de magneetkwartaaltijdschrift het roze huis - çavaria Antwerpen

herfst 2012 - september oktober novembervera

ntw

oord

elijk

e ui

tgev

er: L

. Nel

isse

n, D

raak

plaa

ts 1

, 201

8 A

ntw

erpe

n -

ww

w.h

etro

zehu

is.b

e

afgiftekantoor 2100 Deurne 1erkenning P2A6126driemaandelijksjaargang 16

Allemaal lesbischmet Mildred Roethof

Homoseksualiteit in Afrika hoort bij de traditie!

Dubbele verjaardagDe Roze Pen & Holebibib

3

4

8

10

13

14

16

18

22

24

26

28

29

30

33

INHOUD Edito ........................................................................................................

4Provinciale verkiezingen: Wat kan de provincie nog betkenen voor homo’s & transgenders

4Mildred Roethof: Diversiteit onder lesbische vrouwen ..........................................

De Roze Pen: Herkenbare literatuur voor holebi’s en transgenders ......................

Nieuwtjes van de raad van bestuur: .................................................

De Roze Moorden: onopgeloste LGBT-moorden ..........................................

Holebibib: In een mens .............................................................................

4Met Destsetters naar Cyprus ..................................................................

DVD recensies .....................................................................................

4Homoseksueel gedrag in Afrika ............................................................

Info Het Roze Huis ..............................................................................

Holebi 40+: de vereniging voor homo’s boven de 40 ........................................

WorldOutgames ..................................................................................

Coming Out .........................................................................................

Organisaties .........................................................................................

WIN DUO-TICKETS!Sp@tters is een zwembadfeest waar het niet draait om geaardheid, de nieuwste zwemmode of hoe plat of strak je wasbordje is. Het is een fuif in een heerlijk warm bad met populaire dance muziek en koel geserveerde drankjes.

Het evenement vindt ‘s avonds plaats op zaterdag 3 no-vember in zwembad de Tongelreep in Eindhoven. (Antoon Coolenlaan 1 Eindhoven - www.spattersparty.nl) Heb je zin om met z’n tweeën te gaan? De Magneet mag 10 duo-tic-kets weggeven! Deelnemen is simpel: schrijven of mailen.

Schrijf een kaartje naar:Secretariaat – Het Roze Huis – çavaria AntwerpenDraakplaats 12018 Antwerpen

OF stuur een mail naar:wedstrijd@hetrozehuis.be

Vermeld zeker volgende gegevens: jouw naam, voornaam en contactgegevens.* Geef als onderwerp van het kaartje of de mail ‘WEDSTRIJD SPATTERS’ op. Deel-nemen kan tot en met maandag 1 oktober. Veel succes!

*(Persoongegevens worden beschermd volgens de Belgische privacywet, enkel naam en voornaam van de win-naars zullen worden bekendgemaakt. Het volledige wedstrijdreglement is raadpleegbaar op www.hetrozehuis.be

Een transgender krijgt een prominente plaats op de kieslijst van Rood! in Niel, het boekje Plafondmeisje van Fran Bambust krijgt aandacht in Villa Vanthilt en zowel kranten als de populaire ‘boekskes’ brachten afgelopen tijd grote artikels over transgen-ders. Zijn transgenders hip? Zijn de T de nieuwe G(ay)?

Holebi’s waren lang hip in de media. De laatste 15 jaar zijn er dan ook veel ‘holebipremières’ geweest: homohuwelijk, -adoptie, prominente coming-outs, opvallende holebi-evene-menten. Er was veel nieuw voor homo’s, lesbiennes en biseksu-elen. Nu zijn holebi’s niet meer zo nieuw. Jan, we worden zelfs saai en we worden soms wel als klagers bestempeld. De T’s, de transgenders, daarentegen lopen deze tijden hun achterstand in. En dat valt op. Het T-thema is hip.

Hopelijk kunnen de T’s enkele hordes overslaan die de G’s hebben moet ondergaan: de G als gimmick, de G als typetje, de G als marketingtroef, de G als probleemgeval. Dat laatste zijn we nog wel wat vaak op televisie. Programma’s als Uit de kast, Franky Bomans in de soap Thuis of FC Gay over homo’s in het Nederlands voetbal tonen holebi’s in probleemsituaties. Zonder daar de ogen voor te sluiten, mag het ‘gay’ (vrolijke) aspect van homo-zijn ook wel in beeld komen.

Media hebben de T nu ontdekt, tijd om het T-zijn in alle aspec-ten te tonen. Ja, het is moeilijk en hard om een ontluikend trans-gender te zijn. Maar ook transgenders hebben een leven buiten die uitdagingen. Moge de ontdekking van de T een positieve stimulans geven aan huidige en toekomstige transgenders.Laten we echter niet alleen de media de schuld geven. Ook ‘gewone’ holebi’s hebben de transgenders ontdekt. Niet voor niets heet de Holebifederatie nu çavaria. De clichés over T’s die we lezen in de krant en zien op televisie, onderhouden we zelf. Bewust of onbewust.

Transgenders waren er al voor de hype, zijn er tijdens de hype en zullen er nog steeds zijn na de hype. Dat mogen we niet vergeten.

Timothy Junes

de magneetDe Magneet is een uitgave van

vzw Het Roze Huis - çavaria Antwerpen. Het tijdschrift

verschijnt om de drie maanden en richt zich tot de holebi- en transgendergemeenschap, de

bezoek(st)ers van Café Den Draak en alle sympathisanten.

Hoofdredactie: Timothy Junes & Dennis De Roover

magneet@hetrozehuis.be

Eindredactie: Frank Gout,

frank.gout@hetrozehuis.be

Redactiemedewerkers: Denis Bouwen,

Dirk Clotman, Sanne Hosteaux, Inge Wallaert, Marc Daems,

Dennis De Roover, Timothy Junes, Chloé Lenaerts, Ramses Noffels,

Tuur Van Hove, Hendrik De Clerck

Vormgeving: Werner Gabriëls,

werner.gabriels@hetrozehuis.be

Illustratie (De Roze Groentjes en cartoons):

Bob Torfs & Ludwig De Vocht

Abonnementen: Thuisabonnement De Magneet

(12 euro per jaar): Bel ons secretariaat via 03 288 00 84 of e-mail naar secretariaat@hetrozehuis.be.

Je kunt het abonnementsgeld van 12 euro overschrijven naar het

rekeningnummer BE 95 0013 5550 3258 (IBAN); GEBA BE BB (BIC) van vzw Het Roze Huis - çavaria Antwerpen, met de vermelding

‘abonnement De Magneet’.

Advertenties: afspraken over adverteren in De

Magneet 03 288 00 84 of e-mail naar adverteren@hetrozehuis.be.

Correspondentieadres: De Magneet - hoofdredactie

Het Roze Huis - çavaria Antwerpen Draakplaats 1 - 2018 Antwerpen

magneet@hetrozehuis.be

Wilt u iemand uit onze redactie e-mailen?

voornaam.naam@hetrozehuis.be.

De redactie dankt alle occasionele medewerk(st)ers en de leveranciers van beeldmateriaal en iedereen die

meewerkt aan de verzending van harte voor hun bijdrage tot De Magneet. Wie een vlotte pen heeft en wil meewerken

aan De Magneet, kan contact op nemen met de hoofdredactie.

EditoIs T de nieuwe G?

de magneet - 3

is lijsttrekker voor Groen bij de provinciale verkiezingen in het kiesdistrict Antwerpen-Zwijndrecht. De groene partij heeft nog nooit mee bestuurd in de provincie waar tot nu de traditionele partijen de meerder-heid vormen. “We hebben zeker wel de ambitie om de provincie mee te besturen”, stelt de politicus.

Onderwijs is één van Tom Caals’ beleids-domeinen. Hij meent dat de provincie nog stappen kan ondernemen om het welzijn van holebi’s en transgenders in het onder-wijs te verbeteren: “de provincie is inrich-tende macht van verschillende scholen in zowel beroeps-, technisch- en algemeen secundair onderwijs. Ze is ook actief in het hoger onderwijs en het volwasse-nenonderwijs. Die scholen worden aan-gestuurd door de dienst Onderwijs: via die weg kunnen we aandacht vragen voor de noden van holebi’s en transgenders. Daarnaast heeft de provincie ook een onderwijsflankerend beleid, een beleid dat zich richt tot alle scholen, los van wie de inrichtende macht is. Dit gaat meestal via projectsubsidies. Er worden projecten rond verschillende thema’s georganiseerd: bijvoorbeeld rond het stimuleren van de keuze van meisjes voor technische richtin-gen, of het beter verstaanbaar maken van het conflict tussen joden en Palestijnen bij leerlingen. Het thema holebi’s en trans-genders komt in de projecten momenteel niet aan bod.”

In haar memorandum vraagt Het Roze Huis – çavaria Antwerpen meer aan-dacht voor het onderwerp mentale en seksuele gezondheid. Aandacht voor diverse relatievormen, coming-out en zelfmoordpreventie op school, alsook het gebruik van voorbehoedsmiddelen bevorderen, vormen aanbevelingen. Het groene provincieraadslid ziet mogelijk-heden om deze thema’s beter aan bod te laten komen: “het Provinciaal Onderwijs Vlaanderen overkoepelt het provinciaal onderwijs in Vlaanderen en is daardoor ook een gesprekspartner van het Vlaamse beleid zoals het vrije onderwijs en het Gemeenschapsonderwijs. Daar kunnen we pleiten voor duidelijkere eindtermen op vlak van seksuele voorlichting in het onderwijs. Ik onderhandel momenteel mee de fusie tussen de Plantijn Hogeschool en de Artesis Hogeschool. De lerarenoplei-ding zal in die gefusioneerde hogeschool sterk worden gepromoot. Er is een scho-lengroei nodig in Antwerpen en hopelijk zullen de komende jaren veel jongeren

kiezen voor een lerarenopleiding. Het is dus zeker belangrijk om de onderwerpen die belangrijk zijn voor het welzijn van holebi’s en transgenders op die nieuwe hogeschool te verankeren in het leerplan.”

“Er wordt vandaag in de provincieraad alleen gesproken over Het Roze Huis als het over de subsidies gaat in het welzijns-beleid,” betreurt Tom Caals, “maar de provincie heeft ook een dienst Gelijke Kansen en bij dat beleid worden jullie amper betrokken. Nochtans sluit de struc-tuur van Het Roze Huis naadloos aan bij die van de provincie, wat van jullie organi-satie een geschikte beleidspartner maakt. Jullie krijgen wel werkingsmiddelen, maar er is toch geen structureel overleg, wat bij andere middenveldorganisaties wel gebeurt. De gevolgen zijn zichtbaar: als je alleen nog maar het onderdeel gelijke kan-sen op de website van provincie bekijkt, staat daar niets te lezen over holebi’s en transgenders. Dat kan beter! Ik kijk uit naar het moment dat de provincie inhou-delijk sterker gaat samenwerken met Het Roze Huis – çavaria Antwerpen.”

4 - de magneet

Provinciale verkiezingen: ook voor u!Wat kan de provincie nog betekenen voor holebi’s en transgenders?

Tom Caals: “In de provinciale onderwijskoepel kunnen we pleiten voor duidelijkere eindtermen

op vlak van seksuele voorlichting”

Haat het of heb het lief: op zondag 14 oktober trekken we naar de stembus voor de lokale verkiezingen. We stemmen niet alleen voor gemeente- en stads-districtraad, maar ook voor de provincieraad. En die provincie voert ook een beleid dat holebi’s en transgen-ders aanbelangt! U en ik dus. We pluisden uit wat de provincie voor ons nog kan betekenen...

De provincie is onbekend en onbemind bij velen. Toch heeft de provincie een rechtstreekse en onrechtstreekse invloed op ons dagelijkse leven. Ze is actief in tal van beleidsdomeinen: onderwijs, sport, gelijke kansen en welzijn, om er maar een paar te noemen.

Het provinciale beleid kan holebi’s en transgenders ook ondersteunen. Het Roze Huis – çavaria schreef een document met die wetenschap in het achterhoofd: een memorandum. In de tekst doet onze organisatie beleidssuggesties aan de politici die de komende zes jaar in de pro-vincieraad zitting zullen hebben. Wat kunnen zij doen voor een holebi- en transgendervriendelijker beleid? En welke rol wil Het Roze Huis – çavaria Antwerpen spelen als beleidspartner in de provincie? Het komt allemaal aan bod in het memorandum.

We stuurden vier politici het memorandum op en vroegen hen de tekst aandachtig te lezen. Op die manier hebben we de politici aan het denken gezet. Wat kan de provincie nog betekenen voor holebi’s en transgenders? Tom Caals (Groen), Marc Wellens (CD&V), Inge Michielsen (Open Vld) en Wendy van Dorst (sp.a) geven elk hun eigen antwoord.

Tom Caals

is kandidaat bij de provinciale verkie-zingen voor Open Vld. Ze staat op de tweede plaats in het kiesdistrict Antwerpen-Zwijndrecht. De politica is lid van de provincieraad sinds 2000. Haar beleidsdomeinen zijn sport, patrimonium, ruimtelijke ordening, begroting en financiën.

Als provincieraadslid kwam Inge Michiel-sen nog niet persoonlijk in contact met Het Roze Huis – çavaria Antwerpen, maar ze kent de organisatie al lang. “Het Roze Huis is een begrip,” meent ze, “iedereen die sociaal actief is in Antwerpen heeft er al van gehoord.” Ze stemt als provin-cieraadslid mee over subsidies die de provincie geeft aan verenigingen: “Een belangrijke voorwaarde om een subsidie te geven is dat de werking van een organi-satie het lokale overstijgt. Het Roze Huis krijgt werkingsmiddelen omdat de pro-vincieraad ervan uitgaat dat ook holebi’s en transgenders die niet in de stad wonen door jullie worden geholpen. Het net-werk houdt niet op aan de stadsgrenzen. Zo voorzien we vanuit mijn beleidsdo-mein sport volgend jaar een subsidie van 100.000 euro voor de worldOutgames Antwerpen 2013.”

“Als een vereniging diversiteit nastreeft, speelt dat doorgaans in haar voordeel bij het indienen van een subsidieaanvraag”, weet de politica uit ervaring. In het memo-randum wordt de provincie gevraagd een diversiteitcharter op te stellen zodat ver-enigingen bij erkenning of subsidiëring een document moeten ondertekenen waarin ze verklaren de universele mensenrech-ten te respecteren en aandacht te heb-ben voor gender en seksuele diversiteit. “Ik ben blij dat jullie mij het memorandum van Het Roze Huis bezorgden, want ik leer veel bij.” Inge Michielsen weet dat er vandaag nog geen diversiteitcharter

wordt ondertekend door verenigingen die steun krijgen. Ze wil dit voorstel meene-men naar de provincieraad.

“Er is zeker oog voor diversiteitsbeleid in de provincie, maar holebi’s en trans-genders worden daarbij niet expliciet vermeld. Ik kan me niet herinneren dat het holebithema tijdens mijn jaren in de provincieraad en de diverse commissies specifiek op de agenda werd geplaatst. In die zin was het een non-issue. Ik besef dat ik in een veilige cocon leef waarin holebi’s worden aanvaard. Ik heb familieleden die lesbisch zijn en lang geleden had ik een relatie met een homo. In die zin is het holebi-zijn niets vreemd voor mij. Helaas lees ik berichten in de krant waaruit blijkt dat een deel van de bevolking holebi’s niet tolereert. Het is een duidelijk groeiend probleem en we moeten daaraan werken: sensibiliseren, remediëren en desnoods sanctioneren. We gaan in de toekomst het thema meer op de politieke agenda moe-ten zetten, ook vanuit de provincie.”

is provincieraadslid voor de sp.a en districtsschepen voor sport en mobiliteit in Deurne. Ze staat bij de verkiezingen op de 17de plaats voor de provincie. Ze geeft aan dat ze holebi’s en transgenders meer wil betrekken bij het lokale en provinci-ale beleid.

