Upload
others
View
16
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
CESTODA
• Vücut 3 bölüm, baş, boyun, gövde
• 0.6 mm, Mathevolepis petrotschenkoi,
2-4 halka, y.fare,i.bağ.
• Büyük 30 m Hexagonoporus
physesteris, binlerce halka, balina
sperm
BAŞ: SKOLEKS
• Ön uçta, tutunma organı
• Çekmen, yarık, çengel, diken
• Bazen gelişme döneminde kaybolur ve strobilanın ön kısmı tutunma organı görevi yapar, pseudoscolex (Fimbriaria fasciolaris)
• Bazen skoleks ve strobilanın ön bölümü konak dokusuna girer.
• Çekmen benzeri yapılar 3 tip
Çekmen (acetabula) oval, yuvarlak,
fincan şeklinde, kassal yapılı, skolekste eşit
aralıklı 4 çekmen, Taenidae
Yarık (bothria): Yüzeysel, uzunca yarık, genelde 2, nadiren 6, Diphyllobothriidae
• Çekmenli türlerde görülür
• Çengeller, çekmenlerin
ortasında 1-2 sıra daire
oluşturur
• Rostellum uzayıp kısalır
Rostellum
APİKAL ORGAN (ANTERİOR KANAL)
• Tutunmaya yarar
• H.diminuta ve
Proteocephalata takımında
tegument invaginasyonuyla
oluşmuş,
• çengelsiz rostellum
• “apikal organ”
BOYUN BÖLGESİ
• Baştan sonra, Halkalara ayrılmamış,
bölge
• Yeni halka oluşma yeri
• Kısa-uzun
GÖVDE (STROBİLA)
• Her biri, eşeysel olarak ayrı halkalardan (proglottid) oluşur.
• Çok halkalı “polyzoic” (Cyclophyllidea),
• Tek halkalı “monozoic” (Caryophyllidea, Cestodaria)
• Halkalar arasında belirgin bölünme var
• Bölünme gerçek bölünme değil, kaslar ve tegument bölünmeden devam eder.
• Bazen halkalar arası bölünme yok (Spathebothriidea).
• Halkalar boyun bölgesinde oluşur, halkalaşma (strobilation: proglottidation)
• Yeni halkalar sonrakileri geriye iter, halkalar ilerledikçe eşeysel olgunluğa ulaşır.
• Döllenme: Kendi kendini / başka halka / başka birey
• Halkada gelişmiş yumurta, embriyo varsa gebe halka
• Gebe halka strobila sonunda kopar, dışkıyla atılır (Taenia spp.); veya
• Halka parçalanır yumurtalar dışarı atılır (Hymenolepis spp.) “apolysis”
• Kas aktivitesi ve yumurtaların oluşturduğu basınçla uterus deliğinden serbest kalır (bazı Taenidae) (Tysanus)
• Pseudophyllidea, halka kopmaz, yumurtalar uterus deliğinden çıkar, dışkıyla atılır.
• Bazen döl yapmayan /yumurta üretmeyen yaşlı halkalar strobiladan koparak atılır. “pseudoapolysis” (Anapolysis)
• Bazı Tetraphyllidea türlerinde strobiladan genç halkalar da koparak ayrılabilir ve bunlar eşeysel olgunluğa ulaşabilir. “hyperapolysis”
TEGÜMENT
• Sindirim sistemi yok,
• Tegument herşeyi emer, mikrotrişilerle kaplı
• Mikrotrişi, bağ.villusları gibi, tegument için geniş emilim yüzeyi oluşturur,
• Parazitin bağırsağa tutunmasında mikrovilluslara kenetlenir.
• En üste karbonhidrat “glycocalyx”
• Glycocalixin görevi; konağın amilaz aktivitesinin değiştirmek, cymotripsin ve pankreatik lipaz inhibe etmek, katyonlar ve safra tuzlarını emmek, antijenik yapıyı değiştirmek
Kalkeroz cisimcikler (Calcereus corpuscules)
• Çoğu sestod ve bazı trematodlarda boşaltım sisteminde görülür, 12-32 m
• Ca, Mg, P, gibi inorganik maddeler ile protein, lipid, glikojen alkalen fosfataz, RNA, DNA içeren organik maddeler ve CO2 içerir
• Miktarı,konak beslenmesiyle ilgili
• Görevi
• 1- Enerji metabolizmasında ihtiyaç olan inorganik maddeleri sağlar.
• 2- Konak tarafından sağlanan besin ve iyonlar yetersiz olunca buradan telafi edilir.
KAS SİSTEMİ
• Kontraktil myofibril, kontraktil olmayan myocytonlar
• Kontraktil bölümde aktin ve myosin fibrilleri
• Ancak çizgili değil, bu nedenle kasılma güçleri zayıf
• Myocytonlar paranşimi dolduran paranşim hücreleri
• Tüm Sestod ve Trematodlar böyle
• Güçlü kaslar, yüzlek kasların altında
• Skoleksteki kaslar karmaşık, skolekse hareketi sağlar.
• Burada çapraz çizgili ve motor sinir uçla sonlanan kaslar, retraktör kaslar ve çevresel myofibriller olmak üzere üç tip kas
• Perifer kaslarda motor sinir uçları yok
SİNİR SİSTEMİ
• MSS skolekste, sinir düğümleri şeklinde
• En basit sinir sist. Botriocephalus’ta
• Bunlarda bir çift lateral ganglion, bunları birleştiren basit halka ve transversal çöküntü
• Buradan çıkan bir çift sinir öne gider, skoleksi inerve eder.
• Bir çift yanlarda vücudun arkasına kadar devam eder.
• Arkaya giden 4 kısa iplikçik
• Botriyalar lateral sinirlerden çıkan küçük dallarla inerve edilir.
• Asetabulum, botridia, çekmen ve rostellum taşıyan örneklerde karmaşık
• Çok sayıda bağlantı, yarık, çöküntü
• Serebral gangliondan çıkan 3 ana sinir strobila boyunca arkaya uzanır.
• Strobilada uzunlamasına seyreden sinirlerde, halkalar arası bölgede bunları birbirine bağlayan yarıklar
• Buradan çıkan küçük sinirler vücut kaslarını inerve eder
• Sirrus, vagina, gen.atrium sinirden zengin
• Sinirsel ileti kolinerjik karekterli
BOŞALTIM SİSTEMİ
• Skolekste başlar, lateralde, arka uca kadar
• Kanallar, dorsal - ventral birer çift boru gibi
• Dorsal, ventraldekiden küçük
• Parazitin dorsal ve ventrali böyle ayrılır.
