,
parum locuples continente ripa:
quid quod usque proximos
revellis agri terminos et ultra
1 Q. Horati Flacci opera. F. Klingner, ed. Leipzig: Teubner, 1959.
Latn VIII Versificacin trocaica: Horacio
23
25
30
35
40
limites clientium
salis avarus? pellitur paternos
in sinu ferens deos
et uxor et vir sordidosque natos.
nulla certior tamen
rapacis Orci fine destinata
aula divitem manet
erum. quid ultra tendis? aequa tellus
pauperi recluditur
regumque pueris, nec satelles Orci
callidum Promethea
revexit auro captus. hic superbum
Tantalum atque Tantali
genus coercet, hic levare functum
pauperem laboribus
vocatus atque non vocatus audit.
(Carm . II, 18)
Latn VIII Versificacin ymbica: Sneca
24
LUCIUS ANNAEUS SENECA (4 A.C.N. 65 P.C.N.)
Medea 1
A)
5
10
15
20
MEDEA
Di coniugales tuque genialis tori,
Lucina, custos quaeque domituram freta
Tiphyn nouam frenare docuisti ratem,
et tu, profundi saeue dominator maris,
clarumque Titan diuidens orbi diem,
tacitisque praebens conscium sacris iubar
Hecate triformis, quosque iurauit mihi
deos Iason, quosque Medeae magis
fas est precari: noctis aeternae chaos,
auersa superis regna manesque impios
dominumque regni tristis et dominam fide
meliore raptam, uoce non fausta precor.
nunc, nunc adeste sceleris ultrices deae,
crinem solutis squalidae serpentibus,
atram cruentis manibus amplexae facem,
adeste, thalamis horridae quondam meis
quales stetistis: coniugi letum nouae
letumque socero et regiae stirpi date.
Num peius aliquid? quod precer sponso malum?
uiuat; per urbes erret ignotas egens
exul pauens inuisus incerti laris,
iam notus hospes limen alienum expetat; 1 L. Annaei Senecae Tragoediae, incertorum auctorum Hercules [Oetaeus], Octavia. O. Zwierlein, ed. Oxford: Clarendon Press, 1987.
Latn VIII Versificacin ymbica: Sneca
25
25
30
35
40
45
50
me coniugem opto, quoque non aliud queam
peius precari, liberos similes patri
similesque matri parta iam, parta ultio est:
peperi. Querelas uerbaque in cassum sero?
non ibo in hostes? manibus excutiam faces
caeloque lucem spectat hoc nostri sator
Sol generis, et spectatur, et curru insidens
per solita puri spatia decurrit poli?
non redit in ortus et remetitur diem?
da, da per auras curribus patriis uehi,
committe habenas, genitor, et flagrantibus
ignifera loris tribue moderari iuga:
gemino Corinthos litori opponens moras
cremata flammis maria committat duo.
hoc restat unum, pronubam thalamo feram
ut ipsa pinum postque sacrificas preces
caedam dicatis uictimas altaribus.
Per uiscera ipsa quaere supplicio uiam,
si uiuis, anime, si quid antiqui tibi
remanet uigoris; pelle femineos metus
et inhospitalem Caucasum mente indue.
quodcumque uidit Phasis aut Pontus nefas,
uidebit Isthmos. effera ignota horrida,
tremenda caelo pariter ac terris mala
mens intus agitat: uulnera et caedem et uagum
funus per artus leuia memoraui nimis:
haec uirgo feci; grauior exurgat dolor:
maiora iam me scelera post partus decent.
accingere ira teque in exitium para
Latn VIII Versificacin ymbica: Sneca
26
55
furore toto. paria narrentur tua
repudia thalamis: quo uirum linques modo?
hoc quo secuta es. rumpe iam segnes moras:
quae scelere parta est, scelere linquenda est domus.
(Med . 1-55) B)
775
780
785
MEDEA
Tibi haec cruenta serta texuntur manu,
nouena quae serpens ligat,
tibi haec Typhoeus membra quae discors tulit,
qui regna concussit Iouis.
uectoris istic perfidi sanguis inest,
quem Nessus expirans dedit.
Oetaeus isto cinere defecit rogus,
qui uirus Herculeum bibit.
piae sororis, impiae matris, facem
ultricis Althaeae uides.
reliquit istas inuio plumas specu
Harpyia, dum Zeten fugit.
his adice pinnas sauciae Stymphalidos
Lernaea passae spicula.
sonuistis, arae, tripodas agnosco meos
fauente commotos dea.
(Med . 771-786)
Recommended