“Ik zit in de commissie sport en onder-wijs in de provincie”, vertelt Wendy van Dorst, “ik heb vooral die thema’s in het memorandum nader bekeken. Er wor-den zeker enkele terechte vragen in gesteld, zoals het bespreekbaar maken van homoseksualiteit en transgenderimse in de sportsclubs. Als we kijken naar het welzijn van jongeren, bestaat er nu al een Panathlonverklaring voor de jeugdsport waarin heldere tips en regels op vlak van fairplay en positieve waarden vastliggen. Die verklaring is door bijna alle sportver-enigingen ondertekend en bevat ook een onderdeel over antidiscriminatie. Jezelf kunnen zijn, ook je seksuele geaardheid kunnen tonen, is belangrijk voor het wel-bevinden van jongeren, ook sportende jon-geren. Niets houdt ons tegen om holebi’s en transgenders als doelgroep nadrukke-lijk op te nemen in de Panathlonverklaring. De provincie, de sportverenigingen en de holebigemeenschap kunnen samen zitten om na te gaan wat er concreet in de ver-klaring moet komen.”

“De sportraden zijn ideale plekken om dit thema te bespreken”, weet het sp.a-provincieraadslid, “In de provinci-ale sportraad zijn verschillende organi-saties betrokken, zoals sportfederaties, afgevaardigden uit lokale sportraden, enzovoort. De vertegenwoordiging van holebi’s en transgenders in de sportraden kan beter. Ik weet niet of er holebi’s en transgenders in de sportraad van Deurne zitten, maar in de verenigingen zijn ze natuurlijk wel aanwezig. Daar moeten we in de toekomst werk van maken. Voor mij is het zeker bespreekbaar om in de toe-komst de holebigemeenschap vertegen-woordigers te laten afvaardigen naar de provinciale sportraad.”

“Sportraden wegen op het beleid”, bena-drukt Wendy. “Lokale sportraden worden verkozen in het begin van de legislatuur, vlak na de verkiezingen, dus dat is het moment om kandidaten voor te dragen. Bovendien is Antwerpen volgend jaar de gaststad voor de worldOutgames. Een ideale aangelegenheid om dit aan te 4

de magneet - 5

Provinciale verkiezingen: ook voor u!

Wendy van Dorst: “Jezelf kunnen zijn, ook je seksuele geaardheid kunnen tonen,

is belangrijk voor het welbevinden van jongeren, ook sportende jongeren”

Inge Michielsen

Wendyvan Dorst

6 - de magneet

kaarten, want een goede vertegenwoor-diging van seksuele minderheden in het sportbeleid zal een belangrijke stap zijn om holebiseksualiteit en transgenderisme bespreekbaar te maken in de sport. Ik moet toegeven: de meeste personen die in sportraden zitten, zijn vaak al erg actief in hun eigen vereniging. Hun vrijwillig engagement in de sportraad komt daar nog eens bovenop. Het is dus niet altijd simpel om kandidaten te vinden. Tijdens de worldOutgames zullen veel personen uit de Antwerpse holebi- en transgender-gemeenschap deelnemen. Er moeten dus zeker sporters te vinden zijn die de belan-gen van die groep willen behartigen in de sportraad!”

van CD&V neemt na de komende provinciale verkiezingen afscheid van de provinciale politiek. Als gedepu-teerde was hij de voorbije bestuurs-periode verantwoordelijk voor onder andere welzijn en volksgezondheid. Hij duwt de provinciale lijst in de kieskring Antwerpen-Zwijndrecht.

Marc Wellens en Het Roze Huis – çava-ria Antwerpen kennen elkaar al lang. Hij zorgde er mee voor dat onze organisatie haar deuren kon openen. De politicus was vier jaar schepen voor sociale zaken in de stad Antwerpen. Wellens kocht in 1999 in die functie het gebouw op de Draakplaats en wees het toe aan de toenmalige “vzw Het Roze Huis”. De christen-democraat slaat zich op de borst: “Ik denk dat ik toen heb aangetoond dat homoseksueel zijn geen bezwaar was voor de Antwerpse christen-democraten, ook al hebben we het imago op dat vlak gereserveerd te zijn.”

De terugblikkende gedeputeerde wordt haast filosofisch: “Een statement maken, doe je door acties te ondernemen. Woorden zijn zo vergankelijk. Je moet mensen een plek geven waar ze kunnen thuiskomen. Het Roze Huis is zo een baken in de stad. Een baken is meer dan een hoop stenen. Alle holebi’s die er aanspoe-len, moeten hulp krijgen. Het huis moet een sterk inhoudelijk aanbod hebben. De overheid is daarvoor medeverantwoor-delijk. Zij moet middelen vrijmaken voor personen die de maatschappelijke rol van Het Roze Huis kunnen waarmaken. Op dat vlak kan de overheid nog wel iets meer doen dan vandaag.”

De gedeputeerde vindt dat de provincie nog stappen kan zetten in haar holebibe-leid: “De versterking van de verenigingen in de provincie is heel belangrijk. Holebi’s leven immers niet alleen in de grote ste-den. Het Roze Huis is daar mee bezig, weet ik, met verenigingen in Turnhout en Mechelen. We kunnen natuurlijk geen vijf Roze Huizen ondersteunen, en dat is ook niet de bedoeling, maar we kunnen via projecten wel middelen geven voor de versterking van de reikwijdte van Het Roze Huis.”

Vaste subsidies volledig afschaffen en ver-vangen door projectsubsidies, vindt Marc Wellens gevaarlijk: “Belangrijke instel-lingen moet je vaste subsidies geven om de continuïteit van de werking te garan-deren! De provincie geeft vaste subsidies aan een twintigtal instellingen. Het Roze Huis – çavaria Antwerpen is één daarvan, maar bijvoorbeeld evengoed Oscare, het brandwondencentrum in Merksem. We zetten al die organisaties apart en bij naam in de begroting. Op die manier kan niemand terloops wat veranderen aan de subsidies. Heel de provincieraad moet het kunnen zien als je een vaste subsidie schrapt: dat moet een bewuste beslissing zijn die je publiek verantwoordt. Ik noem dat de transparantie van de politiek.”

De politicus heeft ook een boodschap voor de beweging: “Het initiatief moet altijd van jullie kant blijven komen. Ik lees hier dat jullie willen dat de regenboog-vlag wappert aan het provinciehuis op 17 mei, de Internationale Dag tegen Homo- en Transfobie. Ik zeg u: zet dat niet alleen in je memorandum, geef die vlag ook af aan de deputatie met de vraag ze te hijsen op de bewuste dag. Wees pro-actief!”

Dennis De Roover

MarcWellens

Marc Wellens: “Een statement maken, doe je door acties te ondernemen”

de magneet - 7

1TOMDe boeck

lijsttrekker district hoboken

28plaats

v.u.:

Alai

n An

dré,

Gra

smar

kt 1

05/3

7, 1

000

Brus

sel /

Ver

kiez

ings

druk

wer

k ge

mee

nte-

en

prov

inci

eraa

dsve

rkie

zinge

n 14

okt

ober

201

2.

Antwerpen is een fantastische stad, een stad die we samen nog beter kunnen maken. Daarom engageer ik mij voluit voor het district Hoboken en voor onze stad. Als u mij uw vertrouwen geeft, dan krijgt u een combinatie van ervaring en jeugdig enthousiasme in de plaats. Voor een nog mooiere stad.

Meer weten? Surf naar www.tomdeboeck.be

districthoboken

Mildred Roethof is programmamaak-ster en al meer dan twintig jaar actief in de televisiewereld. Ze is lesbisch en merkte op dat er weinig Nederlandse documentaires zijn waarin lesbische vrouwen aan het woord komen. Ze besloot de film Al-lemaal lesbisch te maken, waarin ze zes Nederlandse lesbische vrouwen volgde in hun doen en laten…

“Het idee voor deze film bestond al lang,” vertelt Mildred, “lesbische vrouwen kwamen amper aan bod in documentaires. Het beeld dat er bestond, was in mijn ogen een stereo-tiep beeld. Lesbische vrouwen wer-den spreekwoordelijk voorgesteld als grijze muizen met kort haar die in een tuinbroek rondlopen. Ik besloot een documentaire te maken over lesbische vrouwen die ik herken. Zelf heb ik geen probleem met lesbische dames die vol-doen aan het clichébeeld; waar het mij om gaat, is hoe de maatschappij daarop reageert.”

Met haar documentaire wou Mildred de diversiteit onder lesbische vrouwen aantonen: “Ik heb bewust gekozen om de vrouwen de hoofdrol te geven in de film.” We vragen waarom ze denkt dat lesbische vrouwen onderbelicht zijn in de media. Mildred wikt en weegt haar woorden: “Als ik mannen en vrou-wen vergelijk, zie ik toch dat mannen vaker op de voorgrond treden. Ik moet uitkijken wat ik zeg, want hiermee wil ik zeker niet beweren dat vrouwen aan de haard blijven. Er zijn vrouwen die graag in beeld lopen, maar ik zie gewoon meer haantjesge-drag bij mannen.” De vrouwen uit haar documentaire moesten niet overtuigd worden om mee te werken: “Ze wilden graag hun verhaal delen met anderen. Ze vonden zichzelf belangrijk genoeg om zich te tonen en niet alleen tijdens de Gay Pride. In die documentaire toon ik ook hoe die lesbische vrouwen hartstikke deelnemen aan het maatschappelijke leven. Ze zijn in hun eigen sociale leefwereld erg zichtbaar.”

Bijbelgordel

“Gelieny, één van de geïnterviewden in de documentaire, wou meteen meedoen maar moest wat langer nadenken over haar deelname aan het project. Ik leerde Gelieny kennen via Bianca Hagenbeek, een andere vrouw uit de documentaire en de initia-tiefneemster van het online magazine LetsBeOpen! dat zich richt op biseksuele en lesbische meiden. Ik vroeg aan Bianca of zij toe-vallig meisjes kende, want zij zet zich via haar stichting in voor de zichtbaarheid van lesbische vrouwen. Bianca stelde meteen Ge-

lieny voor die ze op dat moment zelf pas had leren kennen. Gelieny komt uit een streng gelovig gezin uit Montvoort, een kleine gemeente vlakbij Utrecht. Die gemeente ligt in de zogeheten Bijbelgordel, waar veel orthodox-protestantse gelovigen wonen. Ik zag haar voor het eerst bij haar thuis en was meteen onder de indruk van haar verhaal. Haar ouders steunden haar deelname aan de documentaire eerst niet. Een deel van Gelieny’s opvoeding hield in dat er amper televisie werd gekeken, tenzij dan Nederland 1, 2 en 3. Ze worstelden er op zich al mee dat hun dochter lesbisch is en al helemaal dat ze besloot haar persoonlijk verhaal met de wereld te delen.”

Mildred wou graag Gelieny’s ouders betrekken in de documentaire, maar dat bleek onmogelijk. “Een scène die ik wel heel knap vond, was toen we Gelieny volgden tijdens haar brand-weeroefeningen. Het was boeiend om haar te filmen terwijl ze met haar

stoere mannelijke collega’s na het werk een pintje ging drinken. Op dat moment kreeg ze te horen hoe die mannen stonden tegenover het feit dat ze lesbisch is. Zo werd ook de omgeving geportretteerd, al was dat niet de klemtoon in de documentaire. Ik wou vooral overvloeiende portretten van lesbische vrouwen schetsen.”

Emancipatie stopt niet

We betwisten of de zes dames in Mildreds documentaire wel een goede afspiegeling zijn van de lesbische vrouw in Nederland, anno 2011, het verschijningsjaar van de film. De meeste vrouwen in de documentaire waren jonger dan 50. Er kwam maar één vrouw ouder dan zestig aan bod: Saskia Wieringa, de directrice van Aletta, een archief en bewaarbibliotheek voor de vrou-wenbeweging. Mildred staat nog steeds achter haar keuze van vrouwen: “je hebt nu eenmaal veel jonge lesbische vrouwen in Nederland! Saskia hebben we bij de film betrokken om bepaalde uitspraken in de documentaire in een historisch perspectief te plaatsen. Door oude filmbeelden en foto’s te verwerken in de documentaire, wilde ik ook een beeld geven van hoe het eraan toeging in de tijd dat Saksia jong was.”

“In alle verhalen in de film zie je hoe die vrouwen worstelen met vooroordelen die er nog steeds zijn,” vat Mildred samen, “maar hun emancipatie stopt daar niet. Ik heb een heel prettig gevoel bij Allemaal Lesbisch, persoonlijk was ik zeer gelukkig met de documentaire. Omdat ik het als bijzonder heb ervaren om een keer vrouwen te filmen waar ik mezelf in herkende. Die meiden durfden zichzelf echt blootgeven.

Worsteling als inspiratiebronMildred Roethof toont de diversiteit onder lesbische vrouwen

“De strijd die mensen moeten leveren om iets van hun leven te

maken, spreekt me aan”

8 - de magneet

“Lesbische vrouwen kwamen amper aan bod in documentaires”

Foto: Jos Franken/Spreek’buis

Jong geleerd...

Mildred is geboren in Utrecht en verhuisde toen ze twaalf jaar was naar Suriname. Ze woonde zes jaar in Suriname. De pro-grammamaakster is al lang actief in de media. Toen ze slechts zestien jaar was, had ze haar eigen jongerenprogramma op een Surinaamse radiozender. Dat programma kon ze vrij invullen met muziek en onderwerpen. “Ik was derde geëindigd bij een DJ-wedstrijd en de prijs die je kreeg was de mogelijkheid om een radioprogramma te starten”, herinnert ze zich.

“Ik was toen gewoon nog een puber,” verduidelijkt Mildred, “daarna ben ik professioneel gaan werken in de media. Toen ik achttien jaar was, koos ik voor een verdere carrière in de journa-listiek. In Amsterdam ben ik toen onder andere gaan werken voor MART, multiculturele radio en TV. Daarnaast volgde ik een HBO-opleiding Sociale Wetenschappen, maar ik heb die op een gegeven moment stopgezet. Ik was meer aan het werk, radiore-portages aan het maken, dan aan het studeren. Je kunt me in die zin autodidactisch noemen omdat ik geen journalistieke opleiding heb gevolgd, maar ook toen al bijzondere mensen naar harten-lust aan het interviewen was. Vervolgens ben ik bij de NOS (de publieke omroep die nieuws en sportverslaggeving voorziet in Neder-land, red.) stage gaan doen. Ik kreeg tijdens die stage de mogelijk-heid een mediaopleiding aan de Media Akademie in Hilversum te volgen. Zo heb ik me verder ontwikkeld en ingewerkt in de tv/mediawereld.”