• Kanallar strobila boyunca bağımsız olabilir, birbiriyle bağlantı kurabilir, her halka sonunda yatay kanalla birbirine bağlanır
• Posteriyorda 2 kanal boş.kesesinde birleşir, tek delikle sonlanır.
• Son halka polizoik türlerde strobiladan koparak ayrılınca kanallar strobila sonunda birbirinden bağımsız ve boş
• Caryophyllidea ve Pseudophyllidea takımında ana dorsal ve ventral kanal yok, kanallar ağ şeklinde
• Parankimdeki alev hücreleri, kirpikleriyle topladıkları artıkları küçük kanallarla ana kanallara verir.
• Boşaltımla atılan ürünler
• glukoz, erimiş proteinler, laktik asit, üre, amonyak
• Lipid yok
• Bazı boşaltım kanallarında mikrovillus var, bu kanallar artık maddelerin taşınmasında rol oynar ve ihtiyaç duyulan iyon, vb. maddelerin geri emilimini sağlar.
• Osmoregulasyonda tegument de kısmi rol oynar.
DÖLERME SİSTEMİ
• Çoğu “hermafrodit, monosiyöz” (erdişi)
• Dioecotaeniidae, Dioecocestidae, örn.
(Dioecotaenia cancellatum, Gyrocoelia pagollae)
ayrı cinsiyetli
• Her halkada 1 erkek, 1 dişi,
• Nadiren 2 erkek, 2 dişi
• Kuşlarda bulunan birkaç türde,
Bir halkada 1 erkek, 2 dişi
• Balina Hexagonoporus physesteris 12-15 döl.
organ tak.
• Halka arkaya doğru ilerledikçe dölerme sistemi olgunlaşır
• Önce erkek organları oluşur, sperm ovaryum olgunlaşana kadar depo edilir, “protandri” (androgony)
• Çok az türde tersi
• Ovaryum önce gelişir, “gynandri” (protogony)
• Böylece halkanın kendi kendini dölleme sorunu çözümlenir.
• Genital organların yerleşimi, şekli, Taksonomide önemli.
ERKEK DÖLERME SİSTEMİ
• Tek - çok testis,
• Her testisten çıkan vas eferens birleşir, v.deferens
• V.deferens boru şeklinde, ya spermleri depo edecek kıvrımlara sahip, ya oval ves. seminalisi oluşturur.
• V.deferens sirrus kes.ne girer,
• Çiftleşme organı kassal yapıda, dikenli - dikensiz
• Erkek ve dişilik organları genital atriuma açılır
• Sirrus del. halkanın bir kenarında
• 2 dölerme sistemi varsa, delikler zıt tarafta
Dişi Dölerme Sistemi
• Tek ovaryumla başlar, çeşitli eklentiler var, bu “oogenetop”
• Vitellin hücreler embriyoya yumurta sarısı ve kabuk materyali
• Bunlar tek tek follikül ya da kompakt vitellarium şeklinde
• Yumurta, yumurta sarısını üretmez “ectolecital” denir
• Ookist olarak olgunlaşır.
• Ovaryumdan ovidukt çıkar, “oocapt” denen sfinktere sahip
• Döllenme oviduktun ön bölümünde
• Bu sırada ductus vitellinus ile vit.bezlerin salgıları zigota katılır. Bunlar birlikte ootype gelir.
• Ootypin çevresi Mehlis bezliyle çevrili
• Mehlis bezi vit.bezle birlikte zigotu kuşatan zarı salgılar
• Yum. kabuğu vit.bezlerce yapılır, bazen embriyo da katılır.
• Pseudophyllidea ve Caryophyllidea yumurtaları kalın sclerotin kapsülle çevrili
• Bu kapsüller trematod yumurtalarındaki kabuğa benzer
• Diğer sestodlarda yumurta kabuğu oluşumu embriyonik hücre katmanlarına göre farklı şekilde
• Yumurta katmanları
• kabuk, embriyofor, onkosferal
membran, kapsül (ince veya yok)
• Üç tip yumurta
1-Dipylidium tip: İnce yumurta
kapsülü ve embriyofor
Tetraphyllidea, Proteocephalata,
Cyclophyllidea’dan Dypilidium,
Moniezia, Hymenolepis
2-Taenia tip: İnce kapsül, kalın embriyofor
Taenia spp., Echinococcus sp.
3- Stilesia tip: Yumurta uterus
duvarınca oluşturulur, vit.bezlerin
katkısı yok.
• Onkosferal zar ve embriyofor, iç zarf
tarafından oluşturulur.
• Thysanosoma sp., Stilesia sp.
Avitellina
• Yum., ootipe gelince mehlis bezi salgısını alır ve yumurta kabuğu oluşur, kapsül şeklini alır, uterusa geçer.
• Uterus türlere göre değişik;
• Lobuler, dairesel, kıvrımlı, basit kese şeklinde
• Bazı türlerde uterus görülmez ve yumurtalar tek tek / grup halinde hyalinle paranşime gömülü “yumurta kapsülleri” şeklinde
• Bazen yumurtalar uterusa bağlı fibro muskuler yapıda “paruterin organ”lara geçer.
• Bunlar uterus görevini üstlenir,
• Sonra uterus yok olur.
GELİŞME
• Çoğu gelişmek için en az 2 konaklı.
• Sadece H.nana’da sonkonak bağırsağında gençler konağı terk etmeden direkt gelişir.
• Çoğu omurgalı sin.sistemi, çok azı bu sistemle bağlantılı organlarda (Stilesia hepatica gevişen KC safra yolları),
• nadiren omurgalıların vücut boşluklarında yaşar.
• Çok az tür omurgasızlarda
• Erginler birkaç gün - uzun yıllar yaşar.
• Yaşam süresi ve parazitin karşılaştığı güçlüğe bağlı olarak birkaç - milyon yumurta yapar.
• Çoğu hermafrodit, Döllenme aynı halkada,
• aynı sestodun farklı vücut bölümleri arasında
• aynı türün farklı bireyleri arasında
• Bazen vagina yok, döllenme “hypodermik impregnasyon” yoluyla
• Nadir bazı sestodlar ayrı cinsiyetli
• Ancak strobilanın cinsiyetini neyin belirlediği bilinmiyor, halka sayısı bu işte önemli
• Shipleya (Caryopyllidea, Dioecocestidae) cinsinde eğer parazit tek halkalı ise dişi, birden fazla ise erkek ve dişi olur
• Gelişmede omurgalı ve omurgasızlar AK
• Tüm omurgasızlarda larva şekillerine rastlanır, en
çok kabuklu, böcek, yumuşakça, akar, vb.