Persoonlijke strijd

Het label ‘journalist’ vindt Mildred niet zo bij haar passen. Uiter-aard doet ze journalistiek werk, maar ze ziet zich eerder als pro-ducent, programmamaker en regisseur. Ze wil daarmee vooral het creatieve aspect van haar beroep benadrukken. Vandaag heeft ze haar eigen mediabedrijf, Pluk Media, dat ze samen met Annegré Bosman leidt. Mildred volgt in haar films vaak personen die zich in de rand van de samenleving bevinden. Zo maakte ze met haar mediabedrijf Uit De Bak / aan De Bak, een televisieserie over jonge ex-delinquenten die worden klaargestoomd om na hun verblijf in de gevangenis terug aansluiting te zoeken met de samenleving. Daarnaast was er Rauw en Puur, een televisieserie over jongeren die zich identificeren met de straatcultuur. “Ik maak uiteraard niet alleen documentaires over criminelen en straatjongeren,” verzekert Mildred, “maar de thematiek spreekt me wel aan. Vooral de strijd die mensen moeten leveren om iets

van hun leven te maken. Het is gemakkelijk om bijvoorbeeld het gedrag van straatjongeren te veroordelen, maar ik wil dan net dieper graven en nagaan wat hen bezielt.”

De worstelingen in haar eigen leven inspireren Mildred om de persoonlijke strijd van anderen te belichten. Haar motivatie heeft niet zozeer te maken met haar lesbisch-zijn. “Ik was zestien en woonde in Suriname toen ik besefte dat mijn seksuele voorkeur naar vrouwen uitgaat. Mijn moeder had daar geen problemen mee. Ze zei ‘zolang jij maar gelukkig bent, ben ik ook gelukkig’, de meest dankbare reactie mogelijk op een coming-out. Mijn vader reageerde wel negatief en vond dat ik naar een psychiater moest, maar ik kon om met die reactie. Ik voelde me gesteund door mijn moeder en dat volstond voor mij.” Op welk gebied haar echte worsteling zich dan afspeelde, wilt ze niet kwijt. “Ik weet het heel goed voor mezelf,” zegt ze, “maar ik heb geen zin om daarover te spreken. Dat beschouw ik als onderdeel van mijn privé-leven.” Het mag duidelijk zijn: Mildred legt als docu-mentairemaakster een stuk van zichzelf in haar films. Bewust of onbewust. In de toekomst mogen we nog meer documentaires van haar verwachten: “Ik hou van mijn werk en ga dit blijven doen. Hopelijk moet mijn beste werk nog komen.”

Dennis De Roover

de magneet - 9

“Zelf heb ik geen probleem met lesbische dames die voldoen

aan het clichébeeld”

Allemaal Lesbisch verscheen bij Home-screen op DVD. De versie op de DVD is langer dan degene die op televisie werd vertoond. De box bevat een extra documentaire van Mildred: The Dark Side of Paradise. Die film belicht het fenomeen ‘corrective rape’ waarmee lesbische vrouwen in Zuid-Afrika af te rekenen hebben. De spilfiguur in deze documentaire is Funeka Soldaat, een lesbische vrouwenactivist die zelf een verkrachting overleefde en zich inzet voor lotgenoten.

10 - de magneet

Al sinds 2002 doet de Antwerpse Hole-biBib in Het Roze Huis twee keer per week haar deuren open voor mensen die liever een boek ontlenen dan ko-pen. Niet enkel is het nu dus tien jaar geleden dat de HolebiBib bestaat, het is ook vijf jaar geleden dat het literaire evenement De Roze Pen het levenslicht zag. Een dubbele verjaardag waar we met De Magneet graag even stil bij blijven staan.

Herkenbare literatuur

In reguliere bibliotheken zijn opzoekingen op lesbische, bi- of homoliteratuur niet mogelijk. Je moet dus noodgedwongen veel boeken door je handen laten gaan om juist dát exemplaar te vinden waarin je jezelf als homo, lesbienne, biseksueel of transgender herkent. Achterflappen bieden vaak geen hulp, want uitgeverijen geven amper aan dat het om holebi- of transgender-literatuur gaat. Hulp vragen aan het aanwezige bibliotheekper-soneel is niet altijd evident en daarenboven is de kans heel reëel dat ze je toch niet verder kunnen helpen.

Ook al behoor je tot die mensen, die liever een boek kopen, dan nog kan het gebeuren dat je juist dát werk wilt lezen dat in gespecialiseerde boekhandel niet meer te verkrijgen is. Ga dan zeker naar de HolebiBib: de kans is groot dat je dat boek vindt tussen de 2.500 boeken die er netjes gerangschikt staan. Als het een ouder werk betreft, (vóór 1970) dan kan het zijn dat het boek gearchiveerd is en dat je eventjes moet wachten op je titel.

Net zoals in de gespecialiseerde boekhandel krijg je ook in de HolebiBib van Het Roze Huis deskundige hulp en uitleg. Aange-zien Het Roze Huis een vrijwilligersorganisatie is, draait ook de HolebiBib uitsluitend op vrijwillige gedreven bibliotheekmede-werkers met een groot hart voor boeken.

Vrijwilligersinitiatief

Twee jaar na de opening van Het Roze Huis op de Draak-plaats (september 2000), ontstond het idee voor een holebi-bibliotheek in nauwe samenwerking met Bart De Smedt en Johanna Pas van boekhandel ’t Verschil. Net zoals in boekhandel ’t Verschil is de collectie ingedeeld volgens thema. Het evenwicht tussen mannen-en vrouwenliteratuur wordt goed bewaakt, ook al is het aanbod voor vrouwen kleiner dan voor mannen – maar dat heeft dan weer te maken met het feit dat mannen blijkbaar gullere schenkers zijn dan vrouwen.

Aanvankelijk was de HolebiBib opgezet voor boeken met een holebithema, die nergens meer te vinden waren en ook als plek waar studenten op zoek naar informatie rond homo- of biseksu-aliteit voor hun eindwerk terecht konden. De laatste jaren vind je in de HolebiBib ook het meer recentere werk; dit laatste is echter sterk afhankelijk van de financiële middelen. Die financië-le middelen worden deels verkregen uit de verkoop van dubbele exemplaren en het ontlenen van boeken. Dankzij de collectie van de Gentse Genderstichting zijn transgenders sinds kort ook beter vertegenwoordigd in de HolebiBib.

In de beginjaren vonden bibcoördinatoren Jessica Vervliet en Leen Watzeels ook een groot aantal dubbele werken via het Lesbisch Archief Nijmegen. Via oproepen in De Magneet en ZiZo stelden ook velen hun dubbele of gelezen werken ter beschik-king van de HolebiBib, wat tegelijkertijd ook het belang van een eigen themabibliotheek onderstreepte. En gezien de schenkin-gen die de HolebiBib jaarlijks nog krijgt, blijkt het project nog steeds relevant.

De Roze Pen

Doorheen de jaren kende de Holebibib verschillende interes-sante auteurslezingen. De eerste vijf jaren was er telkens een literaire bijeenkomst in het voor- en in het najaar. Bij het vijfjarig bestaan van de HolebiBib kwam het voorstel om alles in één groot literair evenement bijeen te brengen. Dit evenement kreeg toen de naam ‘Met een roze pen geschreven’. De opzet was om een aantal vrouwelijke en een aantal mannelijke auteurs te laten lezen uit eigen werk. Een geslaagd plan dat de jaren daarop werd hernomen - en dat dit jaar dus zijn vijfde editie kent.

“Het is opvallend,” zo merkt Leen op, “dat bij ‘gemengde voordrachten’ de vrouwen blijven zitten en aandachtig blijven

Herkenbare literatuur voor leesgrage holebi’s en transgendersAntwerpse themabibliotheek blaast 10 kaarsjes uit en organiseert vijfde Roze Pen

De Roze Pen praktisch: Wanneer? Zondag 2 december 2012 om 15u00 Thema? De LGBT-geschiedenis en cultuur – een totaalspektakel met poëzie, proza, muziek, duiding en filmmateriaal. Duur? Ongeveer 2u30. De Roze Pen wordt afgesloten rond 17u30 met een receptie. Waar? Auditorium bibliotheek Permeke, De Coninckplein, 2060 Antwerpen. Toegang gratis. Raadpleeg de bereikbaarheid van bibliotheek Permeke op www.permeke.org.

De Roze Pen 2008 sfeerbeeld

de magneet - 13

Herkenbare literatuur voor leesgrage holebi’s en transgendersAntwerpse themabibliotheek blaast 10 kaarsjes uit en organiseert vijfde Roze Pen luisteren wanneer de mannen aan de beurt zijn, terwijl mannen

veeleer de neiging hebben er vandoor te gaan zodra er ‘vrou-wenonderwerpen’ aan bod komen.”

Nu wordt er echter meer thematisch gewerkt: zo waren jeugd-literatuur (2010) en asiel en migratie (2011) de voorbije jaren een thema. Een succesvolle aanpak. Vooral de Roze Pen rond jeugd-literatuur bleek een voltreffer, met als hoogtepunt een bezoek van de Minister van Onderwijs Pascal Smet en de toenmalige Schepen van Sociale Zaken Monica De Coninck.

Voor deze vijfde editie op 2 december wijkt de Roze Pen uit naar het auditorium van bibliotheek Permeke. Thema dit jaar is de LGBT-geschiedenis en -cultuur. Een ruim omvattend thema, dat de vrijwilligers inspiratie biedt niet enkel voor dit jaar maar ook voor de komende jaren.

Mooie literaire erfenis

“Bij mijn weten is in Vlaanderen nooit eerder zo een groots op-gezet literair programma ineengestoken over holebi-literatuur”, vertelt een trotse Philippe Bonne, coördinator van de Roze Pen. “In deze tijden waarin homofoob geweld opnieuw de kop op-steekt en we twee keer nadenken om openlijke onze affectie te tonen, is het waardevol om onze trots als gemeenschap ook te tonen via de mooie literaire erfenis die ons is nagelaten.” 4

De literaire erfenis over het thema is overigens indrukwekkend. Het was voor de HolebiBib-medewerkers dan ook een reuze-klus om een representatieve selectie te maken. Daar een Neder-landse vertaling van bepaalde gedichten niet altijd bestond, moest vrijwilliger Philippe Bonne die vaak zelf schrijven. Terwijl Philippe het geheel coördineert, is HolebiBibmedewerkster Ann Van de Vloet verantwoordelijk voor het vrouwengedeelte.

Wat Philippe opviel, is dat homoseksualiteit, dood en willekeurig geweld vaak samengaan. Veel beroemde schrijvers stierven een zinloze dood. Socrates pleegde zelfmoord door vergiftiging. Paul Verlaine schoot Arthur Rimbaud in de pols. Oscar Wilde stierf ten gevolge van de dwangarbeid die hij kreeg. De fascisten scho-ten Federico Garcia Lorca dood in zijn aars. Pier Paolo Pasolini werd neergeslagen.

Het vaak trieste lot dat holebi’s doorheen de geschiedenis ten deel viel, krijgt een plaats naast de mooiste bladzijden uit de holebi-literatuur. Verwacht je dus aan een totaalspektakel van poëzie, proza, muziek, bijpassend beeldmateriaal en duiding. De vrijwilligers zijn overigens enorm opgetogen met het werk dat Marc Daems, ict- en websitevrijwilliger stak in de Powerpoint presentatie die de feesteditie van de Roze Pen gaat begeleiden.

De feesteditie van de Roze Pen zal afgesloten worden met de huldiging van een Vlaams auteur, die zich zeer verdienstelijk maakte in de homo-emancipatiestrijd. Noteer 2 december alvast in je agenda.

Florence Evers

Voor meer informatie over de HolebiBib en de Roze Pen kan je terecht bij onze HolebiBib¬medewerkers: Leen Watzeels, Alex Scheirs, Philippe Bonne, Ann Van de Vloet, Gilbert De Cooman, Nadia Daems, Jill Bertels, Kathy De-meulemeester en Benoni Audenaert. Of volg de HolebiBib via Holebibib.blogspot.com.

Snuister je graag in het rijke aanbod van de HolebiBib, surf dan zeker naar de website van Het Roze Huis (www.hetro-zehuis.be) en raadpleeg de online catalogus.De HolebiBib is open elke dinsdagavond van 18u tot 20u en elke zaterdagmiddag van 15u tot 17u. Je vindt de Holebi-Bib op de eerste verdieping van Het Roze Huis, dat je via Café Den Draak kan bereiken. Je bent er altijd vrijblijvend welkom.Boekbespreking ‘Een hart van mandarijntjes’

van Ping Fai Philippe

12 - de magneet

De Raad van Bestuur van Het Roze Huis – çavaria Antwer-pen wordt door de Algemene Vergadering verkozen voor een periode van twee jaar en is samengesteld uit minimaal vijf en maximaal elf leden. Onder hen worden een voorzitter, on-dervoorzitter, penningmeester en secretaris aangeduid.

De Raad van Bestuur komt maandelijks bijeen en is bevoegd voor financiën, sub-sidies, roerende en onroerende goederen, personeel, communicatie, het aansturen van de werkgroepen, de samenwerking met Café Den Draak … Kortom, de dagelijkse wer-king van Het Roze Huis - çavaria Antwerpen.

In zijn huidige vorm bestaat de Raad van Bestuur uit:

VoorzitsterLeonie Nelissen: leonie.nelissen@hetrozehuis.be OndervoorzitterSven Pichal: sven.pichal@hetrozehuis.bePenningmeesterBen Leys: ben.leys@hetrozehuis.beSecretarisGuido Hermans: guido.hermans@hetrozehuis.beHR consultWim Morbée: wim.morbee@hetrozehuis.be BestuursledenPeter Nijst: peter.nijst@hetrozehuis.be Marcia Poelman: marcia.poelman@hetrozehuis.be Walter Geys: walter.geys@hetrozehuis.be Frank Dellaert: frank.dellaert@hetrozehuis.be

Nieuwtjes vanuit de Raad van Bestuur

Raad van BestuurHet Roze Huis – çavaria Antwerpenp/a Draakplaats 12018 Antwerpen03 288 00 84

Nieuwe naamSinds 6 maart heeft Het Roze Huis een nieuwe naam:Het Roze Huis – çavaria Antwerpenmet bijhorend nieuw logo en nieuwe huis-stijl. Het logo en de nieuwe huisstijl worden geleidelijk doorgevoerd in alle communica-tiemiddelen, zowel intern als extern.Dit zal je o.a. al merken aan de nieuwe al-gemene flyer van Het Roze Huis, de flyer van de werkgroep Janus en de flyer van de werk-groep Onthaal (die laatste is nog in druk).

Memorandum n.a.v. de verkiezingenIn oktober zijn er verkiezingen. Naar aan-leiding hiervan schreef Het Roze Huis een memorandum voor de beleidsmakers met een aantal vragen/wensen en enkele nuttige tips en praktijkvoorbeelden. Het memoran-dum werd digitaal verstuurd naar alle ge-meentebesturen in de Provincie Antwerpen en in geprinte vorm naar politieke partijen in Antwerpen.Het memorandum kan je hier nalezen:http://www.hetrozehuis.be/sites/default/files/docs/Memorandum_HetRozeHuis.pdf

BeleidsplanningstrajectHet huidig beleidsplan van Het Roze Huis loopt eind 2013 af. Tegen 1 januari 2014 dient er dus een nieuw beleidsplan te lig-gen. Momenteel is het bestuur bezig met een beleidsplanningstraject om tot dit nieuwe beleidsplan te komen. Hierbij worden onze werkgroepen, verenigingen en vrijwilligers in de mate van het mogelijke betrokken.

InterculturaliseringstrajectVorig jaar stelde Het Roze Huis een diversi-teitsplan op met de bedoeling onze interne werking wat multicultureel diverser te ma-ken. In 2012 wordt dit diversiteitsplan door-

heen de werking van Het Roze Huis stap voor stap geïmplementeerd. In het najaar vindt er een lerend netwerk met enkele aangesloten verenigingen plaats waarbij ook zij een in-terculturaliseringstraject afleggen.

De Roze PlankSamen met boekhandel en uitgeverij ’t Verschil lanceerde Het Roze Huis eind juni De Roze Plank in een aantal boekhandels, verspreid over Vlaanderen. Op deze boe-kenplank vind je romans, non-fictie, strips, poëzie, kinderboeken… waarin holebi’s een hoofdrol spelen.

Netwerk en stuurgroepEnkele bestuurders zetelen in enerzijds een LGBTQI netwerk met collega’s uit Nederland en anderzijds een stuurgroep geweld tegen-over holebi’s van de Universiteit Gent.

Tuur Van Hove

Nieuws

14 - de magneet

Helaas is homofoob geweld brandend actueel. Twee moorden in Luik, gaybashing in Gent en Aalst. De regering verzwaart straffen op discriminerend geweld. Journalist en auteur Paul Hofman schreef De roze moorden, een boek over onopge-loste moorden op holebi’s.

Hofman beschrijft zestien zogenaamde cold cases, onopgeloste strafzaken. Hij focust op moorden op homo’s en lesbiennes. Van recent tot net na de oorlog. De roze moorden zijn een tijdsdo-cument en een betoog voor een betere opvolging van homofoob geweld.

De Magneet: U kiest als definitie voor antihomogeweld “geweld tegen homo’s en lesbiennes”. Waarom die keuze? Homofoob geweld kan ook tegen hetero’s en niet elk ge-weld tegen holebi’s is per se homofoob.

Paul Hofman: “Het begrip homofoob geweld is geen vastom-lijnd begrip. Ook de discriminatiegrond ‘homoseksuele gericht-heid’ laat geen ruimte voor interpretatie. Moord en doodslag zijn ernstige delicten maar ook zaken als intimidatie, treiterijen en structureel pestgedrag vallen hieronder, kortom, alle zaken waar sprake is van strafrechtelijk verwijtbaar en te vervolgen gedrag jegens homoseksuelen. Fysiek en psychisch geweld hebben grote impact op de slachtoffers. Homofoob geweld is gekoppeld aan een bevolkingsgroep die een andere seksuele geaardheid heeft, dus in mijn omschrijving beperkt antihomoseksueel geweld zich tot deze groep. Ik reken uiteraard ook lesbiennes en biseksuelen bij antihomoseksueel geweld.”

DM: Antihomogeweld is tegenwoordig mediagenieker. Ziet u het aantal meldingen nog stijgen?

PH: “Het aantal meldingen van antihomoseksueel geweld stijgt nog steeds. Alleen al in de politieregio Amsterdam-Amstelland waren er in 2010 487 meldingen van homofoob gedrag (waaron-der delicten als moord, doodslag, pesten, discrimineren etc.) Het jaar daarvoor was dit 30 procent minder. Ook in andere politie-regio’s is er een stijging waarneembaar. Maar omdat het groot-ste aantal homo’s in de Randstad woont, is de toename hier het meest significant. Ook de laatste weken hebben zich een aantal incidenten voorgedaan in Amsterdam (bedreigingen via Twitter door een 29-jarige man uit Dordrecht die zou zorgen dat ‘er iets met homo’s zou gebeuren’). Ook het feit dat opvarenden van een deelnemende Turkse homoboot aan de Canal Pride tijdens gay-pride in Amsterdam werden bedreigd, spreekt boekdelen. Zelf ben ik onlangs ook uitgescholden voor ‘vieze homo, wat moet je’. Dit raakt je tot het diepst van je vezels.”

DM: Anderzijds, denkt u dat onopgeloste moorden op ho-lebi’s zullen verminderen. Het taboe verminderd, waar-door het roze aspect niet meer een schande is en dus min-der verzwegen wordt.

PH: “Het taboe lijkt te verdwijnen maar het is een feit dat alles wat te maken heeft met homoseksualiteit gevoelig blijft. Moord en doodslag zijn van alle tijden en discriminatie omdat je een an-der geloof, ras of seksuele geaardheid hebt zal er altijd wel blijven. Doordat de overheid, justitie en politie er prioriteit in hun beleids-maatregelen van maken, is het homofobe geweld zichtbaarder. Ook de aangiftebereidheid is groter. Aandacht voor het probleem antihomogeweld is en moet op de kaart blijven staan naar mijn mening. Het kan toch niet zo zijn dat een homo minder is dan een hetero? Kern is dat alles wat niet tot de norm behoort, anders wordt gezien. Daar vecht ik tegen. Ik kan met mijn pen als wapen de slachtoffers postuum een stem geven. Toegenomen aandacht in de media geeft meer inzicht in de problematiek en is dus zin-vol.”

DM: U hebt uw boek moeten heruitgeven omdat een na-bestaande van een van de beschreven slachtoffers het roze aspect betwistte. Hoe voelt u zich hierbij? Is dit een bewijs van een taboe, van een gevoelige snaar?

PH: “Het zonder noodzaak en zonder overleg uit de handel ne-men van het boek door een uitgever getuigt van angst voor zaken die met homoseksualiteit te maken hebben. Ik voelde me ge-kwetst en terneergeslagen. Maar ik ben strijdbaar, dat zit in mijn genen. Mijn vader en grootvader waren zelf politiemannen die respect en gelijkwaardigheid hoog in het vaandel hadden staan. Dat heb ik meegekregen. Als het betekent dat ik zelf het boek op de markt moet brengen, dan doe ik dat. Het onderwerp homo-foob geweld is te belangrijk om te negeren. De zaak betreffende een zaak in het boek laat zien dat het laagje acceptatie flinterdun is, als homo wordt je hooguit getolereerd. Dat vind ik schokkend en dieptriest.”

Moord op de Pink ExpressDe roze moorden reconstrueert onopgeloste LGBT-moordzaken

“AntihomogeweldrAAkt je tot het

diepst vAn je vezels”

“ ik ben teleur-gesteld dAt

slechts ongeveer10% vAn de homo’s melding doet vAn

Antihomoseksueel geweld”

DM: Wat kunnen politie en justitie doen om homofoob geweld tegen te gaan en inciden-ten beter op te volgen?

PH: “Belangrijk is dat de drempel om bij de politie aangifte te doen laag is. En dat je 24 uur per dag waar dan ook in Nederland aangifte kunt doen van homofobe delicten. In sommi-ge korpsen doen ze dit perfect middels con-tactpersonen van de homogroepen Roze in Blauw (die permanentiediensten hebben), in andere korpsen is er een lacune aan kennis over antihomoseksueel geweld. Maar in tegenstelling tot een tiental jaren geleden is de situatie drastisch verbeterd. Het Openbaar ministerie bestraft de ho-mofobe zaken strenger. Het nationaal actieplan tegen homofoob geweld in België juich ik vanuit de grond van mijn hart toe. Ik denk dat de vermoorde politicus en openlijk homoseksuele Pim Fortuijn een lans heeft gebroken voor homo’s. Het is een goede ont-wikkeling dat de Belgische premier Elio di Rupo zelf homo is en zonder enige discussie over geaardheid het gezicht van een vrijzinnig land is. Deze rolmodellen heeft de gay community nodig.”

DM: Vaak wordt gezegd dat politie de drempel moet verlagen voor slachtoffers. Maar hebben ook slachtof-fers van homofoob geweld, ook geen verantwoorde-lijkheid? Mag een moeilijke procedure een excuus zijn om niets te melden

PH: “Een moeilijke pro-cedure is geen reden om homofoob geweld niet te melden. Want realiseer je dan dat wat niet gemeld wordt, ook niet gebeurd is. Ik roep ieder op altijd melding te doen. Dat iemand anders ge-aard is, mag nooit een discriminatiegrond zijn. De politie verlaagt de drempel, justitie eist fiks hogere straffen en nu is het aan slachtoffers de bal er in te schieten. Dus ja, de verantwoor-delijk van slachtoffers melding te doen is pure noodzaak. Ik ben teleurgesteld dat slechts ongeveer 10% van de homo’s melding doet van antihomoseksueel geweld (onderzoek van de gemeente Amsterdam in 2010).”

Timothy Junes “belAngrijk is dAt de drempel om bij de

politie AAngifte te doen lAAg is”

De roze moorden is in eigen beheer uitgegeven en te bestellen op www.paulhofman.nl. Het boek kost 19,95 euro.

“ ik ben teleur-gesteld dAt

slechts ongeveer10% vAn de homo’s melding doet vAn

Antihomoseksueel geweld”

de magneet - 15

‘In een Mens’De schrijver John Irving voorstellen is waarschijnlijk overbodig. Hij is een van de populairste schrijvers ter wereld. Wie kent zijn boek ‘De wereld volgens Garp’ niet. Ik heb zijn recentste boek gelezen omdat ik me wou inleven in de gevoelens van een biseksueel. Irving is biseksueel en voelt zich gediscrimineerd door zowel homo’s (een bi durft zich (nog) niet outen als homo of een bi wil van twee walletjes eten) als hetero’s. Het boek is grotendeels autobiografisch, alhoewel het hoofdpersonage Billy heet. Billy is echter in hetzelfde jaar (1942) geboren als de auteur en doorloopt prak-tisch hetzelfde levenstraject. Daarover zegt Irving in een interview met de Gay Krant (juli 2012): “Elk boek beroept zich op ervaringen die men zelf heeft meegemaakt. In die zin blijft het boek dicht bij mijn eigen ervaringen en bij mijn omgaan met seksualiteit.”. Irving blijft echter niet bij biseksualiteit maar voert ook transseksuelen ten tonele. Hij worstelt zelf met die oudere term maar laat zich toch al overhalen tot ‘transgender’ wat de totale persoon omvat. ‘Worstelen’ is trouwens een van de thema’s van dit boek, versta ‘worstelen met zijn seksuele identiteit’. ‘Ten tonele’ heb ik ook niet zo maar gebruikt. Er worden heel wat toneelstukken van Shakespeare ter sprake gebracht en uitgevoerd toen Billy nog in het jongensinternaat studeerde. De vrouwenrollen worden net zoals ten tijde van Shakespeare door mannen (jongens) gespeeld. Van travestie of transgender gesproken.

In het hoger aangehaalde interview – Irving was begin juni in Amsterdam – zegt de schrijver: “Het boek is een pleidooi voor meer dan een passieve tolerantie, maar voor een actieve vorm: niet het dulden van wie seksueel anders is, maar ruimte maken voor seksualiteit in de rijke waaier van de diversiteit, niet als een probleem maar als een gegeven en een opgave voor iedereen en voor de samenleving.”

Wat nu? Vind ik dit boek een aanrader? Als ik de huidige trend binnen de homobeweging (LGBTQ Q = questi-onable) bekijk, zeg ik beslist ja. Mij heeft het beslist de ogen geopend.

Rest mij nog de vraag waarom het in de States zo traag verloopt met de erkenning van de seksuele diversiteit na zulk een pleidooi van een van zijn grote schrijvers. Akkoord, zijn president staat alvast achter het homohuwelijk.

Alex Scheirs

John Irving, In een Mens, Amsterdam, De bezige Bij, 2012, 527 pp. Uit het Engels vertaald; oorspronkelijke titel ‘In one Person’ ISBN 978 90 234 6999 5 € 19,90 of praktisch gratis uitleenbaar in onze bib.

De HolebiBib praktisch:De HolebiBib is open elke dinsdagavond van 18u00 tot 20u00 en elke zaterdagmiddag van 15u00 tot 17u00. Je vindt de HolebiBib op de eerste verdieping van Het Roze Huis, dat je via Café Den Draak kan bereiken. Je bent er altijd vrijblijvend welkom. Snuister je graag in het rijke aanbod van de HolebiBib, surf dan zeker naar de website van Het Roze Huis (www.hetrozehuis.be) en raadpleeg de online catalogus. Volg de HolebiBib ook op Holebi-bib.blogspot.com.

John Irving

HolebiBib

OPENHEID OM MET JE IDEEËN UIT DE KAST TE KOMEN? HET KOMT VOOR DE BACKER.

PHILIPPE DE BACKERLijsttrekker provincie, 3e lijstduwer stad

www.philippedebacker.be

20 - de magneet

De Magneet is nu niet meteen een toeristisch blad te noemen, maar toch is wat reisadvies steeds welkom den-ken wij. Er is namelijk een steeds meer groeiende markt voor holebitoerisme en daarom tonen we jullie graag aan dat ‘er even tussenuit glippen’ niet noodzakelijk moeilijk hoeft te zijn. Pa-fos, here we come!

Op amper 4 uurtjes vliegen van ons Belgenlandje kom je terecht in een heel andere wereld met een heel ander klimaat. Budgetvliegen kan je gemakkelijk met Ryanair vanuit Charleroi op Larnaca of met Jetair vanuit Zaventem op Pafos. Eenmaal uit het vliegtuig gestapt, merk je meteen het heerlijk warme klimaat op, dat een stuk vochtiger is dan bij ons: een zwoele 34 à 36 graden is er normaal en je shirtje plakt als het ware meteen aan je lijf (en sta me toe te zeggen dat dat een heerlijk zalig gevoel is). De zoete geur van de zee komt je tegemoet en het zachte

zeebriesje doet je nog meer tintelen van genot en dan komt het besef: het is hier gewoonweg schitterend weer! Veel beter dan onze wispelturige en vaak belabberde zomertemperaturen. Ook voor wie ginds wil overwinteren, vallen de temperaturen goed mee: ze schommelen in het laagsei-zoen tussen de 20 en 24 °C. Wij mogen al blij zijn als we dat hier in de zomer halen (kijk maar naar de statistieken van afgelo-pen juli). Grieks Cyprus is hot!

Eu…

Veel voorbereiding hoeft zo’n reis niet in te houden: het Griekse (zuiderse) gedeelte van Cyprus is immers een auto-nome staat en lid van de Europese Unie. Dat houdt in dat je geen internationaal paspoort hoeft te regelen en de euro is er de vaste munt, zodat je niet weer ‘gejost’ bent door wisselkoersen. Vliegtickets en hotels of andere verblijfplaatsen regelen:

je kan het tegenwoordig makkelijk via in-ternet zodat het zeker en vast een ideale last minute bestemming is. Als je trouwens voor minder dan een week gaat, kan je jezelf makkelijk redden met enkel jouw handbagage, zo spaar je nog de meerkost van ‘een valies op de vlieger’ uit. Een bijkomend voordeel is dat ze overal vlot Engels spreken en vrijwel alle verkeers- en infoborden tweetalig zijn (Grieks – Engels). Je hoeft dus niet meteen avond-school Grieks te volgen.

Vroemvroem

Als je van plan bent om net dat ietsje meer te doen dan de hele dag aan het zwembad van het hotel te liggen, kan je makkelijk en vrij goedkoop een wagen hu-ren. Hou er wel rekening mee dat Cyprus een voormalige Britse kolonie is en dat ze daar dus links rijden. Het stuur staat dus ook aan de rechterkant en de meeste

Met Destsetters naar Cyprus!Het hoeft niet ver te zijn om goed te zijn

de magneet - 21

huurauto’s hebben een automatische transmissie. Merk dus op dat je bij het ‘optrekken’ niet hoeft te schakelen en niet steeds naar je deurklink hoeft te grijpen. Even wennen dus maar op die manier ben je vrij van te gaan en staan waar je wilt. Een rit van Larnaca naar Pafos duurt (afhankelijk van waar naar waar precies) tussen anderhalf en twee uur. De wagens zijn comfortabel en hebben airco: zeer handig als je nog even moet wennen aan het ‘tropische’ klimaat. Zet de airco best wel niet té laag in temperatuur want dan ga je het lokale klimaat niet snel gewoon geraken (een verschil van meer dan 5 ° met de buitentempratuur wordt afgeraden, red.). Neem ook steeds voldoende water mee als je ergens naartoe rijdt, zeker als je ‘op de tast’ dingen wilt bezichtigen en ergens onverwacht stopt. Je droogt in die hitte namelijk snel uit en ook een petje is dus niet onontbeerlijk. Voor een huurwagen (met GPS) in basismodel (type Ford Focus 4-deurs of gelijkwaardig) betaal je voor vier dagen rond de 80 euro.