• Genel kural:
• Ergin sestod eğer akuatik son konaktaysa,
parazitin larval şekilleri aquatik AK’larda
• Bazı türlerde ise omurgalı AK ve balık, amfibiya,
sürüngen ve memeli paratenik AK’lar bulunabilir.
Larva ve genç formların gelişimi
• Yumurta içindeki larva, “oncosphere”
• Onkosfer bir ara / son konağa girmeden önce / sonra serbest kalır ve parenteral bölgede lokalize olur.
• Larvanın başkalaşımı ile skoleksi olan başka biçime dönüşür “metacestode”
• Metasestoddan aynı ya da başka bir konakta ergin parazit gelişir
• Tüm Eucestoda’larda onkosfer üç çift çengelli “hexacants”
• Pseudophyllidea ve bazı
Trypanorhynchea’larda yumurtadan
serbest kalan onkosfer suda serbest
yüzecekse kirpikli kılıf gelişir
“coracidia”(korasidyum)
• Cestodaria’larda larva 10 çengelli
“decacants”,
• kirpikli “lycophoras = likofor”
• korasidyum suya gelir, omurgasız AK’a
girer, kirpikli kılıfını kaybeder, procercoid
• Proserkoyid oluşurken 3 çift çengel
vücudun arkasına gider, cercomer
• Bu larvayı taşıyan 1.AK, ikinci AK
tarafından yenince, larva serbest kalır ve
bağırsaklardan karın boşluğu, mezenter
veya kaslara gider, soleks ve strobila
benzeri yapıyla karakterize plerocercoid
• Cyclopyllidea, yumurta konaktan çıkınca enfektif, ancak AK tarafından alınmadan larva yumurtayı terk etmez.
• AK tarafından alınan onkosfer parenteral dokuda başkalaşır “cysticercus”, “cysticercoid” olur
• Cysticercoid sert vücut ile invagine olmuş skolekse sahip, etrafı kistik tabakayla çevrili
• Kistik tabaka dışında larval çengelleri taşıyan serkomer
• Taenidae fam. cysticerc tip larva
• Bu tipte skoleks ters dönmüş, invagine olmuş
• Skoleks germinal epitele sahip ve içi sıvıyla dolu kese şeklinde
• Çeşitli tipleri var, bazen tomurcuklanmayla eşeysiz çoğalır.
• Bunların dışında çeşitli metasestodlar,
• 1- Sparganum: Spirometra sp. plerocercoidi
• 2- Plerocercus: Arkasında kese benzeri yapı bulunan pleroserkoyid şekli, vücudun geri kalan kısmı geri çekilir. Gilquina türlerinde
• 3- Strobilocercoid: Strobilaya sahip sistiserkoyid tipi, sadece Schistotaenia sp.
• 4- Tetrathyridium: sistiserkoyidin modifikasyonu ile oluşmuş, geniş, buruşuk, sert yapılı larva, omurgasız ve bunları yiyen omurgalılarda. Mesocestoides sp.
5- Cysticercus varyasyonları
a) Strobilosercus: Kist içinde bulunan, strobilaya sahip
sistiserk, T.taeniformis
b) Coenurus: Kese içinde germinal epitelden türeyen çok sayıda protoskoleks invagine
• Her biri bağımsız birer kese içine invagine olmuş sap gibi (T.multiceps).
c) Uniloküler hidatid:
• Binlerce protoskoleks içerir, nadiren steril
• İçinde doğurucu kistten iç tomurcuklanmayla oluşmuş ve çok sayıda protoskoleks ve kistler
• Dış tomurcuklanma nadir
• Yeni oluşan keseler, kız keseler
• Bu keseler çok büyür ve litrelerce sıvı
• Bazen protoskoleksler kist duvarından koparak kist içindeki sıvının tabanına düşer, serbest bulunur (hidatid kumu)
• Sadece Echinococcus cinsinde
KIST HİDATİD-K
d) Multilokuler (alveoler) hidatid: E.multilocularis
• İç içe geçmiş, sınırları belirsiz, çok sayıda kist kapsayan karmaşık yapı
• İnsan gibi anormal konaklarda çeşitli dokulara yayılarak çok sayıda kist oluşturur.
• Normal konaklarda ise çok sayıda küçük cep benzeri boşluklar taşıyan keselerden oluşan karmaşık kese olup, içinde protoskoleksler
SON KONAKTA GELİŞİM
• Genç sestod ince bağ.a ulaşınca,
• Bağırsak enzimleri, safra salgısı, CO2, vb. uyarılarla kistten çıkar, evagine olur, büyür, erginleşir.
• H.diminuta’da kist duvarı önce tripsin, sonra pepsinle açılır. Ancak az sayıda kist safra tuzlarıyla açılabilir.
• Parazitin konak özgüllüğünde safra tuzları önemli.
• E.granulosus protoskoleksleri deoksikolik asit varlığında erir ve deoksikolik asitten zengin tavşan ve koyun safraları aynı etkiyi gösterir.
• E.granulosus, normal konağı köpek ve tilkilerde safrada deoksikolik asit çok az, bu yüzden protoskoleksler erimez
STROBİLAR BÜYÜME
• Larva büyüklüğü,
• Parazit ve konak türü, konağın beslenme şekli, diğer parazitlerin varlığı, immun sistem, konak bağırsağınının durumu (yangı vb.), gibi birçok faktöre bağlı
• İdeal koşullarda bazı türler çok büyür.
• H.diminuta ağırlığı 15-16 günde 1.8x106 artar.
• Bu kadar hızlı büyüme, çok güçlü şekilde organize edilir ve parazitin gelişiminde herhangi bir normal dışı sapma olmaz.
PARAZİTİN BÜYÜMESİ
• Konak beslenmesi, besinlerin k.hidrat içeriğine bağlı
• H.diminuta fazla k.hidrata (Glukoz olarak) ihtiyaç duyar
• Tegumentden biraz galaktoz, monosakkarit, disakkarit emer.
• İdeal büyüme için; konak besinlerinde k.hidrat olmalı ve bağırsakta glukoza parçalanmalı
• Eğer glukoz serbest değil veya sukroz gibi, disakkarit içeriyorsa bu durum parazit için uygun değil
• Konak bağırsak mukozasıyla yarışa girmek zorunda,
• bu durumda konak bağırsağının fizyolojik durumu değişir ve parazit az büyür.