Pafos aan zee

De baaien van Pafos zijn echt wonder-baarlijk mooi: overal waar je kijkt zie je niets anders dan een adembenemende kustlijn. Het water is er ook overheerlijk warm, bijna elk hotel heeft er zijn eigen privéstrand en er zijn uiteraard ook enkele publieke stranden. De stranden zijn echter niet zó rijkelijk gezaaid, het is namelijk een kustlijn dat hoofdzakelijk bestaat uit kleine tot matige kliffen waar je meestal gewoon een trap kunt vinden die je recht in het zeewater loodst. Een tip hierbij is om zeker ‘zeeschoentjes’ aan te trekken: er liggen immers vaak nogal grote, scherpe stenen vlak tegen de kustlijn (al scheelt dat wel van baai tot baai). De publieke stranden zijn er dus erg in trek en toeristisch, maar dat kan je dan weer van allerlei stranden over de hele wereld zeggen. Naast de gewone ligstran-den zijn er ook heuse party beaches met bijhorende deejays. Aan deze stranden kan je naast het liggen bakken in de zon of puffen onder een parasol ook het avontuur beleven door te jetskiën, met een speedboot gaan varen, parasailen, op de bananenboot door de golven klieven

en nog veel meer. En echt alles draait er om plezier op het water, want ook aan de jachthaven van Pafos kan je diverse boottripjes maken: van een supersnelle tiger boat tot een ontspannend vissers-boottochtje (waar je zelf je eigen vis kan vangen) en van een trip op een groot zeiljacht tot een rondvaart in een ware piratenboot. Maar het best van al is een heerlijke avondcruise met lekker eten of een namiddagje met een glazen-bodem-boot naar een afgelegen baai varen waar je rustig kunt snorkelen. De baai is enkel met de boot te bereiken en is in privéhan-den, dat betekent dat je in alle rust kunt genieten van een stil strand en van het heerlijke klaar-als-water-water met zicht op koraal.

Njamnjam

Zowaar overal kun je er overheerlijk eten voor zeer weinig geld: van lekkere Griekse specialiteiten (tzatziki, dolmades, kipgerechten, …) tot smaakpapillen-stre-lende visgerechten. Veel en zeer goed-koop! Tracht ook zeker de plaatselijke restaurantjes te bezoeken en dan bedoel ik niet die waar de meeste toeristen gaan eten, maar die waar de Cyprioten zelf gaan. Daar proef je de plaatselijke keuken zoals nergens anders. Zo betaal je voor een buikje-rond-eten-driegangenmenu voor 2 (inclusief dranken) rond de 50 à 60 euro. Vraag zeker ook steeds naar the catch of the day: dat zijn visgerechten die niet op het reeds uitgebreide vismenu staan maar vissoorten door toevallige vangsten. Zo kan je er met een beetje geluk een heerlijke (in je mond smel-tende) roodbaars, heilbot, zeeduivel, … eten voor de schappelijke prijs van 20 à 22 euro. Vrijwel overal waar je gaat eten, vragen ze ook of je een grote fles water wenst bovenop de eventuele 4

Destsetters

LGBT-toerisme vervult een steeds belangrijkere rol in de gehele toeristische sector en we moeten dat zeker niet schuwen. Het is immers aan-genaam op reis gaan in een op maat gemaakt ‘klimaat’ waar holebi’s en transgen-ders meer dan welkom zijn. Destsetters (lid van IGLTA) speelt daar zeker op in voor wat de zuiderse Europese landen betreft (Spanje, Italië, Griekenland en Cyprus). Zij bieden bestemmingen en ‘pakketten’ aan voor zowel singles, koppels, gezinnen als vriendengroepen en in diverse arrangementen: avontuurlijk, rust en genie-ten, wellness, flexibel, ho-neymoon, enz. Deze mensen weten wat reizen is en weten van aanpakken. Een reisje in één van deze settings is echt onvergetelijk, trust us!

Meer info opwww.destsetters.com

wijn of andere dranken die je reeds hebt besteld. Zeg gerust ja, want dit is geen vervelende manier om toeristen geld af te troggelen, neen: het zorgt ervoor dat je wederom niet uitdroogt. Want dorst zal je nu eenmaal hebben en zeker als je alcohol nuttigt, zorgt het water ervoor dat je niet meteen uitdroogt. Het water is er trouwens spotgoedkoop en heerlijk verfrissend.

Pafos City

Met de bus kan je voor slechts één euro van de hotels langs de kustlijn naar het centrum van de stad of naar The Harbour. Vooral het havengebied herbergt leuke

eetplekjes, lekkere pubs en sfeervolle terrasjes. Er zijn zelfs bepaalde terrasjes die recht tot aan het water gaan: een afgelegen en uitgestrekt grasveld dat tot aan een kleine klif loopt. Overdag kan je nog je voeten nat maken, bij schemer- of maanlicht kan je er genieten van de heerlijke geluiden van het tegen de kliffen botsende water. Met een overheerlijke cocktail erbij in aangenaam gezelschap kan het al helemaal niet meer stuk. Je kan nog kiezen tussen ligzetels, terras- of bar-stoelen of hemelbedden, … wat kan va-kantie toch heerlijk zijn. En als we één bar mogen aanraden in het uitgaanscentrum van Pafos, ga dan zeker eens langs bij Bar Different en spreek de (kale) kroegbaas zeker aan in het Nederlands, … you’re in for a treat! Met de taxi terug kost het je zo’n 12 à 15 euro.

Surround

Voor de rest zijn er nog heel wat bezienswaardig-heden in en rond Pafos, enkele voorbeelden: Pafos Castle, Pafos Zoo and Bird Park (de moeite waard), Thombs of The Kings, Grieks-Romeinse ruïnes met amfitheater, enz.

En voor wie op water-parken kickt, slechts één adres: Aphrodite Water

Park! Een openluchtwaterpretpark zoals je er in ons land nog geen gezien hebt, pret gegarandeerd! De Stad hangt vol met reclameborden onder het motto ‘alle wegen leiden naar waterpark’: just follow the frog! Voor de liefhebbers van opera is het Pafos Aphrodite Festival in het begin van september the place to be. De buurt van het kasteel en de ruïnes doen elk jaar schitterend dienst als decor voor groots opgezette opera’s in open lucht. Dit jaar staat Othello op het programma, in een productie zoals je die zelden ziet.

Pafos loont dus zeker de moeite! Oja, … en schoenen zijn er spotgoedkoop!

Ramses Noffels – Foto’s: Björn Mertens

Wie weg wil van de, door de Rus-sen volgelopen, toeristische hotels en genieten wil van rust en well-ness, moet zeker naar het Thalassa Boutique Hotel & Spa in Pafos. Hier draait alles om genieten: aan het zwembad of aan de beach bar lig-gen mensen, maar je hoort ze niet. Sommigen genieten er van de stilte en de zon, anderen van een boek en van de rust. Zwemmen kan je in het zwembad of in de zee, binnen kan je genieten van sauna, stoombad, ja-cuzzi en zwembad of gebruik maken van de fitness- en yogaruimte. Je kan er ook tal van buitenactiviteiten doen zoals paardrijden en tennissen maar voor dat laatste leek het ons toch wel wat te warm. De meeste mensen komen hier echter voor de treatments: van hydrotherapie tot

allerlei massages en van modderba-den tot aromatherapie en personal training. Het hotel staat garant voor wellness en luxe: je kan er zelfs beroep doen op een personal butler service, de haarstudio intrekken of exclusieve beauty products inslaan. Het is zeker niet het goedkoopste hotel in de regio, maar wel het meest sensationele. Je bent er in een andere wereld waar je jezelf (en/of elkaar) kunt (her)ontdekken. Een unieke en romantische ervaring! Tip voor newly weds en koppels: The Moonlight treatment. Tip voor gastronomen: het eten in de drie restaurants is fenomenaal lekker en toch goedkoop.

Voor meer info: www.thalassa.com.cy

Thalassa Boutique Hotel

20 - de magneet

DDee FFllaammiinnggoo’’ss ddee eenniiggee eecchhttee hhoolleebbiissttuuddeenntteenncclluubb vvaann

AAnnttwweerrppeenn.. HHiieerrmmeeee bbeewwiijjzzeenn wwee ddaatt eerr ooookk vvoooorr hhoolleebbii’’ss eeeenn ppllaaaattss iiss

iinn hheett ssttuuddeenntteenncclluubbmmiilliieeuu.. VVaann sseepptteemmbbeerr ttoott mmeeii oorrggaanniisseerreenn

wwiijj vveerrsscchhiilllleennddee aaccttiivviitteeiitteenn eenn ffeeeessttjjeess.. VVaann eeeenn TTDD iinn ddee RReedd&&BBlluuee

ttoott ccaannttuusssseenn eenn jjeenneevveerrwwaannddeelliinnggeenn!!

IInntteerreessssee?? AAaarrzzeell nniieett eenn nneeeemm ccoonnttaacctt mmeett oonnss oopp!!

22 - de magneet

SkoonheidBrandend verlangen

François van Heerden is een geslaagde za-kenman aan het hoofd van een houtbedrijf in Bloemfontein, Zuid-Afrika. François is vader van twee prachtige dochters en echt-genoot van een lieve huisvrouw. Hij heeft zijn leven als vooraanstaande Zuid-Afrikaan volledig in de hand totdat een onver-wachtse ontmoeting met de wondermooie Christian daarin verandering brengt en zijn bestaan volledig gaat domineren.

François van Heerden lijkt als man van middel-bare leeftijd gevangen te zitten in de luchtbel van zijn generatie en de conservatieve wereld waarin hij leeft. Het grijze bestaan van deze man wordt onderstreept door de kleuren en de traagheid van de film. Van Heerden is een man die zijn echte gevoelens en verlangens verbergt achter een kille façade van stoïcijnse zelfbeheersing: zelfs op de bijeenkomsten die hij heeft met “gelijkgestemden” is er geen plaats voor liefde, openheid en gesprek. Er is

slechts ruimte voor koele, lelijke, onpersoon-lijke seks…

… En dan is er Christian, een student rechten en zoon van een oude vriend uit Kaapstad. Christian is vlot, knap en werelds: het contrast met het bestaan van de karakterloze François kan niet groter zijn. Deze laatste geraakt gaan-deweg geobsedeerd door de jonge adonis, maar is niet in staat om op een bevredigende manier contact te leggen met de jongeman. Uiteindelijk slaan bij François de stoppen door en verliest hij heel even alle beheersing.

Skoonheid is een film van regisseur Oliver Hermanus. Hoewel de film eerder een politie-ke boodschap in zich draagt, doet het verhaal toch nadenken over welk een voorrecht het is gay te zijn in een land als België. Een aanrader voor een gure herfstavond.

Hendrik De Clerck

Skoonheid / 2011 / Zuid-Afrika / 105 minuten / Drama

PinaDansen om te overleven

Pina is een film die gaat over dansen. Het is een eerbetoon aan de Duitse choreo-grafe Pina Bausch die overleed in 2009. De choreografieën worden uitgevoerd door het gezelschap van het danstheater Wup-pertal Pina Bausch.

Wim Wenders neemt je in deze film mee in een nieuwe dimensie. Het eerbetoon wil niet zomaar een documentaire zijn over het werk van Pina Bausch als gerenommeerde choreografe. Wenders gaat nog een stap verder en voegt een heel nieuwe dimensie toe aan het verhaal.

Het verhaal start op het podium, maar de kij-ker wordt vervolgens meegenomen op een reis buiten het theater. De dansers bewegen daarbij voort in verschillende emoties langs de meest uiteenlopende decors en achter-gronden, ook buiten de veilige grenzen van de “scene”.

De film is een prachtige weergave van het werk van een topchoreografe, al moet in de marge worden gezegd dat de kijker wel een liefhebber moet zijn van moderne dans. Ideaal voor die regenachtige avonden waarop je geen zin hebt om je luie zetel te ruilen voor een bezoek aan de Singel…

Hendrik De ClerckPina / Duits / 103 minuten / Documentaire

de magneet - 25

Towers’ MenDe Prekersstraat 442000 AntwerpenTel. 03 233 67 98www.towers-men.be

Open:ma 13:00 tot 18:00di tot en met za10:00 tot 18:00

TOWERS’ MENUnder-, Beach- & Nightware

grote uitverkoop van 1 september tot eind januari 2013

Seksuele praktijken tussen mensen van hetzelfde geslacht hebben altijd bestaan in Afrika. Ook al is het gewaagd om vroegere praktijken door een 21ste eeuwse bril te bekijken.

Over de vrijheid om seksuele relaties te heb-ben met iemand van je eigen sekse zal er in de wereld waarschijnlijk nog jarenlang worden ge-bakkeleid. Westerse landen zetten de landen van Afrika sinds enige tijd onder druk om de rechten van holebi’s te erkennen. Maar volgens de meeste staten in Afrika zijn homoseksuele relaties in strijd met de waarden en normen van de voorouders. Ze worden hierin gesteund door de evangelische kerken in Afrika. Die ker-ken bestempelen homoseksualiteit als een vre-selijke gruwel.

De jongste tijd zijn er almaar vaker voorbeelden van homohaat in Afrika. In sommige landen lijkt de jacht geopend op homoseksuelen en andere seksuele minderheden. Kameroen en Oeganda spannen daarbij de kroon. Maar ook in heel wat andere landen van Afrika hoor je uitspraken die holebi’s en transgenders stigmatiseren of zie je in het parlement wetsvoorstellen die homosek-sualiteit in de criminele sfeer willen duwen.

In zo’n klimaat is het belangrijk om in de verf te zetten dat homoseksueel gedrag helemaal niet nieuw is in Afrika. Het is onjuist dat homosek-sualiteit uit het Westen werd ‘ingevoerd’. En het klopt al evenmin dat het indruist tegen de Afrikaanse gewoonten en tradities.

Niet vreemd

Uit studies van diverse onderzoekers blijkt dat homoseksualiteit niet vreemd is in Afrika. Al eeuwenlang hebben Afrikaanse mannen relaties met andere mannen. En Afrikaanse vrouwen met andere vrouwen. Er zijn heel wat voor-beelden te vinden van Afrikaanse stammen die vormen van homoseksueel gedrag kenden en tolereerden. Het is dan ook onzin om wetten tegen homoseksualiteit te willen maken of om Afrikaanse homo’s te zien als ‘duivels’, ‘mensen die bezeten zijn’ of ‘geesteszieken’.

Al te vaak hoor je in Afrika dat homoseksuali-teit een plaag is die uit het verderfelijke Westen werd ingevoerd. Iets wat helemaal niet Afri-kaans kan zijn. Wat de tegenstanders ook mo-gen beweren, er waren altijd al seksuele prak-tijken tussen mensen van hetzelfde geslacht op het Afrikaanse continent. Seksuele contacten tussen personen van diverse leeftijden, inwij-dingsrituelen of andere praktijken.

Onder jongens, soms uit eenzelfde familie, komt het vaker voor dat er seksuele ervarin-gen worden opgedaan. De jongens bouwen zo vertrouwen op. Bovendien is het voor meisjes streng verboden om seksuele betrekkingen te hebben met het andere geslacht.

Bij de Gangellas in Angola waren liefdesrelaties tussen personen van hetzelfde geslacht erg ge-bruikelijk. De Gangellas spraken van ‘aponji’. Een besneden, ongetrouwde jongen van een

jaar of achttien kon er bijvoorbeeld beslissen om samen te leven met een jongen van twaalf die hem beviel. De ouders van die tweede jon-gen werden beloond met een koe, kleren of geld. Als de ouders zich akkoord verklaarden, hadden beide jongens in de ogen van de maat-schappij een relatie. De oudste van beide kon zowel met een vrouw als met zijn ‘katumua’ vrijen. Wanneer de jongste ouder werd, kon ook hij besluiten om met een vrouw te trou-wen. Deze praktijk werd door de volwassenen getolereerd. Voor de volwassenen ging het om ‘spelletjes’ die zouden ophouden zodra beide jongens volwassen waren.

Bij sommige inwijdingsrituelen was ook sprake van homoseksuele praktijken. Zo gebruikten de Beti uit Kameroen een bepaald ritueel om een jongere volwassen te laten worden. Bij de Siwans in Libië werden jongens ingewijd in de krijgskunst. Homoseksuele praktijken konden ook dienen om de samenhang binnen de groep te vergroten.

Kameroen

In Kameroen had je bij de Beti het zogenaamde mevungu-ritueel. De Bassa kenden er dan weer het ko’o-ritueel. Allebei rituelen waarbij vrou-wen elkaar aanraakten en die een sterk homo-seksueel karakter hadden. De mevungu was een manier om ‘de clitoris en de macht van de vrouw te vieren’. Er werd daarbij gedanst en tijdens die dans werd de coïtus nagebootst. Ge-initieerde vrouwen in de menopauze speelden daarbij de rol van de man. Bij de Kivaï werd veel aan sodomie (anale seks) gedaan. Die stam zag dat als een manier om jongemannen krachtiger te maken.

Bij heel wat rituelen diende homoseksualiteit als middel om folklore door te geven, met name over de rol van de man. In een aantal culturen in Afrika was het heel normaal dat jonge mannen seks hadden met mannen. Later zouden zij niet alleen vrouwen hebben maar ook enkele man-nelijke minnaars.

Bij de Azande in het zuidwesten van Soedan was er veel homoseksualiteit onder de vrouwen in huishoudens van polygame mannen. Hetzelfde gebeurde bij de vrouwen van de Nkundo, in de streek van Bikoro in de Congolese Evenaars-provincie. De vrouwen van de Nkundo vreeën onder elkaar omdat ze zich niet bevredigd voel-den door hun echtgenoten.

Bij de Azande hadden de vrouwen seks met behulp van dildo’s die waren gemaakt uit zoete aardappel of maniok. Er werden ook bananen gebruikt. Bij de Herero in Namibië waren er ook seksuele contacten tussen vrouwen. In die stam was ‘tribadie’ (lesbische liefde) heel cou-rant. De vrouwen zochten seks met andere vrouwen omdat ze te weinig seks hadden met hun mannelijke partner.

Tussen de billen

Mannen vonden het meestal maar niets dat vrouwen onderling seks bedreven. Maar ze za-gen er geen graten in om zelf seks te hebben

Homoseksueel gedrag bestaat al eeuwenlang in Afrika

24 - de magneet

Veel verzet tegen ‘gruwel’ en ‘import uit het Westen’

de magneet - 27

met jonge jongens wanneer hun vrouwen afwezig waren. En soms zelfs in aanwezigheid van hun vrouwen. Bij de Azande was het gebruikelijk om jonge jongens samen met hun meester of ‘man’ op te leiden in krijgskam-pen. De jongens werden daarbij gebruikt als vrouw maar zonder anale penetratie. De coïtus gebeurde tussen de billen van de jongen.

Heel wat jonge krijgers van de Azande trouwden met jonge jongens. Ze betaalden een bruidschat aan de ouders van de jongen, net zoals ze dat zouden hebben gedaan voor een meisje. De ouders van de jongen werden ‘gbiore’ en ‘negbiore’ genoemd, schoonvader en schoonmoe-der. De jongens kregen geschenken. En in zo’n koppel noemden beiden elkaar ‘badiare’ (mijn lief).

Door deze praktijk moesten vrouwen zich niet ophouden in militaire kampen. Voor de mannen had de praktijk het voordeel dat ze zich niet lang seksueel moesten onthouden. De Azande vonden deze praktijk he-lemaal niet onfatsoenlijk. Een man toonde zich juist gevoelig door alleen met jongens te slapen wanneer zijn vrouw niet beschikbaar was.

Pages

Gelijkaardige situaties vond je sinds het begin van de twintigste eeuw bij de Mossi in Burkina Faso, meer bepaald aan het koninklijke hof. Aan dat hof werden mooie jongens, soronés of pages, uitgekozen. De jongens waren zeven tot vijftien jaar oud. Ze droegen vrouwenkleren, speelden de rol van vrouwen en sliepen ook met de chefs. De seks vond plaats op vrijdagen, want op die dag was heteroseksueel contact verboden. Deze praktijk werd voorbehouden aan de chefs, zeg maar aan diegenen met macht. Zij hadden een grote macht over de soronés.

In Ghana hadden de Ashanti in de achttiende eeuw een machtig rijk uitgebouwd. Mannelijke slaven werden er gebruikt als bijslapen of min-naars. Als hun meester stierf, werden ze om het leven gebracht. Bij de Ashanti waren relaties van deze aard aanvaard. De praktijk vond zelfs ingang bij vrije mannen die zich eerder verwijfd gedroegen.

De Ashanti hadden een matrilineaire maatschappij. Het was er voordelig om ‘vrouw’ of ‘concubine’ te zijn. ‘Vrouwen’ genoten veel aanzien en konden ook erven. Sommige mannen hadden er voordeel bij om zich verwijfd op te stellen. De vrouwelijke mannen werden niet alleen er-kend als vrouwen. Door hun (aanvaarde) homoseksuele relatie werden ze ook in de feiten vrouwen.

Transgender

Er zijn ook voorbeelden van transgendergedrag. Bij de Massai in Kenia bijvoorbeeld had je sommige ingewijden of ‘sipolio’ die zich graag kleed-den en maquilleerden zoals een vrouw en seks hadden met mannen. Sommige priesters zoals de ganga-ya-chimbanda verklaarden niet van vrouwen te houden en de samenleving zag dat als ‘de wil van God’. Bij de Meru, een volk van landbouwers in Kenia, had je belangrijke geeste-lijken – de mugawe – die vrouwenkleren droegen en soms met mannen trouwden. Bij de Zanzibars moesten sommige slaven de vrouwenrol spelen. Ze moesten geen zwaar werk doen, kregen mooie kleren en werden verwijfder gemaakt.

In Oost-Kasaï (Congo) had je de ‘kitesha’, vrouwen of mannen die sek-suele betrekkingen onderhielden met seksegenoten. In het zuiden van Zambia werden zulke mensen ‘mwaami’ genoemd in één van de plaat-selijke talen. De mwaami droegen vrouwenkleren, deden het werk van vrouwen en sliepen samen met de vrouwen zonder ermee te vrijen. Ze werden als profeten beschouwd. Pederastie kwam geregeld voor maar werd wel gevaarlijk gevonden. De plaatselijke maatschappij was bang dat jonge jongens ‘zwanger’ zouden worden.

Oudere vrouwen

Soms werd er ook met gender-rollen geëxperimenteerd door oudere vrouwen, weduwen, te laten trouwen met jonge meisjes die dan voor nakomelingen moesten zorgen. De oudere vrouw, die de bruidschat be-taald had, koos voor het jonge meisje een mannelijke partner. De kinde-ren die het resultaat waren, behoorden toe aan de oudere vrouw. Zulke praktijken kwamen voor bij de Nuer in Ethiopië, de Yoruba in Nigeria, de Zulu in Zuid-Afrika, de Nandi in Kenia, de Kikuyu in Kenia en de Venda in Zuid-Afrika. 4

26 - de magneet

Met een dertigtal aangesloten holebi- en transgenderverenigingen vervult Het Roze Huis één van de belangrijkste rollen bin-nen de Vlaamse holebi- en transgenderge-meenschap. Gedragen door een hele hoop vrijwilligers werkt de organisatie naar een aanvaarding van holebiseksualiteit en genderexpressie in de ruimste zin. Ook bij minderheden binnen onze samenleving, zoals allochtonen en ouderen, maakt Het Roze Huis ‘holebi en transgender zijn’ be-spreekbaar.

Naast een eigen werking met een aantal werkgroepen, richt Het Roze Huis zich naar de hele provincie Antwerpen. Door plaat-selijke initiatieven financieel en logistiek te steunen, draagt de organisatie bij tot emancipatie en empowerment van holebi’s en transgenders in alle uithoeken van de provincie.

Het Roze Huis wil er dan ook zijn voor elke holebi en transgender die met vragen zit. Daarnaast wil ze ook een plaats bieden aan zij die zich gewoon, onder gelijkge-zinden, eens flink willen amuseren. Het Activiteitenteam staat daar garant voor!

Het Roze Huis wil vooral ook wegen op diegenen die vandaag het holebi – en transbeleid in ons land bepalen. Door poli-tiek lobbywerk slaagt de organisatie erin zich door het politieke kluwen te wringen. Kortom, Het Roze Huis is er voor iedereen!

Zin om mee te werken aan deze droom? Het Roze Huis is steeds op zoek naar enthousi-aste vrijwilligers.

OnthaalNood aan een babbel? Zit je met vragen of ben je bezig met jouw coming-out? Blijf er niet mee zitten… Vrijwilligers van de Werkgroep Onthaal staan voor je klaar! Elke donderdagavond van 19u tot 21u.Meer info: onthaal@hetrozehuis.be of 03/288.00.84

HolebiBibZin in een goed boek? Of wil je gewoon meer informatie over holebiseksualiteit in de ruimste zin van het woord? Nood aan literatuur over het transgenderthema? Vrijwilligers van de HolebiBib staan voor je klaar!Elke dinsdagavond van 18u tot 20u.Elke zaterdagmiddag van 15u tot 17u.Meer info: holebibib@hetrozehuis.be of 03/288.00.84

Aangesloten verenigingenEen recent overzicht van onze aangesloten verenigingen vind je op www.hetrozehuis.be of elders in deze Magneet. Neem ook eens een kijkje op de infotoog en het info-bord in Café Den Draak!

Zaalverhuur:Plan je privé of met je organisatie of bedrijf een vergadering, receptie of activiteit? Re-serveer dan één van onze zalen. De prijzen zijn democratisch en onze medewerkers leggen je in de watten. Meer info en reser-vaties via secretariaat@hetrozehuis.be of 03/288 00 84.

STEUN ONS PROJECTHet Roze Huis kan niet bestaan zonder ex-tra financiële ondersteuning. We rekenen dan ook op jou om ons het broodnodige duwtje in de rug te geven. Wist je dat je voor elke gift vanaf 40 euro op jaarbasis een fiscaal attest ontvangt? Dit doe je door te storten op onze projectrekening bij de Koning Boudewijnstichting met als mede-deling ‘L78039-Het Roze Huis – çvaraia Antwerpen’.Je kan ons ook op tal van andere manieren steunen, bv. door ons te (laten) sponsoren door je bedrijf, geldelijk of in natura. Je kan ook ‘Krekelsparen’. Of informeer bij je notaris over een legaat t.v.v. Het Roze Huis.

ALGEMEEN CONTACTADRES:Het Roze Huis – çavaria AntwerpenDraakplaats 12018 Antwerpenwww.hetrozehuis.beinfo@hetrozehuis.be03/288 00 84

Maak kennis met Het Roze Huis çavaria Antwerpen

Aan het hof in Benin en in Transvaal (Zuid-Afrika) was het niet onge-bruikelijk dat vrouwen onderling trouwden. Oudere vrouwen maakten maatschappelijke promotie en kregen het recht om met een jongere vrouw te trouwen. Ze hadden ‘hetzelfde niveau als een man bereikt’. Voor de seks in zo’n huwelijk werd een beroep gedaan op een man zodat er dus nakomelingen konden komen. De kinderen en het jonge meisje behoorden toe aan de oudere vrouwelijke partner.

In de geschiedenis van Afrika zijn er dus diverse soorten van seksualiteit geweest. Ook vormen van seks tussen personen van hetzelfde geslacht. In het oosten van Afrika waren er zelfs bepaalde woorden of begrip-pen om seksuele daden tussen personen van hetzelfde geslacht aan te duiden. De maatschappij probeerde er dus wel een soort van betekenis aan te geven.

Het is belangrijk om bepaalde situaties niet zomaar te veralgemenen voor heel Afrika. Wat we nu een ‘homoseksuele werkelijkheid’ zouden noemen, gold zeker niet in alle Afrikaanse samenlevingen als model. In Europa verwijst homoseksualiteit naar relaties tussen twee mannen of tussen twee vrouwen. Vanuit historisch perspectief kan je zeggen dat homoseksualiteit in Afrika een exclusieve, tijdelijke oriëntatie was in functie van sociale klassen of in functie van geografische factoren.

Seksuele contacten tussen mensen van hetzelfde geslacht zijn van alle tijden en alle culturen. Maar zulke seksuele praktijken werden niet overal op dezelfde manier waargenomen, aangeduid, geïnterpreteerd of geconceptualiseerd.

Charles Gueboguo

Dit artikel is een gevulgariseerde versie van een wetenschappelijk artikel van de Kameroenees Charles Gueboguo, verbonden aan de University of Michigan in de VS. Deze versie is van de hand van Denis Bouwen, met dank aan Dan Bomboko.

Denis Bouwen - tekeningen: Sanne Hosteaux

“ANDERS DURVEN DENKEN EN DOEN” is de slogan van het holebi-netwerk van N-VA. Deze groeiende groep van intussen 200 enthousiaste holebi-N-VA leden uit heel Vlaanderen zet intern regelmatig holebi- en genderthema’s op de agenda. Soms lijkt het wel alsof er geen problemen meer zouden zijn rond holebi’s en transgenders. Jammer genoeg blijkt dat in realiteit niet helemaal zo te zijn. N-VA heeft zich sinds haar oprichting steeds uitdrukkelijk als verdediger van holebi-rechten gemanifesteerd.

Luid en duidelijk

Met drie holebi-kandidaten op de gemeenteraadslijst voor de volgende verkiezingen garandeert N-VA dat de stem van holebi’s en transgenders kan doorklinken in het beleid in Antwerpen. Onder andere thema’s als zorg voor oudere holebi-koppels, aanvaarding van holebi-seksualiteit door alle stadsgenoten, problemen rond transgender-erkenning, en vooral een luid en duidelijk NEE! tegen gaybashing, vormen de uitdaging voor de volgende bestuursploeg.

Diversiteit is de basis van een leefbare samenleving. Elk discriminerend onderscheid op basis van geaardheid of genderexpressie is voor de N-VA onaanvaardbaar. Wij streven als open inclusieve partij naar een aangename gemeenschap zonder vooroordelen.