• Bağırsaktaki diğer parazitler olumsuz etkili, kalabalık etkisi
• Bu durum konağın taşıma kapasitesine bağlı
Sonuç olarak
• Toplam parazit miktarı ve üretilen yumurta miktarı konak için azami ne ise değişmez,
• Parazit sayısı artsa bile bunların toplam ağırlığı ve yapacağı yumurta sayısı konağın taşıyacağı kapasiteyi geçmez, aynı kalır.
• Kalabalık etkisinden biyolojik kontrolde yararlanılır.
• Parazitler konağın k.hidratlarına karşı bireysel olarak yarışır.
• Bu yarış parazitlerde büyüme ve hücre üremesini fazla etkilemez
• Parazitler diğer parazitlerin gelişimini etkileyen salgı yapar.
• Parazit azami büyüklüğe ulaşınca büyüme yavaşlar
• Sadece konak tarafından parçalanan veya dışarı atılan halka kadar yeni halka oluşur
• Bazı türler (H.nana), belli bir zaman sonra konak tarafından atılmasına karşın, bazı türler konağın ömrü boyunca kalır.
• T.saginata insanda 30 yıldan fazla,
• H.diminuta ratın ömrü boyunca yaşar.
parazitler ölümsüz
• Konakta yaşayan bir şeritten üreyici bölgeler alınarak başka konağa cerrahi olarak aktarılsa yaşar ve bu işlem 14 yıl boyunca tekrarlanır.
METABOLİZMA, BESİN ALIMI
• Tüm moleküller tegumentden emilir.
• Absorbsiyon mekanizması, aktif transport, ayarlanmış diffuzyon, pasif diffuzyon şeklinde
• Pinositoz bazen
• Schistocephalus, Ligula pleroserkoyitleri ile T.crassiceps sistiserkleri pinositoz yapar
• Enerji için en önemli kaynak glukoz
• Çoğu k.hidrat olarak glukoz ve galaktozu absorbe eder
• Bazıları monosakkarit ve disakkaritleri absorbe edebilir, ancak sadece glukoz ve galaktoz kullanılır
• Galaktoz glikojene dönüştürülür, fakat bu glikojen sentezi için yeterli değil
• Glukoz alımı sodyum pompası ile birleştirilir,
• H.diminuta’da glukoz depolama sodyuma bağlı
• Aminoasitler de depo edilir.
• Parazitten aminoasit çıkarımı ortamdaki diğer aminoasitlerin varlığına bağlı
• Bu yüzden parazit eğer aminoasit yönünden fakirse derhal bağırsaklardan aminoasit alarak, ortamla dengeye gelir.
• Purin ve pirimidinlerin absorbsiyonu diffuzyonla kolaylaşır
• Lipidlerin emilim mekanizması bilinmiyor
• diffuzyon (?)
• Yağ asitleri, monogliserid ve sterollerin emilimi, eğer bunlar safra tuzlarıyla miseller solüsyon haline gelmişse hızlı ve kolay olur.
• Vitaminlerle ilgili bilgi sınırlı
• Helmintlerin in vitro kültürü zor
• Konaklar veya in vitro ortamda vitamin eksikliği oluşturulunca çok az duyarlı
• konaklarda vitamin eksikliğine bağlı bozukluk oluşursa dolaylı yoldan paraziti etkiler.
ENERJİ METABOLİZMASI
• Enerji, oksijenli ortamda dahi anaerobik yolla
• Oksijenin görevi bilinmiyor
• Memelilerdeki elektron taşıma sistemi bazı sestodlarda var, ancak klasik zincir önemsiz
• En büyük pay “o tipi sitokrom sistem”
• Sistemdeki bu fark, aneorobik metabolizmaya uyarmayla oluşmuş
• Oksidazda, son olarak elektronlar şartların aerobik veya anaerobik olup olmamasına göre fumarate veya oksijene taşınır ve son ürün olarak birincisinde süccinate veya hidrojen peroksit oluşur.
• Hidrojen peroksit toksik düzeye çıkmadan peroksidaz tarafından parçalanır.
• Anaerobik şartlar altında oluşan succinat, (aerobik şartlar olsa bile) bu yolla atılır
• Krebs (tricarboxylic asit) siklusu, ergin sestodlarda önemsiz
• ancak glukoz karbonlarının önemli miktarı larvalarda krebs siklusuna gider.
• Echinoccus protoskolekslerinin kullandığı k.hidratların % 40’ı krebs siklusuna gider,
• Schistocephalus solidus pleroserkoyitlerince kullanılan glikojenin yalnız % 22’si salgılanan asitlerce sağlanır.
• Fosfogulukonat yolu da görülür, ancak glikolizise göre önemsiz
• Erginlerde enerji üretiminde Embden-Meyerhof düzeni, glikolizis ve bazı mitokondriyal reaksiyonlar rol oynar.
• Sestodlar yağ ve yağ asitlerini az parçalar,
• Kuru ağırlığın %20-50’si glikojen depolar
• Depo glikojen, yedek depo görevi yapar.
• H.diminuta, konak aç kalınca, ilk 24 saatte depoladığı glikojenin % 60’nı kullanır, % 20 sini ertesi güne bırakır.
• Eğer konak tekrar beslenir ve ortam glukozdan zengin hale gelirse, parazit derhal yedek deposunu doldurur
• Tüm reaksiyonlar Oksijenin az olduğu bağırsakta k.hidratlardan azami enerji elde etmek
• Bu yüzden parazitler asit salgısı yapar ve paraziti konağın sindirim enzimlerinden korur
• Sestodlar yağ ve proteinlerden enerji sağlayamaz
• H.diminuta yalnızca 4 aminoasiti kısmen parçalar
• Yağlar ne işe yarar ?
• Yağ miktarı parazitin kuru ağırlığının % 20’si kadar, gebe halkalarda % 30
• Yağlar zararsız olup, parazit için zararlı metabolik artıklar yerine tutulur ve halkalarla birlikte bunlar da atılır
• H.diminuta’da nitrojenli besinlerin metabolik artığı olarak fazla miktarda amonyak, -amino nitrojen ve üre görülür
SENTEZ METABOLIZMASı
• Protein ve nükleik asit sentezi yok.
• İhtiyaç duyulan aminoasitler, purin, pirimidin ve nükleosidler ortamdan emilir ve kendi protein ve nükleik asitlerine dönüştürülür.
• Moniezia, lipid sentezleme yeteneği zayıf, çift bağlı yağ asitlerini absorbe edemez
• H.diminuta monogiliseridleri absorbe edip sonra hidrolize eder ve yeniden sentezleyerek trigliseridlere dönüştürür.
• Yağ asitleri en fazla 16 karbonlu yağ asitlerine dönüşür.