De kracht van verandering in ’t Stad,

Martijn, Jenny, Kevin

regenboogbeleid.ben-va.be/antwerpen

Kevin Vereecken

38ste plaats gemeenteraad kevin.vereecken@n-va.be

Jenny Baetens

34ste plaats gemeenteraad jenny.baetens@n-va.be

Martijn Van Esbroeck

12de plaats gemeenteraad martijn.vanesbroeck@n-va.be

Holebi 40+: de vereniging voor homo’s boven de 40Holebi 40+ biedt een maandelijkse ont-moetingsmogelijkheid voor 40plussers in de vorm van een praatnamiddag of aller-hande activiteiten.

Leon Cools (52) en Jan Pepermans (47) zijn de bezielers van Holebi 40+. Ik vraag hun naar hun achtergrond en hoe Holebi 40+ is ontstaan.

Jan Pepermans is in het dagelijks leven con-ciërge en uitvaartbegeleider. Daarnaast is hij onder het pseudoniem Yan Bloeme ar-tistiek en creatief bezig. In het verleden nam hij deel aan het Holebi Songfestival in Vlaan-deren en Nederland, en maakte hij deel uit van de vereniging Hagar waar hij ook actief was.

Leon Cools heeft een eigen praktijk als gezondheidsbegeleider. Hij is al geruime tijd vrijwilliger bij Het Roze Huis, o.a. bij de werkgroep Janus en hij is een fervente kaartspeler. Door zijn vrijwilligerswerk bij Janus merkte hij dat er een groot hiaat be-staat voor oudere holebi’s. Zij durven vaak niet voor hun geaardheid uitkomen en als ze dat toch doen, weten ze niet goed waar ze terecht kunnen, waardoor ze makkelijk vereenzamen.

Ontstaan van Holebi 40+In februari 2010 ontstond Holebi 40+ van-uit bovenstaande nood. Het was niet simpel om een dergelijke vereniging op te richten, maar er was wel veel vraag naar. Op de eer-ste vergadering waren er 26 personen aan-wezig. Spontaan ontstonden er 2 stromin-gen binnen de groep. Enerzijds een groep die vooral nood heeft aan praatmomenten en anderzijds een deel dat liever deelneemt aan activiteiten, zoals info-avonden, films, tentoonstellingen, gezelschapsspelen, …

Eind 2011 werd de groep wat kleiner. De mensen met pit hadden er niet zo veel zin meer in en de vereenzaamde homo’s over-heersten wat binnen de groep.

Begin 2012 ging een delegatie van Holebi 40+ op uitnodiging van een groep in Ber-gen op Zoom – vroeger ’t Duvelke, nu Al-l4Friends – naar hun nieuwjaarsreceptie. Er waren een 40-tal personen en de sfeer was heel open en gemoedelijk. All4Friends kwam een tijd later ook bij Holebi 40+ over de vloer. Sinds de komst van enkele All4Friends-leden is de sfeer bij Holebi 40+ leuker, opener en plezanter.

Leon Cools zal als oprichter van de groep het heft overdragen aan Jan Pepermans en Piet Hereijgers, waarmee de groep in goe-de handen is.

Doelstelling en doelgroep Holebi 40+Holebi 40+ is er in eerste instantie om ont-moetingsmogelijkheid te bieden voor holebi 40+ers op een vooraf gekend en weerke-rend tijdstip met een frequentie van 1 keer per maand. Te weten, telkens de laatste zondag van de maand in de namiddag van 14 tot 17 uur in Het Roze Huis of in café Den Draak.Verder heeft deze ontmoetingsgelegenheid een sociaal karakter dat ligt in het commu-niceren tussen gelijkgestemden in de vorm van letterlijk: onder elkaar praten, samen kaarten of een ander gezelschapsspel of ac-tiviteit ter plekke.

Het is geen activiteitsgroep an sich, wat niet wil zeggen dat er naast de genoemde plaats en tijd geen activiteiten kunnen bestaan die vrijwillig en op een ander tijdstip dan het maandelijks geplande moment van samen-komen kan bestaan. Deze losse activiteiten kunnen vanuit de groep als vanuit een indi-vidu ontstaan en leuke ervaringen zijn die mensen met elkaar willen/kunnen delen.

Onze doelgroep zijn de mannen 40+ - on-geveer tussen 40 en 80 jaar - gezien er voor de 40+ vrouwen reeds soortgelijks bestaat onder de naam “Pimpernel 40 plus”, maar ze zijn daarom niet uitgesloten. Samenwer-king met Pimpernel 40 plus staat nog op de verlanglijst. Het is een heel diverse groep qua interesses. De groep doet veel voor ouderen, zoals opvang, onthaal en indien nodig doorverwijzen. De sfeer is optimaal en heel leuk.

Er is geen lidmaatschap vereist, wat een lage drempel moet zijn voor eenieder die zich geroepen voelt erbij te kunnen/willen horen. Wel wordt er gewerkt met een vrij-willige bijdrage, wat een gevoel van betrok-kenheid creëert.Kortom, kom gewoon langs!

Tuur Van Hove

Holebi 40+ is er in eerste instantie om

ontmoetingsmo- gelijkheid te bieden voor

holebi 40+ers

Leon CoolsBestuur: Jan Pepermans – Piet Hereijgers

Holebi 40+p/a Draakplaats 12018 Antwerpen03 288 00 84holebi40plus@gmail.com

Leon Cools, bezieler van Holebi 40+

Jan Pepermans, bestuurder

Na de succesvolle countdown van het laatste jaar naar de worldOutgames op de Grote Markt tijdens de Antwerp Pride en de verschillende verschijningen van onze Roze Reus op de parade, Wave en het slotfeest, weten de Antwerpenaren onder-tussen wel dat de worldOutgames volgend jaar in augustus naar hun stad komen. Maar naast Antwerpen moeten we de boodschap natuurlijk verder verspreiden!

Met de verschillende Vlaamse middenveld-organisaties in de Vlaamse steden worden contacten en samenwerkingsovereenkom-sten uitgewerkt, alsook met Brussel en bin-nenkort Wallonië.

We zijn al een tijdje bezig om ons evenement internationaal te promoten. Met verschillen-de media in Australië, de Verenigde Staten, Canada en Europa hebben we overeenkom-sten zodat de worldOutgames, en dus ook

Antwerpen en Vlaanderen, het komende jaar veel in beeld zullen komen. We spreken dan zowel over advertenties, als redactio-nele steun. Heb jij contacten met bloggers, websites, media in België of het buitenland die over ons zouden willen berichten? Breng ons dan in contact met hen door een mail te sturen naar marketing@woga2013.org.

Ben je zelf iemand die veel reist en wil je graag de lokale holebi- en transgenderge-meenschap op de hoogte brengen van de worldOutgames 2013 in Antwerpen, dan kan je worldOutgames representative worden. Je krijgt als vertegenwoordiger ons promo-tiemateriaal (flyers, vlaggen, T-shirts, …) om ter plaatse uit te delen in horeca, organisa-ties, tijdens prides en holebisporttornooien. Laat ons even weten waar je naartoe gaat zodat wij een overzicht kunnen maken om zoveel mogelijk mensen en plekken te berei-ken. Dit kan via marketing@woga2013.org.

Zo helpen we allemaal samen om volgend jaar een succesvol evenement te creëren, zodat we als Antwerpenaar, Vlaming, Belg trots kunnen zijn dat we een wereldevene-ment succesvol kunnen leveren. Ons logo heet niet voor niets Love United: het is enkel via die gezamenlijke krachten dat we zullen uitblinken. Alvast bedankt en stuur foto’s en/of een kort verslag van jouw reis door zodat we dat op Facebook kunnen posten!

www.world.outgames.org

Jerko BozikovicMarketing & communicatie

De worldOutgames trekken de wijde wereld in

De Roze Reus van de worldOutgames

LOVE UNITED

30 - de magneet

“Ben je gelukkig?” “Ja, supergelukkig”. “Oké, dat is voor mij het belangrijkste, maar ik zal er wel moeten aan wennen.” Zei haar moeder tegen Kelly toen die op haar 29ste bekende dat ze op een erg lieve vrouw viel. Kelly is samen met Micha-el, Jamal, Marjan en Ineke één van de twaalf hoofdrolspelers in het nieuwe boek ‘Coming out’. Twaalf sleutelmomenten, twaalf gelijkaardige en o zo verschillende getuigenissen van mensen zoals jij en ik. Over hún moment om te doen wat nodig was om gelukkig te worden.

Bij de meesten onder ons is het er al van gekomen. Coming out. En blijft het maar weerkomen. Want een coming out doe je niet éénmaal. Je diepste ‘ik’ blootgeven, naar keuze vertellen / toegeven / onthullen / eruitfloepen dat je een beetje anders bent en tot de grote regenboogfamilie behoort, is nu eenmaal geen eenmalige belevenis. Het kruidt de rest van je leven. Al is die al-lereerste kruidenmix op je nieuwe levenstaart vaak écht wel een

hele pittige. Het boek Coming Out, dat vanaf nu in onze holebibib van Het Roze Huis te lezen is, laat twaalf mensen aan het woord over hun scharniermoment. Hun grote stap. Hun overwinning, hun teleurstelling, hun bevrijding, hun big bang. Intrigerend en inspirerend.

Hoe kwamen Nine en Miriam erbij om een coming-outboek te schrijven, neen: te verzamelen? Er is toch niets zo ongelooflijk persoonlijk als een dit ben ik-verhaal? Vandaar dat het werk ook leest alsof het helemaal door elke ‘auteur’ geschreven is. Je bent erbij. Je beleeft het mee. Je zit op de eerste rij. En toch voelt het niet voyeuristisch aan, zelfs al gaat het om échte getuigenissen door mensen van vlees en bloed en van alle leeftijden.

DM: Was er dan behoefte aan ondersteuning voor mensen op de rand van hun coming out?

Nine: “We weten dat er nog al-tijd veel mensen mee worstelen, dus de behoefte is er nog altijd. Maar dat is niet de reden waar-om we dit boek wilden maken. Er is niks mooiers dan iemand die opkomt voor wie hij echt is, er is niks authentiekers dan dat. Juist die verhalen wilden we de-len met de wereld, en hopelijk mensen – niet enkel holebi’s – inspireren in te durven zijn wie ze werkelijk zijn.”Kelly: “Ik heb iemand leren kennen.” Is hij getrouwd? “Nee, nee … het is een vrouw.” Stil. Vijf minuten lang

“Mams, paps, ik moet je iets vertellen”Twaalf diepmenselijke verhalen over het onthullen van wie je echt bent

Zo is de band met mijn ouders langzaamaan weer verbeterd. Maar af en toe zucht mijn moeder nog wel: “Het is jammer,

want je bent toch zo’n mooie jongen.”

ww

w.groenerozen.tumblr.com

ww

w.groenantwerpen2012.be

zei ze niks. We zaten gewoon naast elkaar in stilte. Langzaam zag ik tranen in haar ogen komen. “Maar ze heeft geen houthakkershemd aan, ze heeft geen kort haar en ze heeft geen pakje tabak in haar borstzak zitten.” Het was niet zomaar oké, niet alsof er niets aan de hand was. Ze legde zich erbij neer.

DM: Hoe kom je tot een zo gevarieerd scala aan mensen die een pakkend verhaal te vertellen hebben?

Nine: “Tot onze verrassing bleek dat elke persoon die we uitno-digden open en eerlijk zijn verhaal te ver-tellen, dat ook open en eerlijk deed. Tel-kens een prachtig en interessant verhaal. We hebben dus niet lang moeten ‘zoeken’ naar verhalen, maar via via kwamen we steeds wel weer terecht bij iemand die het belangrijk vond aan Coming Out mee te werken. En steeds bleek het een mense-lijk, mooi, integer verhaal. Als mensen zich open en dus kwetsbaar stellen over en be-langrijk aspect in hun leven en dat met an-deren durven delen, ontstaat er altijd iets dat de moeite waard is.”Jamal: “Ik moest op mijn kamer blijven, want mijn vader wou me niet meer zien of horen. Mijn moeder mocht ook niet meer met me praten. Eten moest ik alleen in mijn kamer doen. Daar kon ik niet tegen. Dus heb ik (…) al mijn spullen gepakt en ben ik vertrokken. Ik ging bij Koen wonen.”

DM: Was het voor de mannen niet extra delicaat om hun verhaal te doen aan vrouwen?

Nine: “Nee, waarom zou het?”Tom: “Bij mijn ouders zei ik het tussen de soep en de patatten. Let-terlijk. Ik zie het moment nog voor mij. Mijn pa die zijn lepel in zijn mond steekt. “Pa, ma, straks komt mijn lief. En eh, hij heet Jelle.” In een film zou vader zich verslikken en beginnen te roepen. Maar voor mijn ouders was het wel oké. Er was een wederzijds groot respect. “En, wat doen zijn ouders?”, zei mijn vader doodleuk.”

DM: Stel je aan een boek als dit hoge verwachtingen? Hoop je dat het wat teweeg brengt en komt er misschien een vervolg in de aard van Ook ik kwam uit de kast (deel 2)? Zit er een vertaling in?

Nine: “Ons doel was open en eerlijk verhalen te delen met de wereld, om te laten zien dat opkomen voor wie je werkelijk bent, iets is dat niet voor iedereen evident is maar wel het enige authentieke dat een mens kan doen. Zijn leven oprecht leven als zichzelf. We hopen dat lezers ervan genieten, zich zelfs laten 4

“Dus zullen we geen kleinkinderen hebben, zeker?”, grapte mijn vader.

Dat bracht vreemd genoeg op dat moment wat ademruimte.

inspireren, maar verdere verwachtingen zijn er voorlopig niet.Een vertaling en uitgave in het buitenland zou prachtig zijn, want er zijn veel landen waar uit de kast komen en je ware ik tonen helaas nog altijd een stuk moeilijker ligt dan in België.”Ineke: “Waar ga je naartoe in Antwerpen?” Iets voor alleen maar vrouwen. Ik zei het zo onschuldig mogelijk. Wisten zij veel dat het met lesbiennes te maken had. Vanaf die eerste keer volgde er meer. En intussen had mijn vriendin ook wel door hoe het met mij zat. Mijn nieuwe uitgangsleven was een beetje als thuiskomen. Het moest eruit, maar hoe moest ik zoiets in godsnaam vertellen? Daar heb ik toch nog wel even mee gestruggled.”

DM: Elk getuigenis sluiten jullie ook af met een ‘advies’ van de getuige. Hoezo? Elke situatie is toch zo verschil-lend?

Nine: “Elke situatie is inderdaad anders, het is onmogelijk een pasklaar ‘antwoord’ voor iemand te hebben. We willen dus ook niet voorwenden dat we dit hebben. Wie zijn wij om te zeggen

wat voor een ander de beste manier is om met zijn gevoelens om te gaan? Daarom beseften we eens temeer dat het enige wat we konden doen, het delen is van oprechte verhalen van anderen, verschillende verhalen van verschillende mensen, zodat een lezer zelf kan merken wat hij voelt bij ieder verhaal. Het ene verhaal kan wellicht nazinderen, het andere niet, het ene is om te lachen en het andere om te huilen, het ene inspireert, het an-dere niet. Hopelijk zit er ergens in het boek een stukje herken-ning, dat steunt in eigen keuzes. Voor zowel holebi’s als familie en vrienden, als bekenden en onbekenden.”Evelien, voorheen Dave: “Omdat ik me al mijn hele jeugd zo had afgesloten, had ik maar weinig vrienden. Nu voelde ik me opeens omringd door lieve mensen die er echt voor me waren en die er perfect konden mee leven dat ik anders was. Dat veranderde mijn wereld.”

Coming out. Ja, het verandert je wereld.

Dirk Clotman

Vroeger zagen ze me als een stille, teruggetrokken jongen.

Maar als Evelien bloeide ik open. Plots was ik wel graag gezien in de groep, werd ik wel uitgeno-digd om samen iets te doen.

Coming Out

door Nine Cornelissen en Miriam Van Dammeuitgegeven bij Linkeroever Uitgevers NV. www.linkeroeveruitgevers.be

Het Roze Huis - çavaria Antwerpen vzwCafé Den DraakDraakplaats 1, 2018 Antwerpen, 03 288 00 84info@hetrozehuis.be; www.hetrozehuis.be l Elke dinsdag (18u-20u) en zaterdag (15u-17u): Holebibibl Elke donderdag (19u-21u) Onthaal in café Den Draak. Ook op afspraak op een ander moment of andere plaats; bellen of mailen. Bellen kan enkel op donderdag tussen 19u-21u op 03/288.00.84 of mail naar onthaal@hetrozehuis.be.l Elke laatste vrijdag van de maand: De Roze Draak, Spellenclub van Het Roze Huis (vanaf 20u). Gezellige avond waarop allerlei gezelschapspelen worden gespeeld, gratis en iedereen welkom. Niet tijdens de zomermaanden. Meer info op spellen-club@hetrozehuis.be Het Roze Huis is lid van çavaria (www.cavaria.be), de wereldkoepelorganisatie ILGA (www.ilga.org) en de Europese koepelvereniging ILGA Europe (www.ilga-europe.org).

Onze aangesloten verenigingen :AA-holebigroep ‘De Eerste’ Holebi’s met verslavingsproblemenp/a Draakplaats 1, 2018 AntwerpenGauke.poppema@kreatos.bel Elke dinsdag:bijeenkomst AA De Eerste in Het Roze Huis (20-22u30)

Active Company Actieve sport en ontspanning voor holebi’sp/a Draakplaats 1, 2018 AntwerpenTel. 0477 51 03 05 , Fax. 03 248 37 85info@activecompany.be; www.activecompany.be l Elke maandag: badminton en zwemmenl Elke dinsdag: active workout en volleybal. l Elke woensdag: koor, worstelen en zwemmenl Elke donderdag: yoga en badmintonl Elke zondag: badminton, tennis, fietsen (laatste zondag van de maand), hiking (zondag van eerste volledig weekend van de maand) en nordic walking (elke derde zondag van de maand). Ballroomdansen in lessenreeksen en volgens data die je vindt op www.activecompany.be Voor gedetailleerde infor-matie rond de sporten, zie www.activecompany.be of Time Out, het magazine van Active Company. Bij Active Company vinden sommige van de activiteiten niet plaats op feestdagen en tijdens schoolvakan-ties.

Antar Een regenboog aan cultuur en vrije tijdp/a Draakplaats 1,2018 Antwerpen 0486 66 67 01antar.vzw@gmail.com; www.antar.tk l Elke derde donderdag:(behalve in augustus) ledenvergadering Antar in Het Roze Huis, vanaf 20u. Meer info op antar.vzw@gmail.com

Antwerp Pride vzwp/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpenbart@antwerppride.comwww.antwerppride.eu.

Atthis Voor vrouwen die van vrouwen houdenGeuzenstraat 27, 2000 Antwerpen 03 216 37 37atthis@atthis.be; www.atthis.be l Elke vrijdag en zaterdag:praatcafé voor lesbien-nes van in het lokaal van Atthis (20.30u)l Elke eerste vrijdag: danscafé voor lesbiennes vanaf 20.30u bij Atthisl Elke vierde vrijdag: 40-pluspraatavond voor lesbiennes vanaf 20.30u

Bonus Social club voor holebi’s die jong van hart en open van geest zijnp/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpenbonusplusminus@hotmail.com l Elke eerste en derde donderdag: praatcafé Bonus, Den Draak (café van Het Roze Huis), Draak-plaats 1, 2018 Antwerpen (21u)

Boysproject – CAW De Terp Sociale organisatie voor mannelijke sekswerkers Ook gratis SOA check-upAppelmansstraat 12 bus 1, 2018 Antwerpen03 293 95 90boysproject@cawdeterp.bewww.boysprojects.be - www.info4escorts.bel Elke woensdag en donderdag: Drop-Inn van Boysproject van 14u tot 21u. Gratis SOA-test en inenting hepatitis-B. Voor meer informatie rond het aanbod zie www.boysproject.be

De Flamingo’s Antwerpse holebistudentenclubp/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpendeflamingos@hotmail.comwww.clubflamingo.be

De Klaproos Praatgroep voor holebi’sGoudvinkstraat 32, 2260 Westerlo 016 69 60 46klaprooskempen@msn.com

Dubbelzinnig Praatgroep voor bi’sp/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpeninfo@dubbel-zinnig.be; www.dubbel-zinnig.be l Elke eerste donderdag van de maand: bijeen-komst bi-praatgroep Dubbelzinnig in Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (20u). Alle inlichtingen: info@dubbel-zinnig.be

El Mismo Holebivereniging voor 26+info@elmismo.be; www.elmismo.be l Maandelijkse activiteit of babbelkroeg. Voor detail: Zie website

Enig Verschil Holebi-jongerengroepVoor jongeren tot 30 jaar. p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@enigverschil.be; www.enigverschil.be l Elke woensdag: van 20u tot 23u (tot 24u als volgende dag vakantiedag is) EV-café in Kavka, Oudaan 14, Antwerpenl Elke eerste woensdag van de maand: activiteit van 19u tot 21u in Kavka, Oudaan 14, Antwerpen. Maken van onthaalafspraken via www.enigverschil.be.

Gay Business Antwerp Belangengroep voor roze ondernemersDraakplaats 1, 2018 Antwerpengaybusinessantwerp@telenet.be

HijZijZo! HolebivriendenkringMolenstraat 76, 2300 Turnhout info@hijzijzo.be; www.hijzijzo.beonthaal@hijzijzo.be : 0494/85 04 77

Homo- en Lesbiennewerking Mechelen (HLWM)Holebivereniging voor alle leeftijdenHanswijkstraat 74, 2800 Mechelen 0486 14 17 87info@hlwm.be; www.hlwm.bel Elke donderdag: voetbaltraining mannen HLWM ‘the Pink Devils’, Vrijbroekpark Mechelen (19-20u), info via 0486/14 17 87, info@pinkdevils.be en www.pinkdevils.be l Elke vrijdag: babbelkroeg HLWM (21.00u-01.00u), Hanswijkstraat 74, Mechelen (21u). De babbelkroeg is rookvrij.l Elke tweede vrijdag: beleggersclub 3G. Info via beleggersclub@googlegroups.com l Maandelijks: mountainbiketochten met HLWM 0472/51.81.43 of info@hlwm.be Voor het mountain-bikeprogramma kan je surfen naar www.hlwm.be.

Homomannen 40+ Een nieuw initiatief voor homomannenp/a Draakplaats 1; 2018 Antwerpenholebi40plus@gmail.coml Elke laatste zondag van de maand: vanaf 14u bijeenkomst in Het Roze Huis

de magneet - 33

34 - de magneet

Klein Detail Holebi-jongerengroepKwakkelstraat 71, 2300 Turnhoutinfo@kleindetail.be; www.kleindetail.bel Elke derde zaterdag van de maand: praatcafé Klein Detail, Kwakkelstraat 71, Turnhout (vanaf 20u)

’t Kwadraat Vereniging voor holebi-oudersp/a Draakplaats 1; 2018 Antwerpeninfo@tkwadraat.be, www.tkwadraat.be

Mangho Opvang en begeleiding van (ex–)getrouwde homo’sFrançois Verhaert, Draakplaats 1, 2018 AntwerpenOuderen 0496 16 63 66 (François)Jongeren 0496 59 92 96 (Jan)mangho-a@hotmail.com, www.mangho.bel Elke derde woensdag van de maand: praatavond Mangho voor de ouderen in de Grote Zaal van Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen, van 20 tot 22u. Bijeenkomst vanaf 19u30 in Café Den Draak, zelfde adres. Info via mangho-a@hotmail.com. De jongeren komen om de twee maand bijeen; alle info via Jan op 0496 59 92 96 of jean@34@live.nl. Meer info www.mangho.be

Oekandana? Vereniging voor (ex-)partners van holebi’s en transgendersp/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen0476/73 28 45 (Hilde)oekandana.praatgroep@gmail.com.

Pimpernel40plusVereniging voor lesbiennes 40+p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen03/218 97 56 (Leentje)www.pimpernel40plus.be; pimpernel40plus@telenet.be l Elke eerste zondag van de maand: vanaf 14u bijeenkomst in café Den Draak

Pinkwave GLBTQ radio van AntwerpenNoordland 7a, 2040 Zandvlietredactie@pinkwave.be, www.pinkwave.be l Elke donderdag: gaat het janettenradio-programma Pink Wave op de enige echte vrije radio Radio Centraal in de ether (20.30u tot 22.00u) Te beluisteren op 106.7 en via de Stream van Radio Centraal: http://streaming.radiocentraal.org Op zaterdag wordt de voorgaande uitzending gepubliceerd op de website en podcast www.pinkwave.be

pInQVereniging voor hoogbegaafde holebi’s en transgenders p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen http://pinq.weebly.com

Shouf Shouf vzw Multiculturele holebi-organisatiep/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0499 70 50 07, info@shouf-shouf.be, www.shouf-shouf.bel Elke laatste vrijdag van de maand: bijeenkomst op de zolder(19u) van Het Roze Huis. Info: welkom@Shouf-Shouf.com

SWEEZO Mechelse holebi-jongerengroep tot 30 jaar. p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpeninfo@sweezo.be, www.sweezo.be

Vlaamse Gender Kring Genderverenigingp/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpeninfo@vlaamsegenderkring.be, brittspelters@skynet.be; www.vlaamsegenderkring.bel Elke derde vrijdag van de maand: Vaste bijeenkomst Vlaamse GenderKring, HRH, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (20u30)

Voilà Holebi- en transgendervereniging regio Mol (Kempen) Turnhoutsebaan 19/4, 2400 Mol 0476/664999 mario.j2011@hotmail.com

VREAK Holebitheater Holebitheatergroepp/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0498 53 33 44;wim.morbee@gmail.com; www.vreak.be

Werkgroep Homofilie Kempen (WHK) Holebivereniging voor alle leeftijdenp/a Molenbergstraat 7 bus 2, 2300 Turnhout 0486 88 22 37whk@skynet.be; www.whk.be

Werkgroep Internationale Solidariteit met Holebi’s (WISH)Engagement rond holebi’s en mensenrechtenp/a Draakplaats 1,2018 Antwerpen 03 288 00 84wish@hetrozehuis.be; www.starttowish.be

Why MeVereniging voor holebi’s en transgenders uit zwart-Afrika p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen whyme-2012@hotmail.comwww.facebook.com/groups/whyme129

World Outgames Antwerpen 2013 vzw Brouwersvliet 19-21, 2000 Antwerpen 03 337 87 50info@woga2013.org; www.world.outgames.org

Onze partnerorganisaties: ÇavariaVlaamse koepelverenigingKammerstraat 22, 9000 Gent 09 223 69 29info@cavaria.be; www.cavaria.be

Wel Jong Niet Hetero (WJNH) Holebi-jongeren in Vlaanderen en BrusselKammerstraat 22, 9000 Gent tel 09/335 41 87info@weljongniethetero.be; www.weljongniethetero.be

De andere Roze Huizen:Casa RosaKammerstraat 22, 9000 Gent 09 269 28 12info@casarosa.be; www.casarosa.be

Het Nieuwe HuisKuringersteenweg 179, 3500 Hasselt011 74 06 01 (LACH vzw)011 25 22 94 (De Madam vzw)info@holebilimburg.be www.holebilimburg.be

Het HolebihuisDiestsesteenweg 24, 3010 Kessel-Loadmin@holebihuis.be

Maison Arc-en-Ciel (Alliàge asbl)7, Hors-Château, 4000 Liège (Luik)courrier@alliage.be; www.alliage.be

Regenbooghuis PolarisGroentemarkt 19a, 8400 Oostende 059 43 96 17info@polaris-wvl.be, www.polaris-wvl.be

Regenbooghuis (vzw Rainbowhouse)Kolenmarkt 42, 1000 Brussel 02 503 59 90 info@rainbowhouse.be ; www.rainbowhouse.be

Holebi-dienstenHolebifoon (info over holebi-seksualiteit) 0800-99 533 gratis nummer www.holebifoon.be

Zizo Magazine voor holebi’swww.zizo-magazine.be

Sensoa Centrum voor seksuele gezondheid en hiv03 238 68 68info@sensoa.be www.sensoa.be l Elke tweede zondag: HIV-café van 15u tot 22u, De stroming(ACV), Almoezenierstraat 12, 2000 Antwerpen. Meer info: positief@sensoa.be

Holebi-sites:Gaybelgiumportaalsite voor holebi’swww.gaybelgium.be

Gayliveportaalsite voor holebi’s www.gaylive.be

Gayworldportaalsite voor holebi’swww.gayworld.be

Holebi Infoinformatiesite voor holebi’swww.holebi.info

Antwerpen is de enige Belgische stad met een officiële ES Collection flagship store. De winkel opende in juni 2011. Philippe en Félix, de eigenaars, woonden voor-heen in Venezuela. Ze leerden het merk ES Collection kennen in Amsterdam waar een kennis hen aansprak over de mogelijkheid om te investeren in België. Zo kwamen ze in contact met Eduardo Suñer, de eigenaar van het Spaanse modemerk.

Het koppel was meteen verkocht toen ze het pand za-gen in de Lange Koepoortstraat. “We bevinden ons vlakbij de Grote Markt”, vertelt Philippe, “in het mid-delpunt van het gay uitgaansleven.” De winkel is licht en ruim. De kleuren wit en zwart, de kleuren van het merk, duiken overal op in de moderne inrichting.

ES Collection ontstond in 2006 in Catalonië en werd bekend voor zijn ondergoed. Later kwam daar zwem-goed, sportkleding, T-shirts en schoenen bij. Het merk garandeert kwaliteit. Zowat alle kledingstukken wor-den ontworpen en vervaardigd in de eigen ateliers in Barcelona. Er wordt enkel gewerkt met hoogwaardige stoffen: katoen of kunststoffen zoals elasthaan, af-hankelijk van de eisen van de kleding. De winkel in Antwerpen heeft het volledige aanbod, met elk seizoen de nieuwste collectie. Deze herfst verschijnt een nieuw schoenmerk in de winkel: Shiny. Als een gewenste maat niet meer beschikbaar is, kunnen Philippe en Félix bijbestellen. De eigenaars leren in hun vrije tijd Nederlands maar behelpen zich intussen met de talen die ze kennen: Engels, Frans en Spaans. Ze houden van hun nieuwe thuis en nodigen iedereen uit de winkel een keer te bezoeken.

ES CollectionLange Koepoortstraat 542000 Antwerpenwww.escollectionantwerpen.com

Open: woensdag tot zaterdag van 12.00 tot 19.00 u.zondag & maandagvan 14.00 tot 18.00 u.

ES Collection: Spaanse mode in hartje Antwerpen

worldOutgames AntwerpRegister now!www.world.outgames.org

Get unitedin AntwerpBelgium 2013July 31 - August 11

WOGA-ALG.indd 1 19/07/12 17:19