• Diphyllobothrium mansonoides, H.microstoma yağ asitlerini sentezler
METABOLİTLERİN HORMONAL ETKİSİ
• Sestodlardaki bazı maddeler konağı etkiler ve bazıları konak hormonlarını taklit eder.
• Ligula pleroserkoyitiyle enfekte balıklarda gonadlar gelişmez ve döl veremez.
• Hipofizden salgılanan gonadotropin salgısı baskılanır
• Spirometra mansonoides pleroserkoyiti human growt factor (hGF) benzeri, pleroserkoit growt factor (PGF) salgılar.
• PGF, hGF’den köken alan bir gen, parazitlerin evrimi sırasında insanlardan alınmış, farklılaşmış
• Bu faktörün parazit için yaptığı iş bilinmiyor
• Parazit immünite açısından konakla çok sıkı ilişkide
SıNıFLANDıRMA
• Memeli, kanatlı, balık, sindirim sistemi, safra kanalları,
• Nadiren omurgasızlar
• Larvalar omurgalı / omurgasız
• 19 takım, 72 aile, 833 cins, 5000 tür, (her yıl 100 yeni tür ekleniyor), tahmin 20 bin tür
• En çok Cyclophyllidea (% 50, 437 cins, 3034 tür)
• 2. kalabalık grup
Onchoproteocephalidea
79 cins, 562 tür)
MEVCUT TAKIMLAR
Cestodaria
Amphilinidea, Gyrocotylidea
Eucestoda
• Caryophyllidea, Cyclophyllidea, Diphyllidea,
• Haplobothriidea, Lecanicephalidea. Litobothriidea,
• Nippotaeniidea, Onchoproteocephalidea
• Phyllobothriidea, Proteocephalidea, Pseudophyllidea,
Rhinebothriidea, Spathebothriidea,
• Tetrabothriidea, Tetraphyllidea, Trypanorhyncha
ALTSINIF: CESTODARİA
• Vücut tek parça (Monozoik)
• Tek genital organ takımı
• Skoleks yok, bazen küçük proboscis
• Vücudun arkası basit, yuvarlak, bazen rozet benzeri veya uzun ince silindir şeklinde
• Gen.delik arka uca yakın
• Testisler bir çift, ovaryum önü ve lateralde
• Ovaryum arka kısımda
• Vit.bezler folliküler ve lateralde
• Uterus N harfi şeklinde veya lobuler
• Uterus deliği ön uca yakın.
• Amphilinidae, Gyrocotylidae
AMPHİLİNİDAE
Küçük grup, 6 cins, sekiz tür Amphilina, Austramphilina, Gephyrolina, Gigantolina, Nesolecithus, Schizochoerus
GYROCOTYLİDAE
• Balık bağırsaklarında yaşar
• Arka tutunma organı rozet
şeklinde, Gyrocotyl, 10 tür
• Gyrocotyl urna
SINIFALTI: EUCESTODA
• Caryophyllidea, Spathebothridea hariç
polizoik (çok halkalı)
• Her halkada bir - fazla gen.organ tak.
• Skoleks mevcut
• Kabuklu embriyo 6 çengelli
• Balık, sürüngen, amfibi, kanatlı, memeli
TAKIM: CARYOPHYLLİDEA
• Skoleks değişken, yüzeysel yarık / odakcık, yüzeysel bothria
• Monozoik (halkasız),
• Gen.delik ventral, ortada, testis çok, vit.bezler folliküler, lateralde /dağılmış halde
• Uterus kıvrık, ortada, boru gibi,
• Teleost balıklar, 121 tür
• Caryophyllidae, Balanotaenidae, Lytocestidae, Capingentidae
TAKIM: SPATHEBOTHRİİDEA
• Skoleks zayıf, huni şeklinde apikal organ veya 1-2 fincan benzeri organ taşır.
• Halkalar arası ayrılma yok, içten ayrılır.
• Gen.delik ve uterus deliği ventralde ya da biri dorsal diğeri ventralde
• Testisler yanlarda bant şeklinde, ovaryum dallı
• Vit.bezler folliküler, yanlarda veya vücuda dağılmış durumda, uterus kıvrımlı
• Teleost balıklar; Cyathocephalidae, Spathebothriidae, Bothrimonidae
TAKIM: TRYPANORHYNCHA
• Skoleks uzun, 2-4 bothridia ve çengelli 4 tentakül
• Boyun var/ yok, strobila apolitic/ anapolitic , genital delik lateralde, nadiren ventralde,
• Testis çok sayıda, ovaryum posteriorda,
• Vit.bezler folliküler, dış kısma yakın ve diğer genital organları kuşatır
• Uterus deliği var/ yok
• Dasyrhynchiidae, Gilquinidae, Heaptoxylidae, Otobothridae, Paranybeliniidae, Pterobothriidae, Tentaculariidae, Mixodigmatidae, Rhinoptericolidae,vb.
TAKIM: PSEUDOPHYLLIDEA
• Skolekste 2 botria, Boyun var / yok,
• strobila değişken, Halkalar anapolitic
• Gen.delik lateral, dorsal veya ventralde
• Testis çok sayıda, Ovaryum posteriorda
• Vit.bezler folliküler, nadiren lateralde
• Uterus deliği mevcut, dorsal veya ventralde
• Yum. Kapaklı, coracidium içerir.
• Balık, amfibi, sürüngen, kanatlı, memeli
• Bothriocephalidae, Diphyllobothridae, Amphicotylidae, Echinophallidae, Haplobothriidae, Parabothriocephalidae, Triaenophoridae, vb.
TAKIM: LECANİCEPHALİDEA
• Skoleks transversal bir yarıkla 2 bölüme ayrılır, ön bölüm silahsız tentaküller içerir.
• Bu kısım posteriyor bölüm tarafından geri çekilir ve çekmen benzeri geniş bir yapı oluşturur.
• Arka bölüm genelde 4 çekmenli
• Boyun var / yok
• Testisler çok sayıda, ovaryum arkada
• Vit.bezler folliküler, lateralde / halkayı kuşatır şekilde
• Uterus deliği mevcut.
• Köpek balıkları;
• Lecanicephalidae,
• Balanobothridae, vb.
TAKIM: APORİDEA
• Skolekste basit çekmen / yarık
• Rostellum var
• Halkalar arası daralma yok,
• Halkaların ayrımı belirsiz, içten ayrılır
• Gen.kanal, sirrus, ootip ve mehlis bezinin deliği yok
• Hermafrodit, nadiren ayrı cinsiyetli
• Vit.bezler ovaryum hücreleriyle karışık
• Kazgiller
• Fam: Nematoparataeniidae
• Apora, Gastrotaenia, Nematoparataenia
TAKIM: TETRAPHYLLİDEA
• Skoleks değişken, bazen önde çekmen benzeri yapı
• Bazen botridia, çengel, diken, çekmen
• Halkalar hiperapolitik
• Hermafrodit, nadiren ayrı cinsiyetli
• Genital delik lateralde, nadiren posteriorda
• Testis çok sayıda, Ovaryum posteriorda,
• Vit.bezler folliküler, lateralde iç kısımda
• Uterus deliği var/ yok.
• Elasmobranchii, Köpek bal., vatoz,
• Fam: Onchobothridae, Trilocularidae, Phyllobothriidae,
TAKIM: DIOECOTAENİİDEA
• Tamamı ayrı cinsiyetli
• Dişi, erkekten uzun
• Skoleks bothridialarla bölünmüş
• Elasmobranchlar (yassı solungaçlılar), köpek bal. Vatoz, parazitleri
• Fam: Dioecotaeniidae
• Cins; Dioecotaenia
TAKIM: DİPHYLLİDEA
• Skoleks pedunküllü-pedunkulsüz,
• Kaşık benzeri 2 bothridia, üzerleri dikenli.
• Skoleksde belirsiz apikal organ veya T şeklinde dorsal ve ventral dikenler taşıyan geniş rostellum
• Strobila silindirik
• Gen.delik arkada, ortada, ventralde
• Testis çok sayıda, önde. Ovaryum arkada
• Vit.bezler foliküler,
• Uterus deliği yok. Uterus tubular, kesemsi
• Yassı sol. (Elasmobranchii), Köpek bal., vatoz
• Fam: Echinobothriidae, Ditrachybothriidae
Macrobothrium sp.
Echinobothrium sp.
TAKIM:
LİTOBOTHRİDA
• Skoleks tek, gelişmiş apikal çekmen taşır.
• Ön halkalar modifiye, Boyun yok
• Çok halkalı,
• Her halkada tek gen. organ takımı
• Apolitik / anapolitik
• Testis çok sayıda, önde
• Gen.delik lateralde, Ovaryum 2-4 loblu, arkada
• Vit.bezler foliküler, paranşimde dairesel şekilde
• Yassı solungaçlılar (Elasmobranchiie), köpek bal., vatoz, vs.
• Fam: Litobothridae (Litobothrium )
TAKIM: PROTEOCEPHALATA
• Skoleks 4 çekmenli, sıklıkla apikal organ ve bazen silahlı rostellum
• Boyun genellikle var
• Gen.delik lateralde
• Testis çok sayıda, Ovaryum posteriorda
• Vit.bezler folliküler, genellikle lateralde
• Uterus deliği var/yok
• Balık, sürüngen, amfibi
• Fam: Proteocephalidae, Monticellidae
TAKIM: CYCLOPHYLLİDEA
• Skoleks 4 çekmenli,
• Rostellum var/yok, varsa silahlı / silahsız
• Boyun var / yok, segmentasyon belirgin
• Vit.bez kompakt, tek (Mesocestoidae’de çift) ovaryum arkasında (Tetrabothriidae ovaryum önü)
• Uterus deliği yok
• Amfibi, sürüngen, kanatlı, memeli
• Fam: Anoplocephalidae, Davaineidae, Dilepididae, Hymenolepididae, Mesocestoidae, Taenidae, Amabiliidae, Catenotaeniidae, Dioecocestidae, Diploposthidae, Nematotaeniidae, Tetrabothriidae, Triplanotaeniidae, vb.
TAKIM: NİPPOTAENİDEA
• Skoleks küçük, ön uçta, tek ve basit çekmen taşır
• Boyun kısa / yok, Strobila küçük.
• Halkalarda tek gen.organ takımı
• Genital delik lateralde
• Testisler önde. Ovaryum arkada
• Vit.bez tek, kompakt, testis -ovaryum arasında
• Teleost balıklar
• Fam: Nippotaeniidae
TAKSONOMI
• Gyrocotylidea. Tümbaşlı (Holocephalan) balıklar (Chimaeriformes). 1
aile (Gyrocotylidae), 2 cins, 10 tür
• Amphilinidea. Balık, kaplumbağa, 2 aile (Amphilinidae,
Schizochoeridae), 6 cins, 8 tür
• Caryophyllidea. Balıklar, 4 aile (Balanotaeniidae, Caryophyllaeidae,
Capingentidae, Lytocestidae), 45 cins 140 tür
• Pseudophyllidea. Balık, sürüngen, ampfibi, kanatlı, memeli 6 aile
(Bothriocephalidae, Philobythiidae, Echinophallidae, Triaenophoridae,
Diphyllobothriidae, Cephalochlamydidae), 60 cins, 280 tür
• Spathebothriidea. Balık, 2 aile (Spathebothriidae, Acrobothriidae),
beş cins, 7 tür.
• Haplobothriidea. Balık, 1 aile (Haplobothriidae), 1 cins, 2 tür
• Diphyllidea. Balık, 3 aile (Echinobothriidae, Macrobothriidae,
Ditrachybothriidae), 3 cins, 35 tür
• Trypanorhyncha. Balık, 19 aile, 50 cins, 350 tür (Tentaculariidae,
Paranybeliniidae, Hepatoxylidae, Sphyriocephalidae,
Tetrarhynchobothriidae, Eutetrarhynchidae, Gilquiniidae,
Shirleyrhynchidae, Otobothriidae, Rhinoptericolidae, Pterobothriidae,
Grillotiidae, Molicolidae, Lacistorhynchidae, Dasyrhynchidae,
Hornelliellidae, Mustelicolidae, Gymnorhynchidae, Mixodigmatidae)
• Tetraphyllidea. Balık, 7 aile, 60 cins, 800 tür. (Cathetocephalidae,
Disculicipitidae, Prosobothriidae, Dioecotaeniidae, Onchobothriidae,
Phyllobothriidae, Chimaerocestidae),
• Lecanicephalidea. Kıkırdaklı balıklar, 4 aile (Polypocephalidae,
Anteroporidae, Tetragonocephalidae, Lecanicephalidae), 12 cins, 45
tür
• Litobothriidea. Köpek bal. Tek aile (Litobothriidae), 1 cins, 8 tür
• Proteocephalidea. Balık, amfibi, sürüngen, 2 aile (Proteocephalidae,
Monticelliidae), 50 cins, 320 tür.
• Nippotaeniidea. Tatlı su balıkları, 1 aile (Nippotaeniidae), 2 cins, 6
tür
• Tetrabothriidea. Su kuşları, memeliler, 1 aile (Tetrabothriidae), 6
cins, 50 tür
• Cyclophyllidea. Kanatlı, memeli, sürüngen, amfibi, 18 aile
(Mesocestoididae, Anoplocephalidae, Linstowiidae,
Inermicapsiferidae, Thysanosomatidae, Catenotaeniidae,
Nematotaeniidae, Progynotaeniidae, Acoleidae, Dioecocestidae,
Amabiliidae, Davaineidae, Dilepididae, Dipylidiidae,
Hymenolepididae, Paruterinidae, Metadilepididae, Taeniidae), 380
cins, 3,100 tür
ANOPLOCEPHALİDAE
• Uterus transversal kanallardan oluşan ağ şeklinde
• Skolekste rostellum yok
• AK Oribatidae akarlar
• Anoplocephala
• Paranoplocephala
• Moniezia
• Cittotaenia
• Bertiella
ANOPLOCEPHALA PERFOLIATA
• Tektırnaklı, ince - kalın bağ. son kısım
• Türkiye, dünya, Atlar yaygın
• Ergin 5-8 cm, 1-2 cm geniş
• Skoleks 2-3 mm, her çekmen arkasında çıplak gözle görülen küpeler
• Halkalar uzunluğundan daha geniş
• Her halkada tek gen.organ takımı
• Gebe halkada uterus halkayı doldurur, kese benzeri, loplu
• Yum. 65x80 m, onkosferi kuşatan armudumsu yapının uçları birbiriyle kesişir, Dışkıda üçgenimsi
A.MAGNA
• İ.bağ. özellikle jejunum, nadiren mide
• 80 cm, genişlik 2.5 cm
• Skoleks A.perfoliata’dan büyük, 4-6
mm, küpe yok
• Yum. küçük (50x60 m) ve armut
biçimli yapının kolları daha kısa
• Yumurta ayrımı zor, Çapı 70 um,
onkosfer çapı 15 um den büyükse
A.perfoliata, çapı 70 um ve onkos-fer
çapı 15 um den küçükse A.magna
PARANOPLOCEPHALA MAMILLANA
• İ.bağ. - bazen mide
• Atların cüce şeridi, 6-50 mm uzun,
4-6 mm geniş
• Skoleks küçük, çekmenler yarık
şeklinde
• Küpe yok
• Yum. 51x37 m çapında, armut
benzeri yapının kolları kısa, birbirine
ulaşmaz.
YAŞAM ÇEMBERI
• AK Oribatidae akarlar
• A.perfoliata Scheloribates, Galumna,
Achieria spp., vb
• A.magna, Scheloribates spp.
• P.mamillana, Galumna obvius,
Allogalumna longipluma
• akarda 2-4 ayda cysticercoid
• PPS 4-6 hafta
PATOJENITE
• Hafif enfeksiyonlar belirtisiz,
• Ağır enf. bağırsaklarda çeşitli lezyonlar, sindirim bozuklukları, nadiren ölüm
• Bazen bağırsaklarda ödem, granulamatöz bozukluklar, ileosekal delikte tıkanma
• En patojen A.magna, kataral-hemorajik enteritis
• P.mamillana az patojen
Sağaltım
• Mebendazole (15-20 mg/kg),
• Bithionol (7 mg/kg),
• Niclosamide (100-300 mg/kg)
MONIEZIA EXPANSA
• Tüm dünya, koyun, keçi, sığır, i.bağ
• Uzunluk 6 m, genişlik 1.6 cm
• Skoleks 0.4-0.8 mm, çekmenler belirgin
• Rostellum, çengel yok
• Halkalar uzunluğuna göre daha geniş
• Her halkada 2 genital organ tak.
• Ovaryum, vit.bezler her iki yanda yüzük şeklinde
• Boşaltım kanalları halka kenarına yakın
• Testisler boş.kanalları arasında, halka boyunca dağılmış
• İnterproglattidal bez 12-20, yuvarlak, halka boyunca
• Yum. 56-67 m, üçgen, dörtgen, onkosferi kuşatan armudi yapı
M.BENEDENI
• Tüm ruminantlar
• Sığır, yaygın
• Halkalar daha geniş (2.6 cm)
• Halkalar arası bezler, ortada
kısa, devamlı çizgi şeklinde,
M.PALLIDA
• Ender görülür, Güney Afrika
• At, ince bağ.
• Morfolojisi M.benedeni’ye benzer.
• 2 genital organ tak.
• Uzunluk 138 cm, genişlik 2 cm
M.babai, M.govindae, M.varudensis, vb. yeni türler koyun, keçilerde
tanımlanmış.
YAŞAM ÇEMBERI
• Dışkıyla halka / yumurta
• AK Galumna, Oribatula, Pelorbates,
Scheloribates, Scutovertex, Zygoribatula ve
diğer Oribatid akarlar, 4 ayda cysticercoid
• Gevişenler enfekte akarları yiyerek enfekte
• PPS 37-40 gün
• AK’lara bağlı olarak mevsimsel aktivite
• Özellikle gençlerde, ilkbaharda yaygın
• 6 haftalık kuzularda bile enfeksiyon
BIYOLOJI
PATOJENITE
• 6 aydan küçük kuzu, oğlak, danalarda önemli
• Gençlerde bağ. lezyonları, ishal, zayıflama, verimlerde
düşme, gelişme geriliği
• Bazen bağırsak tıkanması, ölüm
• Yaşlı hayvanlarda seyrek
• Ağır olgularda kuzularda sinirsel belirti ve
enterotoksemi
• Sinirsel belirti nedeni, parazitlerin salgıları
TANı
• Dışkı ve perianal bölgede
pirinç tanesi şeklinde gebe
halka
• Halka ezilerek mikroskopta
yumurta
• Dışkı muayenesi
SAĞALTıM
• Praziquantel (15 mg/kg), Albendazole (10 mg/kg),
Fenbendazole (5 mg/kg), Cambendazole (20 mg/kg),
Oxfendazole (5 mg/kg), Oxfendazol 5 mg/kg,
Bunamidine hydroxynaphtoate (20-25 mg/kg),
Dichlorophene (100 mg/kg), Resorantel (65 mg/kg),
Niclosamide (75-150 mg/kg)
• Korunma: İlkbahar sonu ve yaz başında ilaçlama,
6 hafta arayla tekrar
• AK’ların bulunduğu meralar sürülür, sayıları azaltılır
CITTOTAENIA
• C.pectinata (Mosgovaia pectinata): Tavşan,
Türkiye. Skoleks 0.25 mm, boyun var
• C.ctenoides (C.leuckarti): Avrupa, tavşan ince
bağ. Uzunluk 80 cm, genişlik 1 cm
• Skoleks 0.5 mm, Kısa boyunlu
• Halkalar geniş
• 2 genital organ tak.
• Yum. 64 m, armut biçimli aparey var
• C.denticulata : Avrupa, tavşan, Boyun yok
Skoleks 0.3 mm
GELIŞME
• AK Oribatidae (Achipteria,
Allopelops, Cephetus,
Galumna, Scheloribates, vb.)
• C.ctenoides patojen, ağır enf.
sindirim bozuklukları,
zayıflama, ölüm
• Sağaltım, Praziquantel,
Benzimidazol grubu ilaçlar
BERTIELLA STUDERI
• İnsan, maymun, i.bağ
• Uzakdoğu, Asya, Afrika
• Silahsız, halkalar geniş
• Ovaryum ve sirrus halka ortasında
• Yum. 45-50 m, armut şeklinde yapı
• Gebe halkalar zincir şeklinde ayrılır
• AK Oribatid akarlar
• Patojenite düşük
B.MUCRONATA
• Güney Amerika, maymun- insan
• Ergin 15-45 cm
• Her halkada tek genital organ tak
• Genital delik düzensiz, sağ-sol
• Uterus gebe halkalarda enine boru şeklinde
• Yum. 30-60 m, armut biçimli yapı var
• AK Oribatid akarlar
• Patojenite zayıf
THYSANOSOMİDAE
• Gebe halkalarda uterus kaybolur,
• Yerini paruterin organ / yumurta kapsüllerine bırakır.
• Avitellina
• Stilesia
• Thysanosoma
• Thysaniezia
AVITELLINA CENTRIPUNCTATA
• Koyun, keçi, sığır, vb. i.bağ.
• Ergin 3 m, 3 mm geniş
• Skoleks büyük, 1.2-2.5 mm
• Strobila ince, saydam, segmentler silindirik
• Son kısım hariç, halkalara ayrılma belirsiz
• Arka uç yuvarlağımsı
• Her halkada tek genital organ tak.
• Uterus halka ortasında, testisler gruplar halinde boşaltım kanallarının her iki tarafında
• Gebe halkalarda 0.6-1 mm, tek paruterin organ, strobilanın arkasına doğru koyu renkte, ortada çizgi gibi
• Yum. 21x45 m çapında, armut benzeri yapı yok
• Afrika, Asya
• Koyun, A.goughi, A.chalmersi,
• Hindistan, keçi A.tatia
• AK Psocid (kabuk, toz, kitap biti)
akarlar
• Patojenite, sağaltım
• Moniezia gibi
STILESIA HEPATICA
• Afrika, Koyun, keçi, sığır, safra yolları
• Kısa, 20-50 cm, genişlik 2-3 mm
• Skoleks büyük, belirgin 4 çekmen, boyun kısa
• Halkalar kısa, belirgin, Genital organ tek,
• Testisler boşaltım kanalları, her iki tarafta
• her biri 30 yumurta taşıyan 2 paruterin organ
• Yum. 26x16-29 m, armut benzeri yapı yok
• AK Oribatidae
• Hafif Patojen, safra kan.da tıkanma, kalınlaşma, hafif siroz
• Parazitli KC’ler imha edilir, ekonomik kayıp
• Sağaltım Praziquantel 15 mg/kg
S.GLOBIPUNCTATA
• Koyun, keçi, sığır, gevişenler
• Kozmopolit, Tükiye
• Ergin 45-60 cm, 2.5 mm geniş
• Halkalar belirsiz
• AK, Oribatid ve psocid akarlar
• Patojen, ağır enfeksiyon ölüm nedeni
• Doudenum-jejunum birleşme yerinde
• Gençler mukozaya yapışır, nodül oluşturur
• Skoleks ve ilk halkalar nodül içinde
• Sağaltım Praziquantel (15 mg/kg)
THYSANOSOMA ACTINOIDES
• Koyun, sığır, geyik, safra, pankreas kan., ince bağ.
• Skoleks büyük, 1.5 mm
• Halkalar kısa, halkaların son kısmında saçakvari yapılar
• Saçaklar strobila arkasına doğru, peşindeki halkayı tamamen kapatır
• Her halkada 2 gen. organ tak.
• Testisler boşaltım kanalları ortasında
• Uterus, tek, kıvrım yapan boru şeklinde,
• Gebe halka, 6-12 yumurta taşıyan yüzlerce paruterin organ
• Yum. 19-27 m, armut benzeri yapı taşımaz
• AK psocid akarlar
• Patojenite, orta
• Safra ve pankreas kanallarında kısmi tıkanma
• Sindirim bozuklukları, zayıflama
• Enfekte KC’ler imha
• Ekonomik kayıp
Sağaltım
• Praziquantel (15 mg/kg)
• Bithionol (200 mg/kg),
• Niclosamid (400-600 mg/kg),
• Cambendazole (100 mg/kg)
THYSANIEZIA OVILLA (HELICTROMETRA
GIARDI)
• Koyun, keçi, sığır, vb. ince bağ. Kozmopolit, Türkiye
• Uzunluk 2 m, genişliği 12 mm, Skoleks 0.6-1.2 mm
• Halkalar kısa, tek (nadiren 2) genital organ tak.
• Testisler boşaltım kanalları lateralinde
• Halka kenarında sirrus kesesi dışa doğru çıkıntılı,
• Bunlar halkaların kenarına düzensiz görüntü verir.
• Yum. 22-25 m, yuvarlağımsı, armut benzeri yapı yok
• Gebe halkalarda yüzlerce (300) paruterin organ
• Paruterin organlar D.caninum kokonlarıyla karışır. T.ovilla’nın paruterin organları kalın, çok katlı, yumurta sayısı daha az,
• D.caninum kokonları ince çeperli ve çok yumurta içerir.
• AK Psocid akarlar
• Oribatid akarlar ?
• Patojenite hafif
• Güney Afrika, sığır
yaygın
• Sağaltım Moniezia gibi
LİNSTOVİDAE
İnermicapsifer madagascariensis
• Kemirici, G..Amerika, Küba insan
• Afrika dışında normal konağı insan
• Skoleks silahsız. Strobila 42 cm
• Ergin halkalar genişçe, merkezi bir ovaryum
• Gebe halkalarda uterus yumurta kapsülleriyle yer değiştirir
• Her kapsül 6-10 yumurta, armut biçimli aygıt yok
• Biyoloji bilinmiyor
İ.cubensis: insan